زیباست

هر یک از 5 مورد بالا نشون دهنده یکی از جنبه های زندگی شماست.

1- زنگ تلفن، نشونه شغل و کار شماست.

2- گریه بچه، نشون دهنده خانواده است.

3- زنگ در خونه، نشون دهنده دوستان شماست.

4- لباس ها، نشون دهنده پول هستن.

5- سر رفتن آب، نشون دهنده میل جنسی هستش.

ترتیب انتخاب های شما نشون دهنده اولویت های ذهن شما در زندگیه.

حالا شما کدومید؟

#توضیحات:فروید یکی از بارزترین شخصیت های علمی قرن بیستم است.

او در 6 ماه مه 1856 به دنیا آمد و در در 23 سپتامبر 1939 از دنیا رفت.

او اطریشی بود و از بنیانگذاران دانشکده روانپزشکی.

بیشترین شهرت فروید مربوط به کارهای او در زمینه روان شناسی تمایلات جنسی، رویاها و ضمیر ناخودآگاه است.

او به #عنوان #پدر #علم #روان #تحلیل #گری شناخته می شود.

ماهم ایشالا بیستم به بعد میام گیلان البته میام خونه ی یکی از فامیلامون #فومن

آیین گل غلتان برای نوزادانی که اولین بهار زندگی را می گذرانند اجرا می شود و بیشتر توسط مادر، خاله، عمه و مادربزرگ انجام می شود. اگر تولد نوزاد با فصل بهار و زمان رویش گل های محمدی مصادف شود، چند نفر از زنان فامیل برای چیدن گل، اول صبح به باغ و مزارع رفته و با ذکر صلوات و خواندن ابیاتی چون:

همه کوه و کمر بوی تو داره یا محمد کدوم گل قامت روی تو داره یا محمد

همون ماه ای که از کوه می زنه سر نشان طاق ابروی تو داره یا محمد

به جمع آوری گل های محمدی برای اجرای مراسم گل غلتان می نمایند.

پس از جمع آوری گل های چیده شده، گل ها را پرپر می کنند و در خانه نوزاد را حمام کرده، پس از خشک کردن تن و بدن اش وی را میان پارچه ای که معمولاً سفید است و گل برگ ها در آن ریخته شده، در بستری از گل برگ های محمدی می خوابانند و چهار نفر از اعضای خانواده، چهارگوشهٔ پارچه را با صلوات و شعرخوانی و برای توصیف بیشتر زیبایی ها، نوزاد را در گل برگ ها تطهیر می کنند و می غلتانند. پس از انجام مراسم، مهمانان با چای و شربت و شیرینی پذیرایی می شوند.

تصاویری از برگزاری این آئین سنتی را که در روز جمعه بیستم اردبیهشت ۹۲ در شهر امیریه برگزار شد را میتوانید ببینید

سال مار ایرانی‌ها لرزان می‌گذرد. حال مان بد نیست، اما كشورمان را لرز گرفته است چون هنوز چهل روز از آغاز سال 92 نگذشته كه چهار زلزله بزرگ استان‌های مختلف کشور را تكان داده در برخی استان‌ها نیز زمین‌لرزه‌های كوچك به وقوع پیوسته است. تا جایی که این همه تكان‌های ترسناك، مردم استان‌های دیگر را هم ترسانده و پرسش‌های زیادی درباره زلزله‌های زنجیره‌ای اخیر در ذهن آنها شكل گرفته است.

آیا این زلزله‌های كوچك و بزرگ نشان از وقوع زلزله‌ای دهشتناك دارد؟ آیا گسل‌های خطرناك فعال می‌شوند؟ نكند تكان‌های كوچك زمین، تهران را كه سال‌هاست همه از وقوع زلزله‌ای بزرگ در آن هراس دارند، بلرزاند؟ چه شده است كه طی دو هفته اخیر هر روز بخشی از زمین كشورمان به لرزه درآمده است؟ مثل دشتی‌های بوشهر كه بیستم فروردین امسال زلزله‌ای به بزرگی 6.1 ریشتر زمین زیر پایشان را لرزاند، زلزله بزرگ بعدی كه پس از وقوعش، تقریبا همه خبرگزاری‌های دنیا درباره‌اش حرف زدند، دقیقا پس از یك هفته در سیستان و بلوچستان رخ داد و علت مطرح شدنش در سراسر دنیا بزرگی بی‌سابقه‌اش بود چرا كه در 50 سال اخیر وقوع زلزله‌ای با چنین بزرگی در ایران بی‌سابقه بود و بیش از صد میلیون نفر، از هندوستان تا قطر، احساسش كردند.

