تـبريک نـمي گويي؟

زندگـيه مـشترکم را شـروع کردم

ديروز عـقدم کـردند

مــن و يـــاد تــو

هـم از تو مـرد تر است هم بـهتر

هـم دوســتم دارد هـم تـرکم نمي کند

ما باهم خـــوشبـختيم، ولـي

زنـدگي بـي مــشکل نـميشود

يــک تـنِ واقـعي کـم داريــم

يـــادت را کـه دادي

کـاش تــنـت را هـم مـــي دادي ...

مـن مـاننــد هـم سـن و سـالهاي خـويـش نيستـم ...

کـه هـر روز يکــ آرزويـي دارنـد بـراي آينـده ،

مـن تنـهـا يکــ آرزو دارم و آن ايـن استــ کـه :

شبـي بخـوابــم و ديگــر بيــدار نشـوم ...

تــا نشنــوم ...

تــا نبينــم ...

تــا نشکنـم ...

جـدول حـل مي کنــم

« سخـت متلاشــي و از هم پاشيــده »

پنــج حرفــي !

با خــودم فکــر مي کنــم مـن چقـــدر « د ا غ ا ن » َ م...

از تـمام شـاعراني که شـعر مـي گـفتند

يـک نـفر را مي شنـاختم

که شـعرهايش راقـورت مـي داد

به دکـتر از مـردي گـفتم

که غـزل هايش هـميشه در گلـويش گــيـر ميکند

و سـيگارش در دسـتانش پـير مي شـود

امـا ايـن روزهــا

دکـتر ها هـم حـال مـردي

با چــشماني بــاردار و

زبـاني يــائسه را

نمـي فهمند.

مــردي که عـادت مـاهــيانه اش ، روزانـه است.

امـان از اين شـب هاي تـابـستان

که خـودت هم نـميداني چه مـرگت هـست

همه خـوابند و تو مـيمياني و برنامـه هاي تـکراري هـر شب

يـک سـکـوت

آهـنگـي تــلـخ

سـيگاري بـه دسـت

سـر درد هــاي دشـوار

خـيره شـدن بـه خـيابان و مـرور خـاطرات بـا دِسـِرِ پــوزخــند...!

اینجـــا زمین است، صدای ما را از واقعیت‌ها می‌شنوید




اینجا در زمین آدم‌هـــا عشقبـــــازی نمی‌کننـد بــــــا هــــم!؟




!. . . بـــــا هــــم، بـــــا ع‌.‌ش‌‌.ق بـــــــازی می‌کننــــد

کنــارت هستند ؛ تا کـــی !؟
تا وقتـــی که به تو احتــیاج دارند …
از پیشــت میروند یک روز ؛ کدام روز ؟!
وقتی کســی جایت آمد …
دوستت دارند ؛ تا چه موقع !؟
تا موقعی که کسی دیگر را برای دوســت داشـتن پیــدا کنـند ….
میگویــند : عاشــقت هســتند برای همیشه نه ……
فقط تا وقتی که نوبت بــــــازی با تو تمام بشود !
و این است بازی باهــم بودن … !!!

حـرفت که مـي شود با خـنده مي گويم :
يـادش بـخـير ، فــرامـوشـش کـردم ...
اما نـميدانـنـد هـــنوز هـم کـسي اشــتباه تـماس ميـگـيرد
سست مـيـشـوم که نـکند تـــــو بـاشـي ...

امـان از اين شـب هاي تـابـستان
که خـودت هم نـميداني چه مـرگت هـست
همه خـوابند و تو مـيمياني و برنامـه هاي تـکراري هـر شب
يـک سـکـوت
آهـنگـي تــلـخ
سـيگاري بـه دسـت
سـر درد هــاي دشـوار
خـيره شـدن بـه خـيابان و مـرور خـاطرات بـا دِسـِرِ پــوزخــند...!

آدم هــــــــــــــــــا... فـرامـوش نـــمی کــــنند ... !!

فـــــــــــــــــــــقــ ــط ...

دیـــگر ســــــــــــــــــــاکت میشـوند ... هـمین !!

گناهانم را دوست دارم !
بيشتر از تمام کارهاي خوبی که کرده ام .
مي داني چرا ؟!
آن ها واقعی ترين انتخاب هاي من هستند !!!.....

(سید علی صالحی)