#عمرودیاب (۱۹۶۱-) خواننده مصری است.

او در روز ۱۱ اکتبر سال ۱۹۶۱ در بندر پورت سعید در کشور مصر و در یک خانواده هنرمند و هنردوست چشم به جهان گشود. پدرش مسئول ساختارهای کانال سوئز بود و بر روی کشتی و زیر دریایی کار می‌کرد . او به استعداد و صدای خوب پسرش پی برده بود و همیشه او را به خواندن تشویق می‌کرد. یک روز پدرش، عمرو را که تنها شش سالش بود به یک ایستگاه رادیویی موسیقی برد تا در آنجا بخواند. عمرو در آنجا اولین تجربه خوانندگی خود را کسب کرد و به دلیل صدا و استعداد خوبش از طرف مسئولان رادیو تحسین شد و از فرماندار شهر یک گیتار جایزه گرفت. عمرو دیاب تحصیلات موسیقی خود را دانشگاه قاهره شروع کرد.

وی اولین آلبوم خود را در سال ۱۹۸۳ به نام یا طریق را به بازار عرضه کرد و پس از آن سه آلبوم دیگر نیز بین سالهای ۱۹۸۴ و۱۹۸۷ عرضه نمود. در سال ۱۹۸۸ آلبوم میال را عرضه کرد که موفقیت بزرگی در سراسر خاورمیانه کسب نمود و یکی از بهترین کارهای دیاب محسوب می شود. از آن به بعد او آلبوم‌های دیگری را عرضه کرد که فروش فوق العاده‌ای در جهان داشت و او به عنوان ستاره دنیای شرق معرفی شد. شنوندگان غیر عرب زبان نیز از شنیدن ترانه‌های عمرو لذت می‌برند.

عمر در سال ۱۹۹۰ در پنجمین دوره مسابقات African Sports به عنوان نماینده کشورش انتخاب شد و در آنجا به زبانهای عربی، انگلیسی و فرانسوی آواز خواند. این کنسرت با ماهواره به تمام نقاط دنیای عرب فرستاده شد و از شبکه سی‌ان‌ان پخش شد. او از آن به بعد مهمانیها و جشنهای بسیاری گرفت و به کشورهای مختلف جهان از جمله آمریکا، استرالیا و کشورهای مختلف اروپایی سفر کرد و در آنجا کنسرتهای موفقی را اجرا کرد. همچنین اجرای بین‌المللی وی در سال ۲۰۱۰ در شهر لاس وگاس با ۱۰۰۰۰ نفر شنونده برگزار شد.

او صدایی جذاب و وسیع دارد. او با آمیختن موسیقی عربی و پاپ غربی گونه‌ای موسیقی را رواج داده که به موسیقی مدیترانه معروف شده است.

#گـاهــی هـــم

نه برای اینکه، دنبال #ازدیاد #نعمتیـم

نـه از #تــرس ...

نـه از روی #عـادت ...

نـه بــرای #دل #خـودمـان ...

تنها برای #خاطـر #خــــدا ...

بـگـویــیــم :
#الحــمــدلله

شبتون پرستاره....

#معجزه
ترانه سرا: شهيار قنبري
آهنگساز: فريد زلاند
تنظيم: واهان اسکندريان
ميکس: واهان اسکندريان