كانون این زلزله در منطقه‌ای كم‌جمعیت بود و به همین علت تلفات جانی نداشت. سه روز بعد وقتی مردم آذربایجان شرقی از خوش‌شانسی هموطن‌هایشان در سیستان و بلوچستان ذوق كرده بودند، زلزله‌ای به بزرگی 4.9 ریشتر خانه‌هایشان را تكان داد و آنها را به خیابان كشاند كه البته برخی منابع هم بزرگی آن را 5.2 ریشتر اعلام كردند. فردای همان روز، اهالی استان فارس زلزله‌ای 5 ریشتری و اصفهانی‌ها زلزله‌ای 4.1 ریشتری را تجربه كردند و حالا بعد از این همه تاب خوردن، فكر نمی‌كنید طبیعی باشد اگر مردم در سراسر كشور وحشت كنند و بخواهند بدانند كه آیا قربانیان بعدی زلزله کدام یک از هموطنانمان خواهند بود ؟! در اینجا تنها چیزی که نباید فراموش شود مواردیست که باید رعایت شود :

قبل از زلزله

شصت درصد زلزله ها در نیمه شب اتفاق افتاده است. فراموش نکنید که بعد از این لباس کامل را در کنار تخت و در دسترس قرار دهید.

قفسه ها و تابلوها را به دیوار محکم کنید و آنها را روی تختخواب آویزان نکنید. اشیای سنگین را در قفسه های پایین تر قرار دهید. اشیای شکستنی را در داخل کابینت ها قرار دهید.

اتصالات و سیم کشی های معیوب را از همین حالا تعمیر کنید.

آفت کش ها و پشه کش ها و قوطی های قابل اشتعال را در کابینت های پایینی قرار دهید.

مکان های امن خانه (زیر مبلمان، زیر قاب در، به دور از شیشه ها و پنجره ها) را شناسایی کنید.

مکان های امن بیرون از خانه (به دور از ساختمان ها، درختان، تیرهای برق و پل های هوایی و ...) را شناسایی کنید.

به اعضای خانواده یاد بدهید که چگونه برق، گاز و آب را قطع کنند.

یک ساک اضطراری تهیه کنید و داخل آن وسایلی همچون چراغ قوه و چند عدد باتری، رادیو، جعبه کمک های اولیه، چند بطری آب آشامیدنی، سوت، کنسرو، کمپوت، خشکبار، قند و آبنبات، درباز کن، پول نقد و کفش مناسب بگذارید. پیچ گوشتی، شمع، چاقو، آچار فرانسه را هم داخل همین ساک قرار دهید.

لوازم کمک های اولیه شامل یک قیچی کوچک، باند استریل، چسب، قرص و پماد آنتی بیوتیک، پماد سوختگی، استامینوفن، قرص اسهال، الکل و داروی مسکن و قطره استریل چشمی و اگر دارویی دارید که عدم مصرفش باعث مرگتان می شود، از آنها هم چند تایی در ساک قرار بدهید. اگر از سوئیچ ماشینتان دو تا دارید یکی را داخل ساک قرار دهید. یک بسته دستمال کاغذی رولی و نوار بهداشتی فراموش نشود. چند متر طناب، حوله کوچک، صابون، مسواک و خمیر دندان برای روزهای آتی، مدارک ضروری و ... را هم داخل آن بگذارید.

با اعضای خانواده هماهنگ کنید که در صورت وقوع زلزله کجا یکدیگر را ملاقات کنید.


