#درخت_چنار_خونبار #روستای_زرآباد #الموت #قزوین

درخت چنار خون‌بار روستاي زرآباد الموت همچنان پذيراي گردشگران خارجي و عزاداران حضرت سيدالشهدا (علیه السلام) در روز عاشوراست.

به گزارش ايسنا درخت چنار كهن‌سالي در حياط امامزاده علي‌اصغر در روستاي زرآباد الموت در استان قزوين وجود دارد كه به درخت چنار خون‌بار مشهور است. خون‌بار بودن اين درخت، قدمت ديرينه‌اي دارد و حتا در زمان شاه‌سلطان حسين صفوي نيز روايت‌هايي از آن مطرح شده است.

در اين‌باره، اسدالله بيرانوند ـ مديركل ميراث فرهنگي و گردشگري استان قزوين ـ در گفت‌و‌گو با خبرنگار ايسنا بيان كرد:‌ در نزديكي سحرگاه روز عاشورا، صمغي قرمز رنگ شبيه خون از اين درخت خارج مي‌شود كه آزمايش‌هايي هم روي آن انجام شده است. البته هيچ‌كدام از آزمايش‌ها با وجود مشاهده‌ي تركيبات مشابه خون در اين صمغ‌، اين مسأله را تأييد نكرده‌اند كه اين مايع، به خون انسان مربوط مي‌شود.

او با اشاره به قدمت بيش از 600 سال دو درخت چناري كه درهم تنيده شده‌اند،‌ افزود:‌ هر سال در روزهاي عزاداري ماه محرم، بيش از 10هزار نفر در اين محل حضور مي‌يابند و امكانات لازم و مهمانسرا نيز براي آن‌ها فراهم مي‌شود.

همچنين فاطمه آسيابان‌ها ـ مدير روابط عمومي اين اداره‌ي كل ـ كه دو سال شاهد اين ماجرا بوده است، با اشاره به اين‌كه مردم معتقدند، اتفاق‌هايي در روز عاشورا براي اين درخت رخ مي‌دهد، گفت: پس از پايان مراسم عزاداري و سينه‌زني در روز تاسوعا، جمعيت حاضر در امامزاده، سحرگاه روز عاشورا دور درخت جمع مي‌شوند و به خواندن مرثيه و عزاداري مي‌پردازند. در اين زمان، صمغ قرمز رنگي از برخي شاخه‌هاي اين درخت چنار به آرامي شروع به تراوش مي‌كند. اين اتفاق تا ظهر روز عاشورا ادامه دارد و پس از آن، اين شاخه‌ها خشك مي‌شوند.

او بيان كرد: نكته‌ي جالب اين است كه اين مايع فقط روز عاشورا از درخت خارج مي‌شود، يعني با توجه به متفاوت بودن سال‌هاي هجري شمسي و هجري قمري، اين اتفاق درست در روز دهم ماه محرم رخ مي‌دهد.

وي افزود: وجود اين درخت كه به يكي از جاذبه‌هاي گردشگري و مذهبي استان قزوين تبديل شده است، هر سال در ماه محرم گردشگران زيادي را از كشورهاي مسلمان مانند عراق و سوريه و حتّی برخي از كشورهاي اروپايي به اين محل مي‌كشاند.

زندگینامه

تاج اصفهانی در سال ۱۲۸۲در اصفهان‏ متولد شد. پدرش شیخ اسماعیل معروف به تاج‌الواعظین بود که تا حدی با دستگاه‌های‏ موسیقی سنتی ایرانی‏ آشنایی داشت. تاج در ده سالگی نزد پدر و استادانی چون سید عبدالرحیم اصفهانی، نایب اسدالله، میرزا حسین ساعت ساز(خضوعی)، میرزا حسین عندلیب، حبیب شاطرحاجیبه دانش اندوزی پرداخت.[۱]وی به اشعار سعدی علاقه زیادی داشت و گزیده‌هایی از اشعار سعدی و دیگر شاعران را حفظ بود و در هنگام اجرای آواز به مناسبت زمان و محیط از آن اشعار استفاده می‌کرد.

دوست سلطان و دل ولایت اوست خرم آن دل که در حمایت اوست
هر که را دل به عشق اوست گرو از ازل تا ابد ولایت اوست
پس نماند ز سابقان در راه هر که را پیش رو هدایت اوست
عرش بر آستانش سر بنهد هر که را تکیه بر عنایت اوست
در دو عالم ز کس ندارد خوف هر که در مامن رعایت اوست
چون ز غایات کون در گذرد این قدم در رهش بدایت اوست
منتها اوست طالب او را مقبل آن کس که او نهایت اوست
با خود از بهر او جهاد کند اسدالله که شیر رایت اوست
گو مکن وقف هیچ جا گر چه مصحف کون پر ز آیت اوست
خود عبارت نمی‌توان کردن ز آنچه آن انتها و غایت اوست
سیف فرغانی ار سخن شنود اندکی زین نمط کفایت اوست