مــاه، در بـرکـه شـب، سرسـره بـازی می کـرد
شـعـر چــشمـان تـو را قـافـیـه سـازی می کــرد

گاهی از ظلمت و خاموشی و سرما می گفت
گـاهی از عـشـق و جـنـون، روده درازی می کرد

آســمــان، عـرصــه ی پـــهــنــاور پــرواز نـبـود...
کـهـکـشـان بـستـه و تـاریـک، فـضـا بـاز نـبـــود...

هر شـب از اوج رها می شد و می خـورد زمین
بـاز هـم چـشم تو را، لـحـظـه شـمـاری می کرد

خــواب بـودی و نـدیـدی کـه چـرا آن شـب مـاه،
تـــا ســـحـر بــر ســر بــالـیــن تـو زاری می کـرد

بـاز بـر پـرده ی شب، چـشم تـو نـقـاشـی شـد
بــرق چـشـمـان تـو را، نـقــطـه گـذاری می کـرد

نـقـطـه ها خـط بـریل انـد، بخوان آنچه که مـاه،
ســال هـا در دل شـب، نــامـه نـگــاری می کـرد

دیـگر آغــوش نـفس گـیـر فــضـــا، بــاز شـده...
آســمـان، عـرصــه ی پـهــــــنـاور پــرواز شـده...

پـر کشید از شـب چـشمان تـو از اوج گذشـت
اشـک، در برکه ی شب، خاطره سازی می کرد

عـشـق هم صـحـنـه ی لبـخـنـد تــو را باور کرد
نـقـش چشمان تـورا - جـاذبـه - بـازی می کـرد

عـشق، نیروی عجیـبی اسـت، خـدا می داند!
کـاش، یـک بــار دگــر، شـعـبـده بـازی می کرد!!

خانم اهمد رشيدبيگی

السلام علیک یا اباعبدالله الحسین علیه السلام

می‌نشیند سخنت در دل و جانم چه کنم
می‌شود همنفس نای نهانم چه کنم

دل شوریده‌‌ی من چون که شراب تو چشید
آنچنان گشت که از او به فغانم، چه کنم

نه عجب گر دلم از سردی این شب بگرفت
یار خورشید و سحرخنده‌ی آنم چه کنم

هین مگو چند ز صبح و نفسش یاد کنی
زنده است از دم او روح و روانم چه کنم

در دل چشم تو آن شعر چنان آب روان
خوانده‌ام لیک نیاید به بیانم چه کنم

عهد کردم که دگر سفره دل نگشایم
عشق فریاد برآرد ز نهانم چه کنم

به رطب باز کنم روزه‌ی خود بار دگر
باز مهمان لبت در رمضانم چه کنم...

امیرحسین سام

اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا اَباعَبْدِاللَّهِ وَ عَلَى الاَْرْواحِ الَّتى حَلَّتْ بِفِناَّئِکَ عَلَیْکَ مِنّى سَلامُ اللَّهِ (اَبَداً) ما بَقیتُ وَ بَقِىَ اللَّیْلُ وَ النَّهارُ وَ لاجَعَلَهُ اللَّهُ آخِرَ الْعَهْدِ مِنّى لِزِیارَتِکُمْ
اَلسَّلامُ عَلَى الْحُسَیْنِ وَ عَلى عَلِىِّ بْنِ الْحُسَیْنِ وَ عَلى اَوْلادِ الْحُسَیْنِ وَ عَلى اَصْحابِ الْحُسَیْنِ

السلام علیک یا اباعبدالله الحسین علیه السلام

السلام علیک یا اباعبدالله الحسین علیه السلام

اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وآلِ مُحَمَّدٍ وعَجِّلْ فَرَجَهُمْ

پیش چشم همه ازخویش یلی ساختم
پیش چشمان تو اما سپر انداختم....