" ما نمیتوانیم علی را دوست نداشته باشیم و به وی عشق نورزیم زیرا هر چه خوبی هست که ما آن را دوست داریم همه در علی جمع است.
او جوانمرد شریف و بزرگواری بود که دلش سرشار از مهر و عطوفت و دلیری بود، از بشر شجاعتر، اما شجاعتش آمیخته با مهر و عطوفت و لطف و احسان بود.
پیش از رحلت خود درباره قاتلش از او نظر خواستند، فرمود: اگر زنده ماندم خود میدانم چه کنم و اگر درگذشتم اختیار با شماست، اگر میخواهید او را قصاص کنید یک ضربه بیشتر به او نزنید و اگر عفو کنید به تقوا نزدیکتر است."
خدایا، تو میدانی که چه می کشیم ، پنداری که چون شمع ذوب می شویم ، آب می شویم ...
ما ازمردن نمی هراسیم ، اما میترسیم بعد ازما ایمان را سر ببرند و اگر نسوزیم هم که روشنائی می رود و جای خود را دوباره به شب می سپارد ، پس چه باید کرد؟
از یک سو باید بمانیم تا شهید آینده شویم و از دیگر سو باید شهید شویم تا آینده بماند هم باید امروز شهید شویم تا فردا بماند وهم باید بمانیم تا فردا شهید نشود ، عجب دردی ...
چه می شد امروز شهید می شدیم و فردا زنده می شدیم تا دوباره شهید شویم ...
به این بدن که اینهمه لذت معصیت راچشیده است ، رنج طاعت را بچشان ، از نازک نارنجی بودن بیرون بیا ، با نازک نارنجی گری آدم بنده خدا نمیشود ، اصلا انسان نمیشود ، آدم نازک نارنجی انسان نیست .روزه میگیری سخت است ، مخصوصا چون سخت است بگیر . شب میخواهی تا صبح احیابگیری برایت سخت است ، مخصوصا چون سخت است این کار را بکن . یک مدتی هم بخودت رنج سختی بده ، خودت را تأدیب کن .
آینه کاری حرمت ذره پروریست
من در رواق چشم تو تکثیر میشوم
وقت ورود در حرمت من هوایی ام
وقت خروج باز زمین گیر میشوم
السلام علیک یا سلطان عشق علی بن موسی الرضا (ع)
به دریای پر از غم، امان از دلِ زینب
به عمری همه ماتم، امان از دلِ زینب
چو شد کرب و بلایی به آن قدِ خمیده
بدید رأس بریده، امان از دلِ زینب
اگر خون بفشاند، ز چشمِ بنی آدم
بگوید دلِ عالم، امان از دلِ زینب
سرشارترين شعر خدايي ، زينب
اسطوره ي طاقت و حيايي ، زينب
تو زينت نقطه هاي بسم الله و تفسير فصيح کربلايي ، زينب
سر قافله شام بلايي زينب
تو شير زن کرب و بلايي زينب
وفات حضرت زينب (س) تسليت باد
يك وقت جلوي شما يك سبد سيب مي آورند
شما اول براي كناريتان برمي داريد،
دوباره بعدي را به كناري ترين،
دقت كنيد تا زمانيكه براي ديكران بر مي داريد
سبد مقابل شما ميماند
ولي حالا تصور كنيد همون اول براي خود برداريد،
ميزبان سبد را به طرف نفر بعد مي برد!
نعمتهاي خدا اينطور است،
سبد را مقابل خود با بخشش نگه داريد.
وقتی دعایی دارم ، از سر احتیاجه
وقتی دعایم را اجابت میکنی ، از سر رحمت
و وقتی اجابت نمیکنی ، از سر حکمت
نمیگم همه دعاهایم را اجابت کن
چون از تو حکمت هایی دیده ام که
بارها بیشتر از رحمت هایت به صلاحم بوده
فقط به من چشمی بده ، تا دری را که
به حکمت به تو بسته است نکوبم
و دری را که از سر رحمت گشوده ای ببینم
خودم را به خودت سپرده ام یا خدا