کاش زندگی از آخر به اول بود..
پیر بدنیا می آمدیم..
آنگاه در رخداد یک عشق جوان میشدیم..
سپس کودکی معصوم می شدیم ودر،
نیمه شبی با نوازش های مادر آرام میمردیم...!!!

پروردگارم!
قاضی تویی
کمک کن هیچوقت قضاوت نکنیم ...

خوب یاد گرفته ایم برانداز کردن همدیگر را!
یک خط کش این دستمان !
یک ترازو آن دستمان !
اندازه می گیریم و وزن می کنیم
آدم ها را
رفتارشان را
انتخاب هایشان را
تصمیم هایشان را
حتی قضا و قدرشان را !!

به رفیقمان یک تکه سنگینی می اندازیم،
بعد می گوییم
خیر و صلاحت را می خواهم !
غافل از اینکه چه برسر او می آوریم !

در جمع ، هرکس را یک جور مورد بررسی قرار می دهیم
آن یکی را به ازدواج نکرده اش
این یکی را به نوع رابطه اش
آن دیگری را...

یکی هم نیست گوشمان را بگیرد که :
چندبار به جای او بوده ای
که حالا اینطور راحت نظر می دهی

حواسمان نیست که چه راحت
با حرفی که در هوا رها میکنیم
چگونه یک نفر را به هم می ریزیم
چندنفر را به جان هم می اندازیم
چه سرخوردگی یا دلخوری بجای میگذاریم
چقدر زخم میزنیم...
حواسمان نیست آبروی مومن از کعبه حرمتش بیشتر است

حواسمان نیست که ما می گوییم و رها میکنیم و رد می شویم
اما یکی ممکن است گیر کند
بین کلمه های ما
بین قضاوت های ما
بین برداشت های ما
دلی که می شکنیم ارزان نيست ..

مردی
درحال
مرگ بود
وقتیکه
متوجه
مرگش شد
خدا رابا
جعبه ای
دردست دید

خدا :
وقت رفتنه

مرد :
به این زودی؟
من نقشه های
زیادی داشتم

خدا :
متاسفم
ولی وقت
رفتنه

مرد :
درجعبه ات
چی دارید؟

خدا :
متعلقات
تورا

مرد :
متعلقات
من؟
یعنی
همه چیزهای
من ؛
لباسهام
پولهایم و ـ ـ ـ

خدا :
آنهادیگر
مال تو
نیستند
آنهامتعلق به
زمین هستند

مرد :
خاطراتم چی؟

خدا :
آنهامتعلق
به زمان
هستند

مرد :
خانواده و
دوستانم؟

خدا :
نه ،
آنهاموقتی
بودند

مرد :
زن و
بچه هایم؟

خدا :
آنهامتعلق به
قلبت بود

مرد :
پس وسایل
داخل جعبه
حتما
بدنم
هستند؟

خدا :
نه ؛
آن متعلق
به گردوغبار
هستند

مرد :
پس مطمئنا
روحم است؟

خدا :
اشتباه
می کنی
روح تو
متعلق
به من است

مرد بااشک
درچشمهایش
و باترس زیاد
جعبه دردست
خدا راگرفت
و بازکرد ؛
دید خالی
است!

مرد
دل شکسته
گفت :
من هرگز
چیزی نداشتم؟

خدا :
درسته ،
تومالک
هیچ چیز
نبودی!

مرد :
پس من
چی داشتم؟

خدا :
لحظات زندگی
مال توبود ؛

هرلحظه که
زندگی کردی
مال توبود .

زندگی
فقط
لحظه ها
هستند

قدر
لحظه هارا
بدانیم و
لحظه هارا
دوست
داشته
باشیم

ﺁﺭﺍﻣﺶ ﻣﯿﺨﻮﺍﻫﯽ؟
ﺗﻤﺎﻡ ﻭﻗﺎﯾﻊ ﺭﻭﺯﺍﻧﻪ ﺍﺕ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﯼ ﮐﺴﯽ ﺗﻌﺮﯾﻒ نکن

ﺁﺭﺍﻣﺶ ﻣﯿﺨﻮﺍهى؟
ﺑﺎﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﻣﺨﺎﻟﻒ ﺗﻮﺳﺖ ﺑﺤﺚ ﻧﮑﻦ فقط به او گوش کن

آرامش ميخواهى؟
ﺑﻪ ﺣﻖ ﺧﻮﺩﺕ ﻗﺎﻧﻊ ﺑﺎﺵ

آرامش ميخواهى؟
شکرگزار باش

آرامش ميخواهى؟
کمک کن .تو توانایی. شاید همه توانایی روحی و جسمی برای یاری کردن ندارند

آرامش ميخواهى؟
با همه بی هیچ چشمداشتی ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﺑﺎﺵ

