اگر میخواهی پروانه باشی بگذار روزگار هرچه میخواهد پیله کند...

بعضی وقتابایدیه جالم بدی وتمام جریان زندگیتومرورکنی وبعدبگی :به سلامتی خودم که اینقدرتحمل داشتم......

او ساده از من گذشت.....
اگر خدا هم ساده از او بگذرد "قیامت" را من برپا خواهم کرد

کچل باشی، بری بالای شهر میگن مد روزه، بری مرکز شهر میگن سربازی، بری پایین شهر میگن زندانی بودی، این همه تفاوت توی شعاع ۲۰ کیلومتر...!!!

نابودی فقط در یه جمله خلاصه میشود...
"تفاوت بین چیزی که میخوای باشی و چیزی که مجبوری باشی! "

گاهی انقدر واقعیت داری که دستهایم هوایت را در آغوش میگیرد.

فعلا بای

از تفریحات روزانم اینه که تو اتوبوس یا مترو یهو از جام بلند میشم، ملت که هجوم آوردن به سمت صندلی خالی از جیبم موبایلم رو در میارم دوباره میشینم

خدایا ببخشید تو کارِت دخالت می کنم ولی بهتر نبود به جای اینکه پشه ویز ویز کنه بی صدا میومد کارشو میکرد میرفت بعد مثلا سوسک ویز ویز میکرد که وقتی اومد بفهمیم کجاس بکشیمش؟ شرمنده هااا

عمق فاجعه رو زمانی فهمیدم که دیدم یکی از بچه های دانشگاه
اسم وی چَتِشو گذاشته بود: Uni Azad
))) به همین برکت قسم

وصیت خر هنگام مرگ به فرزندانش :
۱) سر یه مشت علف دعوا نکنید. 
۲) با گورخرها مهربان باشید، آنها پسرعموهایتان هستن.

مدام میگن نسل الان پر رو شده. والا اون قدیما، پسر ۱۷ سالگی زن میگرفت، دخترم ۱۲ سالگی شوهر. هر جور نگاه کنی اونا پر رو تر بودن وااااااااالا

به شنیدن عادت کن، خواهی دید که از سخن ابلهان نیز سود خواهی یافت.

"تنهایی" عار نیست ! اتمام حجت است به تمام قلبهای بی درو پیکری که ؛ جز به وقت تنهایی به رویت گشوده نمیشود ... !!!

بعد رفتنت نمیدانم
سیگارها کوچک شده اند
یا کام های من سنگین تر...!

یادش بخیر بچه بودیم، میبردنمون حموم
با یه کیسه آبی رنگ کبریتی اول تا میتونستن میسابیدنمون، در حدی که زیر پوستمون پیدا میشد... بعد ۱ تشت آب جوش میریختن رو سرمون
جهنمی بود حموم ما دهه شصتیا
هیچی دیگه میومدیم بیرون تا۲روز خواب بودیم...

قیافه یارو ی جوریه ک مگسم روش نمیشینه،
اونوقت اسم بلوتوثشو گذاشته :"دزد دلها"!!!!!
من دیگه عرضی ندارم

دلم به حال “ما” می سوزد، که “من و تو”
خیلی وقت است تنهایش گذاشته ایم...

روزی بودنم آرزو میشود
روزی که من دیگر نیستم!
آن روز جای من خوب است و حال تو
خراب...