درخــــــود شکستم

و تو صــــــــدای قهـقهـه هـایـت دنیــــــــا را لــــــــرزانـد

قــــــــانون طبیعت اسـت

مــــــــوج وقتــــــی ســــــــرش به سنگ می خــــــــورد

در خــــــــود می شکنــــــــد

و ســــــــــاحـل کف میــــــــزنـد

مترسک آنقدر دستهایت را باز نکن

کسی تو را در آغوش نمیگیرد

"ایستادگی"

همیشه

"تنهایی"

دارد . . .

وای از دست این تنهایی، وای از دست این دل بهانه گیر






وای از دست این لحظه های نفسگیر ،ای خدا بیا و دستهای سردم را بگیر






خسته ام ، باز هم دلم گرفته و دل شکسته ام

#زنی #را #میشناسم #من

که شوق بال و پر دارد

ولی از بس که پُر شور است

دو صد بیم از سفر دارد

زنی را می شناسم من

که در یک گوشه ی خانه

میان شستن و پختن

درون آشپزخانه

سرود عشق می خواند

نگاهش ساده و تنهاست

صدایش خسته و محزون

امیدش در ته فرداست

زنی را می شناسم من

که می گوید پشیمان است

چرا دل را به او بسته

کجا او لایق آنست؟

زنی هم زیر لب گوید

گریزانم از این خانه

ولی از خود چنین پرسد

چه کس موهای طفلم را

پس از من می زند شانه؟

زنی آبستن درد است

زنی نوزاد غم دارد

زنی می گرید و گوید

به سینه شیر کم دارد

زنی با تار تنهایی

لباس تور می بافد

زنی در کنج تاریکی

نماز نور می خواند

زنی خو کرده با زنجیر

زنی مانوس با زندان

تمام سهم او اینست:

نگاه سرد زندانبان!

زنی را می شناسم من

که می میرد ز یک تحقیر

ولی آواز می خواند

که این است بازی تقدیر

زنی با فقر می سازد

زنی با اشک می خوابد

زنی با حسرت و حیرت

گناهش را نمی داند

زنی واریس پایش را

زنی درد نهانش را

ز مردم می کند مخفی

که یک باره نگویندش

چه بد بختی چه بد بختی!

زنی را می شناسم من

که شعرش بوی غم دارد

ولی می خندد و گوید

که دنیا پیچ و خم دارد

زنی را می شناسم من

که هر شب کودکانش را

به شعر و قصه می خواند

اگر چه درد جانکاهی

درون سینه اش دارد

زنی می ترسد از رفتن

که او شمعی ست در خانه

اگر بیرون رود از در

چه تاریک است این خانه!

زنی شرمنده از کودک

کنار سفره ی خالی

که ای طفلم بخواب امشب

بخواب آری

و من تکرار خواهم کرد

سرود لایی لالایی

زنی را می شناسم من

که رنگ دامنش زرد است

شب و روزش شده گریه

که او نازای پردرد است!

زنی را می شناسم من

که نای رفتنش رفته

قدم هایش همه خسته

دلش در زیر پاهایش

زند فریاد که: بسه

زنی را می شناسم من

که با شیطان نفس خود

هزاران بار جنگیده

و چون فاتح شده آخر

به بدنامی بد کاران

تمسخر وار خندیده!

زنی آواز می خواند

زنی خاموش می ماند

زنی حتی شبانگاهان

میان کوچه می ماند

زنی در کار چون مرد است

به دستش تاول درد است

ز بس که رنج و غم دارد

فراموشش شده دیگر

جنینی در شکم دارد

زنی در بستر مرگ است

زنی نزدیکی مرگ است

سراغش را که می گیرد؟

نمی دانم، نمی دانم...



شاعر : #فریبا #شش_بلوکی - از مجموعه شعر شبانه

بار #تنهایی دیدنی نیست اما وزنش ممکنه اندازه یک #کوه باشه .

تنهام وتنهاییم را دوست دارم
خدا بهترین هارا تنها افریده

یه وقتایی یه جاهایی ادم چیزی نمی دونه....

لال از دنیا نری تو این سایت بلند صلواااااااااااات...

دلتنگی هایت را در آغوش بگیر و بخواب …



هیچکس آشفتگی ات را شانه نخواهد زد …



این جمع پر از تنهاییست .

فاصله
یا
تو؟؟
چه فرقی میکند؟
هر دو
مرا
یاد
یک چیز
می اندازد...
تنهایی...

از تنهایی ام ژاکتی بافته ام ، به گرمی آغوش تو نیست ولی بی منت است و همیشگی

شب پر از ترانه میشه با تو !

قصه عاشقانه میشه با تو !

باغ پاییزی تنهایی من

باغ پر از جوانه میشه با تو !

وقتی #مسی میرفت بالا تا جایزه بهترین بازیکن رو بگیره یه دنیا غم داشت . واقعا دلم واسش سوخت چون ملت #آرژانتین و همه طرفداران تیم ملی آرژانتین ازش انتظار داشتن تا تیم رو قهرمان کنه اما خب تنهایی واقعا مشکل بود موفق بشه . شاید اگر هم تیمی های بهتری داشت قهرمان میشد .

#برزیل2014 #جام_جهانی

دلم خوش نیست

غمگینم

کسی شاید نمیفهمد

کسی شاید نمیداند

کسی شاید نمیگیرد مرا از دست تنهایی

تو میخوانی فقط شعری و زیر لب آهسته میگویی

عجب احساس زیبایی

تو هم شاید نمیدانی...

خدایا؛







دست هایت را زیر تنهاییم ستون کن؛







من از آوارگی می ترسم

..تنها!
تنهایی است که بی تو!
به من می آید …

.من که غصه هایم را سر وقت میخورم...

پس چرا تنهاییم خوب نمی شوכ