آرامش ميخواهى؟
برﺍﯼ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺍﺕ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﺭﯾﺰﯼ ﮐﻦ هدف داشته باش

آرامش ميخواهى؟
ﺳﺮﺕ ﺑﻪ ﮐﺎﺭﺧﻮﺩﺕ ﮔﺮﻡ ﺑﺎشد

آراﻣش ﻣﯿﺨﻮﺍهى؟
ﺑﻪ ﮐﺴﯽ وابسته نباش .ﻋﺎﺷﻖ ﺧﻮﺩﺕ ﺑﺎﺵ ﮐﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺗﻮ ﺑﺮﺍﯼ ﻭﺟﻮﺩﺕ ﺧﻮﺍﻫﯽ ﻣﺎﻧﺪ.

امیدوارم آرامش همنشین همیشگی ات باشد.

روزگارتان از رحمت *الرَّحْمَنُ الرَّحِیم* لبریز...

دستانتان از نعمت * رَبُّ الْعَالَمِين* سرشار...

چشمانتان به نور*اللَّه نور السَّموَاتِ وَالَارض* روشن...

کفه ترازویتان در ردیف * فَأمَّا مَن ثَقُلَت مَوَازِینُه * میزان باد.

زندگانیتان * فِی عِیشَةِ رَّاضِیَة * باد.

و عاقبتتان * عِندَ مَلِکَ الْمُقتَدِر" ختم به خیر باد...

انسان در طول زندگی برای چهار چیز تلاش میکند:
اسمش مطرح باشد.
لباسش فاخر باشد.
خانه اش زیبا باشد.
اتومبیلش مدل بالا باشد.
ولی بعد ازمرگش:
اسمش میشود: میت!
لباسش میشود: کفن!
خانه اش میشود: قبر!
و مرکبش میشود: تابوت!
〘یَا أَیُّهَا الْإِنسَانُ مَا غَرَّکَ بِرَبِّک َالْکَرِیم〙
ای انسان! چه چیز تو را در برابر پروردگار کریمت مغرور ساخته؟

بارالها! عهدی را که با تو از ازل بسته ام، به آتش گناه شکسته ام.

به گذشته که نگاه می کنم، از پروانه جانم، خاکستری
بیش به جا نمانده است.

اکنون که درهای آسمان، رو به باز شدن است،
حلاوت روزه را به اعضا و جوارحم بچشان؛

به چشمم که جز تو را نبیند و گوشم که جز تو را نشنود؛

که بوی زخم کهنه گناه، مرا ناامید از استشمام بوی تو کرده است.

در بگشای که در میهمانی تو، هر آنچه هستم،
باز آورده ام که تو خود دعوتم کرده ای،

یا غفّار الذّنوب!

خسرو شکیبایی :
زن ها ميتوانند در اوج دلتنگی لبخند بزنند ...
آواز بخوانند...
غذاي دلخواهت را تدارک ببينند ...
کودکانه با بچه ها بازی کنند ...
زن ها ميتوانند با قلبی شکسته باز هم دوستت بدارند ...
ببخشند و بخندند ...
تو از طرز آرایش موهايش يا رنگ لب هايش ، لباسش يا حتي حرف هايش ،
هرگز نميتواني حدس بزني زني که روبرويت ايستاده دلتنگ يا دلشکسته است ...
زن بودن کار ساده ای نیست ...

هرگز زنت را تحقیر نکن.
چون بار بیماری اش را سالها باید به دوش بکشی.
هرگز به زنت بی اعتنایی نکن.
چون سالها باید بی توجهی اش را تحمل کنی.
هرگز به زنت پرخاش نکن.
چون سالها سکوت مرگبارش را باید طاقت بیاوری.
هرگز از محبت به روح او غافل نباش.
چون سالها باید در بستری سرد بخوابی.
هرگز او را مقابل دیگران کوچک مکن.
چون به بزرگی یاد کردن از تو را فراموش میکند.
هرگز نقص هایش را بازگو نکن.
چون از تو در نهان متنفر خواهد شد.
هرگز انتقاد و شکایت او را مسخره نکن.
چون از تو برای همیشه ناامید میشود.
هرگز به رویاهایش نخند.
اگر نمیتوانی براورده شان کنی.
چون یا افسرده می شود
و اگر شهامت داشته باشد خودکشی میکند.
هرگز زنت را اسیر خانه و فرزند نکن.
چون اینگونه او را بیصدا کشته ای و فقط قانون تو را مجرم نمیداند.
خود را با زنت برابر بدان.
در همه چیز. وگرنه فرقی با یک زندانبان نخواهی داشت.