به هنگام زلزله (داخل ساختمان)

زیر میز ناهارخوری، میز کار، داخل قاب دیوار یا کنار دیوارهای داخلی که به دور از شیشه هستند پناه بگیرید.

داخل خانه بمانید. خطرناک ترین کار به هنگام زلزله این است که سعی کنید به بیرون فرار کنید.


به هنگام زلزله (بیرون از ساختمان)

جایی پناه بگیرید که به دور از ساختمان ها، پل ها، تیرهای برق و درختان و غیره باشد. صبر کنید تا زلزله تمام شود.


به هنگام زلزله (داخل وسیله نقلیه در حال حرکت)

جایی پیدا کنید که به دور از ساختمان ها، درختان، پل ها و تیرهای برق باشد.

فوراً در کنار خیابان ترمز کنید و داخل اتومبیل بمانید.

وقتی زلزله تمام شد، با احتیاط حرکت کنید و هل نشوید. رمپ ها و پل ها ممکن است به خاطر زلزله آسیب دیده و سست شده باشند.


پس از زلزله

قبل از هر چیزی مراقب پس لرزه ها باشید. اگر داخل خانه خود هستید، مراقب باشید و عجله نکنید. لباس ها و ساک اضطراری را با یک یا دو پتو بردارید و آرام بیرون بروید. اگر بیرون هستید، فوراً به منزل خود برنگردید. بعد از زلزله و حتی تا چند ماه، ممکن است پس لرزه هایی اتفاق بیفتد.

اگر بوی گاز شنیدید از چراغ قوه و فندک و کبریت و ... استفاده نکنید. در جهت مخالف بوی گاز بروید.

اگر صدای ناله یا کمک همسایه ها را شنیدید، اگر برایتان مقدور بود به آنها کمک کنید.

به افراد سالمند و کودکانی که کمک می خواهند کمک کنید.

از ساختمان های صدمه دیده و ویران شده دور بمانید.

حواستان به آتش سوزی باشد. از کابل ها و سیم های برقی آسیب دیده دور بمانید و گاز و فیوز برق را قطع کنید.

اگر لوله های آب آسیب دیده بود، از توالت استفاده نکنید و آب لوله کشی را ننوشید. از بطری هایی که داخل ساکتان گذاشته بودید استفاده کنید و آنها را برای شستشو هدر ندهید. می توانید از یخ فریزر هم برای آب شرب استفاده کنید.

حتماً رادیوی خود را چک کنید و از اخبار مرتبط با زلزله مطلع باشید.

