سینه از آتش دل در غم جانانه بسوخت/آتشی بود در این خانه که کاشانه بسوخت
تنم از واسطه دوری دلبر بگداخت/جانم از آتش مهر رخ جانانه بسوخت
سوز دل بین که ز بس آتش اشکم دل شمع/دوش بر من ز سر مهر چو پروانه بسوخت
آشنایی نه غریب است که دلسوز من است/چون من از خویش برفتم دل بیگانه بسوخت
خرقه زهد مرا آب خرابات ببرد/خانه عقل مرا آتش میخانه بسوخت
چون پیاله دلم از توبه که کردم بشکست/همچو لاله جگرم بی می و خمخانه بسوخت
ماجرا کم کن و بازآ که مرا مردم چشم/خرقه از سر به درآورد و به شکرانه بسوخت
ترک افسانه بگو حافظ و می نوش دمی/که نخفتیم شب و شمع به افسانه بسوخت
#حافظ
غزل شماره ۱۷
دهه هفتادی ها که هنوز به سرو سامون نرسیدن
1392/10/22 - 15:49این مسائلی که مطرح کردی هنوز گریبان دهه شصتیاست
البه به خاطر کم شدن جمعیت آماده به کار تو دهه هفتادی ها یه چند سال دیگه مشکل بیکاری تو این دهه حل میشه