تو خودت را رنگ زدی تا شبیه خاطرات این آدمها باشی ...شاید فراموش کردی که این آدمها رنگین کمان را با دروغهای خود رنگ می کنند ..تو برای آنها حتی معنی بیرنگی را هم نداری ...کاش سیاه و سفید بودی تا باورشان میشد تو شبیه دروغهای رنگی انها نیستی شبیه حقیقت خودت هستی..

چه سخت است تشییع عشق بر روی شانه های فراموشی و چه سخت است سپردن دل به قبرستان جدایی ...وقتی میدانی پنجشنبه ای نیست تا رهگذری بر بی کسی ات فاتحه بخواند...!!