منبع : برترین ها

کدام عاشق سینماست که خنده تلخ و اشکبار «سید» در برابر «قدرت»، دوست بازیافته‌اش بر سفره میگساری «گوزن‌ها» را ببیند و منقلب نشود؟ کیست که نگاه شیفته و عشق پنهان به «مرجان» را در سکوت لحظه ها و چشمان «داش آکل» در نیابد؟ کیست که عمق فاجعه را در چشمان ملتهب «قیصر»، آن زمان که از مرگ خواهر و برادرش آگاه می‌شود؛ نبیند؟ چه کسی می‌تواند تنهایی و محرومیت «ابی» را پس از سال ها زندان، در «کندو» لمس نکند، وقتی که در ورودی سالن سینما، با چشمانی حریص و دست و دلی لرزان به تصویر نیمه لخت زنی خیره می‌شود...
او نشان داد می توان با دندان های تیره و زشت و فکی جلو آمده در نقش یک معتاد (سید گوزن‌ها) و یا با کله ای خربزه ای در نقش یک عقب مانده ذهنی (مجید سوته دلان) یا با موی از میان تراشیده و صورتی شیار برداشته از زخم دشنه در نقش عاشقی پیر (داش آکل) بازی کرد و همچنان ستاره ماند.
اکنون که این قصه را برای شما بازگو کرده ام؛ درست مانند وقت هایی است که از سادگی مجید سوته دلان، دریا دلی شیر ممد تنگسیر، لطافت عشق آکل در داش آکل و تلخکامی رنج آور سید گوزن‌ها، برای یکدیگر قصه می‌گوئیم و خود را در اندوه و شادی و پیروزی و شکست آنان شریک می‌دانیم.
چند سال پیش مصاحبه ای از او در صدای آمریکا شنیدم. زمانی بود که مادرش تازه فوت کرده بود. بهروز گفت: یک بار مادرش از یک پوستر فروش پوستر او را می خواهد و فروشنده با نگاهی به سن و سالش می گوید: مادر شما دیگه چرا؟ و مادر بهروز به گریه می افتد: آخه این پسرمه...
بیستم اسفند ماه، سالروز تولد بهروز وثوقی را به تمامی خانواده هنر و دوستدارانش تبریک عرض می کنم. اما صد افسوس که هنرمند محبوب این مردم در میان آنها نیست. با گذشت سه دهه از عدم فعالیت او در سینمای ایران هنوز مردم و به خصوص نسل جوان و نوجوان او را اسطوره می دانند و برای بازگشت او به وطن لحظه شماری می کنند. ولی به او حق می دهیم. کتاب خاطرات بهروز که تنها شامل خاطرات سینمائی اوست در ایران مجوز نمی گیرد حال چگونه خود او می تواند در وطنش باشد. در پایان لازم می دانم از عباس کیارستمی عزیز که در سانفرانسیسکو جایزه ی کروساوا خودش را به بهروز بخشید تشکر ویژه ای کنم که پیام دوستداران بهروز وثوقی را که همانا آرزوی بازگشتش به وطن است را به خوبی به اسطوره رساند.
امیدواریم روزی جشن حضورت در میهن را را بر پا کنیم...

پرستو صالحی در صفحه فیسبوکش نوشت: برای تو می نویسم، تویی که بر فراز آسمان هایی، ای سلطان قلب ها، جهان پهلوان، مردی از تهران، آقای قرن بیستم، مرد هزار لبخند، پیرِ کوهستان... از تو می نویسم، از تو که، از چشمه آب حیات آغاز کردی... طوفان نوح را برای انسان ها به نمایش درآوردی و از دنیای پر اُمید گفتی، از دهکده طلایی و راز درخت سنجد...سلام بر عشق دادی، در مسیر رودخانه، در ساحل انتظار، در زمین تلخ... فریاد نیمه شبِ، گرگ های گرسنه را می شنیدی و نعره ی طوفان را... مردان خشن را به میعادگاه خشم کشانیدی در کوچه مردها، تا ایوب وار عشق و انتقام را با شکوه جوانمردی، پاسخ گویند... به ناجورها، گفتی: مردانه بُکش.
بابا شَمل شدی و زمزمه کردی ترانه های روستایی را برای دوقلو ها و بیوه های خندان و دخترکی که فریاد می کشید: زن ها فرشته اند... گدایان تهران را حاتم طایی وار حمایت می کردی...
قصه ی شب می گفتی از مو طلای شهر ما، خوشگل خوشگلا و یک خوشگل و هزار مشکل... یاقوت سه چشم، طلای سفید، قصر زرین و گنج قارون را جهنم می پنداشتی زیر پای من، جهنم + من... سرجوخه فراری شدی جبار، با آنکه گفته بودند مواظب کُلات باش. در گردش چرخ و فلک، قهرمان قهرمانان شدی، چرا که سکه شانس در دستان تو بود و همای سعادت بر شانه ات ای امیرارسلان نامدار. شکست ناپذیر بودی در برابر طوفان بر فراز پاترا، چرا که می دانستی فرار بزرگ، کار یک جوانمرد نیست آنهم مردی از جنوب شهر...
غزل خواندی و در کنار دیگر برزخی ها ماندی، با تعصب. تو می دانستی بهشت دور نیست و می اندیشیدی که فردا روشن است. تو، یک نام را به یک صفت مبدل کردی. فردین، مترادف شد، با جوانمردی. روحت شاد و یادت گرامی باد. و من پرستو صالحی برای هزارمین بار می گویم: سلطان قلب ها مرا به سینما کشاند.