دیــگر

نه یـــاس هایِ آویــزان ِ دیــوار ِ همسایه

مدهوشم می کند

نه هیچ آواز ِ عاشــقــانه دوری

بی قـــــــرارم...

بی تـــــو ,

آن ســـوی پنــچره

برفـــی سنگین می بــارد,

این ســوی پنــجره

بـــــاران ...


"سیدعبدالحمید ضیایی"

بعضــــــی‌هـــــا حــــــرفی می‌زننـــــد ...

و .. دلــــت را می‌شكننـــــد ...

بعـــــد به سادگــــــــی روبــــروی این قلـــــبِ شكستــــــه ...

می‌ایستنـــــد و می‌گوینــــــد : ناراحــــــت شــــــدی ؟؟؟

چقـــــــدر " زود رنجـــــی " تو ...!

مــــن كه چیــــــزی نگفتـــــــم ...