آ مدی طبعم شکوفا شد، بهارانی مگر؟
صورتم شد خیس خیس ازشوق، بارانی مگر؟

آمدی با دیدنت برخاست در من مرده ای
روح رستاخیزی من! در تنم جانی مگر؟

آمدی و هر خیال دیگری غیر از تو را
پیش پایت سر بریدم عید قربانی مگر؟

تا ابد دیوانه ی زنجیری موی تواَم
نیست امّید رهایی از تو، زندانی مگر؟

خواستی عشق زلالم را بسنجی با قسم
ای تو تنها بر لبم سوگند، قرآنی مگر؟

خواستی گرد فراموشی نگیرد قلب من
لحظه ای از چشم این آئینه پنهانی مگر؟

شرط کردی خالی از یادت نباشد خاطرم
خود که صاحب‌خانه ای ،ای خوب! مهمانی مگر؟

شرط کردی جز تو درمن گام نگذارد کسی
قلعه ای متروک و گمنامم، نمیدانی مگر؟

آنقدَر رفتی و برگشتی که ویران شد دلم
حسّ صحرا گردِ شهرآشوب! توفانی مگر؟

گردباد دامن موّاجت آتش زد مرا
رقص مشعلهای روشن در زمستانی مگر؟

پسرک جلوی خانومی را میگیرد و با التماس میگوید :
خانم !تو رو خدا یه شاخه گل بخرید

زن در حالی که گل را از دستش میگرفت نگاه پسرک را روی کفش هایش حس کرد ,
چه کفش های قشنگی دارید!

زن لبخندی زد و گفت:
برادرم برایم خریده است دوست داشتی جای من بودی؟

پسرک بی هیچ درنگی محکم گفت :
نه ولی دوست داشتم جای برادرت بودم !
تا من هم برای خواهرم کفش میخریدم

زنی به مشاور خانواده گفت:
من و همسرم زندگی کم نظیری داریم ؛
همه حسرت زندگی ما رو میخورند.
سراسر محبّت, شادی, توجّه, گذشت و هماهنگی.
امّا سؤالی از شوهرم پرسیدم که جواب او مرا سخت نگران کرده است.
پرسیدم اگر من و مادرت در دریا همزمان در حال غرق شدن باشیم,
چه کسی را نجات خواهی داد؟
و او بیدرنگ جواب داد: معلوم است, مادرم را ؛
چون مرا زاییده و بزرگ کرده و زحمتهای زیادی برایم کشیده!
از آن روز تا حالا خیلی عصبی و ناراحتم به من بگویید چکار کنم؟
مشاور جواب داد:

شنــا یـاد بگیــــر!
همیشه در زندگی روی پای خود بایست حتی با داشتن همسر خوب !

ﻣﻮﺭﺩ ﺩﺍﺷﺘﯿﻢ ﭼﻬﺎﺭﺗﺎ ﺩﺧﺘﺮ ﺩﺍﺷﺘﻦ ﺍﻣﺘﺤﺎﻥ ﺭﺍﻫﻨﻤﺎﯾﯽ ﺭﺍﻧﻨﺪﮔﯽ ﻣﯿﺪﺍﺩﻥ
ﻣﺎﻣﻮﺭ ﺏ ﺩﺧﺘﺮﻩ ﮎ ﭘﺸﺖ ﻓﺮﻣﻮﻥ ﺑﻮﺩﻩ ﮔﻔﺘﻪ
ﺭﺩﯼ
ﺩﺧﺘﺮﻩ ﮔﻔﺘﻪ ﭼﺮﺍ !?
ﮔﻔﺘﻪ ﺍﺯ ﻻﯾﻦ ﺧﺎﺭﺝ ﺷﺪﯼ !
ﺩﺧﺘﺮﻩ ﺯﺩﻩ ﺯﯾﺮﻩ ﮔﺮﯾﻪ ﮎ
ﺟﻨﺎﺏ ﺳﺮﻭﺍﻥ ﺏ ﺧﺪﺍ ﭘﯿﺸﻨﻬﺎﺩ ﺩﻭﺳﺘﯽ ﺯﯾﺎﺩ ﻣﯿﺪﺍﺩﻥ ﻭﺍﺳﻪ ﺍﯾﻦ ﺍﺯ ﻻﯾﻦ ﺍﻭﻣﺪﻡ ﺑﯿﺮﻭﻥ !
ﺍﻭﻥ ﺳﻪ ﺗﺎ ﺩﺧﺘﺮﻩ ﭘﺸﺘﯽ ﻫﻢ ﺩﺍﺷﺘﻦ ﺳﺮﯾﻊ ﻻﯾﻦ ﻭ ﻧﺼﺐ ﻣﯿﮑﺮﺩﻥ !
ﻣﺎﻣﻮﺭ ﺍﻻﻥ ﺗﻮ ﮐﻤﺎﺳﺖ ﻭﺍﺳﺶ ﺩﻋﺎ ﮐﻨﯿﺪ