من و تو هم يه شهر جادو داريم، آخ چه داريم
رو بيرقش هم داغِ سرخ بوسه جا مي ذاريم
ميدونچه از اشک قناري خيسه
با اشکاش اسم تو رو مي ‌نويسه
ناودوناشم پر از لَعاب چيني
رو کاغذاش خطمونو مي ‌نويسه
رقصِ تَرِ فواره ها زيبا شبيه ما دوتا
سياهي سايه ي ما ادامه ي آيينه ها مثل جام جهان نما
به ياد تو پرستو از هزار تو بر مي گرده
مياد زيارت، آخه توبه کرده
پنجره ها رو به تو بازِ بازن
پرده ها هم به سايمون مي نازن
معجزه ي دست تو رو مي سازن
هستي من نفس نفس مال تو
تمامِ من عيدي هر سال تو
هستي من نفس نفس مال تو
تمامِ من عيدي هر سال تو
رو صورت ستاره ها جاي پاي عاشق ما
راه شيري، فرش طلا، منو تو هم خودِ خدا
منو تو هم خودِ خدا
زيباترين گلبانوي جادويي کتابي
با تاجي از غزل، خنده مي خوابي
کاخ بزرگ اين همه ترانه
تو پاسخ پرسش بي جوابي
تو پاسخ پرسش بي جوابي
من و تو هم يه شهر جادو داريم، آخ چه داريم
رو بيرقش هم داغِ سرخ بوسه جا مي ذاريم
ميدونچه از اشک قناري خيسه
با اشکاش اسم تو رو مي ‌نويسه
ناودوناشم پر از لَعاب چيني
رو کاغذاش خطمونو مي ‌نويسه
هستي من نفس نفس مال تو
تمامِ من عيدي هر سال تو
هستي من نفس نفس مال تو
تمامِ من عيدي هر سال تو
تمامِ من عيدي هر سال تو
#راستین

#فردا تو راهه

یه چیکه شادی یه موج ستاره

یه دل که هیچ وقت آروم نداره


ما با همینا خوشبخت و شادیم
ما حک شدیم تو برگایه تقویم
ما با همینا خوشبخت و شادیم

بخند عزیزم فردا تو راهه
حلقه ای از نور تو دسته ماهه
بخند عزیزم شب غرقه رازه
پنجره های خوشبختی بازه

می خوام تو چشمات اشکی نلغزه
جوری بیام که برگی نلرزه
بزار که قلبم پیشت بمونه
تا دنیا شکله رویاهامونه

به فکره اینم که غم بمیره
چیزی نگم که دلت بگیره
با تو ابرا قدم گذاشتم
من آرزویی جز تو نداشتم

بخند عزیزم فردا تو راهه
حلقه ای از نور تو دسته ماهه
بخند عزیزم شب غرقه رازه
پنجره های خوشبختی بازه

می خوام تو چشمات اشکی نلغزه
جوری بیام که برگی نلرزه
بزار که قلبم پیشت بمونه
تا دنیا شکله رویاهامونه

به فکره اینم که غم بمیره
چیزی نگم که دلت بگیره
با تو ابرا قدم گذاشتم
من آرزویی جز تو نداشتم

بخند عزیزم فردا تو راهه
حلقه ای از نور تو دسته ماهه
بخند عزیزم شب غرقه رازه
پنجره های خوشبختی بازه
#بتی

#گمشده

از وقتی که گم کردمت پرپر شدن آسون تره
مِهی رو قلب آینه هاست اجاق شب شعله وره

از وقتی که گم کردمت کوچه صدام نمی کنه
خودم رو حس نمی کنم خدا نگام نمی کنه

سرابی هم شکل چشات رو خاک جاده می باره
شبیه یه کولی شدم که سرزمینی نداره

جقد تو رو گریه کنم تا غربتم خط بخوره
کدوم ستاره می تونه شب مرگیامو بشمره

هنوز ته آرزوهام یه بغضی آزارم میده
من طرحی از یه برکه ام که رنگ ماهو ندیده

فوج پرستوهایی که از روی جنگل میگذرن
روح منو به سمت تو به سمت توفان می برن

از وقتی که گم کردمت انگار خودم هم گم شدم
تو گدر از پاییز تو پرپر شدم توی خودم

از وقتی که گم کردمت کوچه صدام نمی کنه
خودم رو حس نمی کنم خدا نگام نمی کنه
#بتی

همزبونم باش


شب بلند و دل من در تب و تابه وای لحظه هام همه پر از حسرت خوابه وای
ذره ذره دل من آب میشه تو سینه آرزوی دیدنت مثل سرابه وای
بیا و ستاره ای تو آسمونم باش بیا و چلچله ی شیرین زبونم باش
مهربون من بیا تو همزبونم باش من بلا رو دوست دارم بلای جونم باش
حالا تو خون منی توی تنی یا نه از دل عاشق من دل میکنی یا نه
بگو هنوز مال منی عشق منی یا نه
نکنه خدا نکرده نکنی یادم نکنه عزیز من ز چشمت افتادم
نکنه تو قلبت خبری باشه نکنه دلت با دگری باشه
هر نگاه گرم تو امید فردام بود آخه عشقت عزیزم خون تو رگهام بود
آرزوی تو دینم و دنیام بود بی تو همدمم قطره ی اشکام بود
#حمیرا

#شهابم
دیشب دلتنگ شدم و رفتم سراغ آسمان اما هر چه گشتم اثری از ماه نبود که نبود ...!

