ترک اعتیاد حشیش

حشیش چیست؟

گیاه کانابیس موادي‌كه از قسمت‌هاي مختلف اين گياه به‌دست مي‌آيد، نام‌هاي مختلفي دارند؛ مثل بنگ ، حشيش، گرس ، علف یا ماري‌جوانا .

قدرت اثر انواع مختلف گياهي آن به غلظت ماده اي به نام دلتا-9 تتراهيدروکانابينول (THC) بستگي دارد. THC ماده اصلي روانگردان در کانابيس است.

. THC بيش از همه در گلها و پس از آن در برگهاي بالايي و سپس برگهاي پايين و نهايتاً ساقه و تخم گياه کانابيس وجود دارد.

حشيش از به هم فشردن و چلاندن گلهاي انتخاب شده گیاه یا شيوه ديگري که در طي آن صمغ زرد رنگ گلهاي دست چين شده گياه بيرون بيايد، به دست مي‌آيد
THC به سرعت از ريه‌ها به جريان خون جذب شده وده دقيقه بعد از کشيدن، غلظت خوني آن به حداکثر مي‌رسد. در صورتي که THC به صورت خوراکي مصرف شود؛ جذب آن آهسته تر بوده و شروع اثر آن بعد از يک ساعت يا بيشتر خواهد بود.
براي اغلب مصرف كننده ها يك سرخوشي خفيف يا آسودگي ايجاد مي‌كند. معمولاً احساس ساير تجربه ها مانند گوش كردن به موسيقي، مزه غذا يا لذت از فعاليت جنسي را افزايش مي‌دهد. درك زمان از بين مي‌رود و معمولاً گذشت زمان طولاني تر احساس مي‌شود. در موقعيت هاي اجتماعي پرحرفي و خنده بيشتر مي‌شود بي قراري و خواب آلودگي در هنگام از بين رفتن اثرات آن شايع است. از ديگر آثار مصرف ، قرمزي چشم، افزايش اشتها، خشكي دهان و گاهي اضطراب و يا افسردگي است.
مصرف مداوم مي‌تواند باعث افزايش اضطراب، هراس و بدبيني شده نوسانات فشار خون و سبكي سر و غش كردن در هنگام ايستادن ممكن است، ديده شود. حافظه كوتاه مدت و توجه فرد را مختل مي‌كنند و بنابراين افكار و گفتار منقطع مي‌شود و فرد جريان افكار و حرف هاي خود را فراموش مي‌كند. از مهم‌ترين اثرات مصرف حشيش مي‌توان به توهم، خيره‌شدن و خيره‌ماندن به نقطه‌اي خاص، گريه و خنده غير طبيعي، پرخوري شديد(نشئه‌خوري)، اختلال در درك زمان، مكان و فواصل اشاره كرد. مهمترين عارضه طولاني مدت مصرف حشيش ، اختلال در حافظه ، فراموشي و توهمات عجيب و غريب و در نهايت ديوانگي است .

تحمل، محروميت و وابستگی به مصرف حشیش

وابستگي به كانابيس ها يكي از شايع ترين وابستگي ها به مواد در جهان محسوب مي‌شود. خطر وابستگي با افزايش تعداد موارد مصرف بيشتر مي‌شود.
اثرات مصرف::

بايد دانست كه اثرات مصرف با توجه به مقدار و نوع استفاده (كشيدن يا خوردن)

کموندور، نژادی از سگ است که اصالتا برای سگ گله، پرورش یافت. چون این نژاد انقدر مو دارد که دندان گرگها به بدن سگ نمیرسد و از طرفی شباهت بسیار زیادی به گوسفند دارد.

گرگ هر شب به شکار میرفت و بی آنکه چیزی شکار کند باز میگشت...‏ ﺷﺒﯽ ﮔــــﺮگ را ﻧﺎﺭﺍﺣﺖ ﺩﯾﺪﻡ... ﺑﺎ ﻻﺷﻪ ﯾﮏ ﺁﻫﻮ ﺩﺭ ﺩﻫﺎﻥ ﺑﻪ ﮔﻠﻪ ﺁمد! ﮔﺮﮒﻫﺎﯼ ﮔﻠﻪ ﺷﺎﺩ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺷﮑﺎﺭ ﺍو. ﭘﺮﺳﯿﺪند ﭼﺮﺍ ﻧﺎﺭﺍﺣﺘﯽ ﮔــــــــﺮﮒ؟!! ﮔﻔﺖ: شبی در ﺳﯿﺎﻫﯽ بیابان ﭼﺸﻤﺎﻧﺶ ﺭﺍ ﺩﯾﺪﻡ؛ ﺩﻟﻢ ﺭﺍ ﺭﺑﻮد! هر شب به خواست پایم که نه، به تمنای دلم میرفتم تا تماشایش کنم... امشب محو او بودم که ﺷﻨﯿﺪﻡ ﺻﺪﺍﯼ ﺳﮕﺎﻥ ﻭﻟﮕﺮﺩ ﺭﺍ؛ ﺩﻭﯾﺪﻡ… ﭘﺮﯾﺪﻡ… ﺯﯾﺮ ﮔﻠﻮﯾﺶ ﺭﺍ ﮔﺮﻓﺘﻢ ﻭ ﺩﺭﯾﺪمش!! آنچنان ﺩﻭﺳﺘﺶ ﺩﺍﺷﺘﻢ که ﻧﻤﯿﺨﻮﺍﺳﺘﻢ "سهم دلم" ﻧﺼﯿﺐ "ﺳﮕﺎﻥ ﻭﻟﮕﺮﺩ" ﺷﻮﺩ...