گفتم بیایم سراغ ِ خودت ..

احوال مهتابیت چطور است ؟!

چه خبــر از تمام خوبی هایت و تمام بدی های مــن ؟!

چه خبــر از تمام صبــرهایت در برابر تمام ناملایمت های مــن ؟!

چه خبر از تمام آن ستاره هایی که بی من شمردی و من بی تو ؟!

چقدر نیامده انتظار خبــر دارم ؟!

چه کنم دلم بــرای تمــام مهــربانی هایت لک زده است !

راستی ، باز هم آســمان دلت ابری است یا ....؟!

می دانم ، تحملم مشکل است .... اما خُب چه کنم؟!

یک وقت خســته نشوی و بــروی مــاه دیگری شود ....

هیچ کس به اندازه مــن نمی تواند آســـمانت باشد !

تو فقط ماه من بمون و باش !

ماه من !

به ستاره ها نگاه کن، به چشمک زدنشون بخند اما بهشون دل نبند چون چشمک ستاره از روی عشق نیست از روی عادته ...

همیشه ابرها می بارند ...
ولی آدمها عاشق ستاره ها می شوند...
نامردیست که آن
همه گریه را به یک چشمک فروختن...........

دختره ﺍﺳﻤﺸﻮ ﺗﻮی فیسدوغ ﮔﺬﺍﺷﺘﻪ R R R
ﻣﺴﯿﺞ ﺩﺍﺩﻡ ﯾﻨﯽ ﭼﯽ ؟
ﮔﻔﺖ ﺧﻨﮕﻮﻝ ﺳﺘﺎﺭﻩ ﺩﯾﮕﻪ “سه تا ره”
هنوز در پی هضم این خلاقیتم

قلبم آسمون می شه به شوق خوابیدن ستاره ی وجودت

کاش از میون همه ی ستاره ها تو سهیل نشی!

زمین به آسمان بیاید
آسمان به زمین
حواسم نه پرت شیطنت های ستاره ها می شود
نه دلربایی گنجشگکان باغ
محو چشم های توام هنوز. . .

زندگي

آه ای زندگی منم که هنوز
با همه پوچی از تو لبریزم
نه به فکرم که رشته پاره کنم
نه بر آنم که از تو بگریزم

همه ذرات جسم خاکی من
از تو، ای شعر گرم، در سوزند
آسمانهای صاف را مانند
که لبالب ز بادهء روزند

با هزاران جوانه می خواند
بوتهء نسترن سرود ترا
هر نسیمی که می وزد در باغ
می رساند به او درود ترا

من ترا در تو جستجو کردم
نه در آن خوابهای رویایی
در دو دست تو سخت کاویدم
پر شدم، پر شدم، ز زیبائی

پر شدم از ترانه های سیاه
پر شدم از ترانه های سپید
از هزاران شراره های نیاز
از هزاران جرقه های امید

حیف از آن روزها که من با خشم
به تو چون دشمنی نظر کردم
پوچ پنداشتم فریب ترا
ز تو ماندم، ترا هدر کردم

غافل از آن که تو بجائی و من
همچو آبی روان که در گذرم
گمشده در غبار شوم زوال
ره تاریک مرگ می سپرم

آه، ای زندگی من آینه ام
از تو چشمم پر از نگاه شود
ورنه گر مرگ من بنگرد در من
روی آئینه ام سیاه شود

عاشقم، عاشق ستارهء صبح
عاشق ابرهای سرگردان
عاشق روزهای بارانی
عاشق هر چه نام تست بر آن

می مکم با وجود تشنهء خویش
خون سوزان لحظه های ترا
آنچنان از تو کام می گیرم
تا بخشم آورم خدای ترا!
#فروغ

ای تک ستاره قلبم
چقدردلم میگیرد
وقتی آسمان ابریست

شب دوستام #زیبا ...#ستاره_بارون ... #شکلاتی ..