بــــی فایــــده است!
عـصـرمـردان مـجـنـون و زنـان لـیـلـی
دیـرزمـانـیـست بـه پـایـان رسیـده اسـت ؛
یـخـبـنـدانـیـست زمـین!!
سـرهـایـمـان را در کـامـپـیـوتـرهـامـون فرو کـرده ایـم....
ودر پـنـاه فـیـلتـرشکن های مان
زاغ سیاه یکدیگر را هک می کنیم
ببین اینکـه به پـایـکـوبی اش نشسته ایم
انـقـراض عشق است؛
خـوشـبـختی مـجازی!
و ایـنـک دسته جمعی
آغــاز عــصـــر یـــخــبــنــدان را لــایــک می کنیم .....!!

رفـیق ِ مَـجازی ، دسـتت را بیــاور . . .!
مـردانـه و زنـانه اَش را بـی خـیال
دست بـدهیـم بـه رسـم ِ کـودکـی
قـرار است هـوایِ هـم را بـی اجـازه داشتـه بـاشیـم ...!

دُختـَرے نیسـتـَم کـه هـَرزگـــے کـُنـَم!


زنـانگــے وَ مـُـحَـبـَتم را

بـا هـَر مــردے تقسـیم نمـے کنم

عشـقَم تنها خــاص ِ یکـــ نـفر اَســت

غـَرق ِ عـــــشــــــق خواهــم کرد

آنکه خاص ِ من باشـد

طــورے کـه بـــے نیاز شـود از عـشق،

ســیرابــ شـود از زندگـــے ...

تا جــان به در بـَرَم، آغوشـَم تنها سـَهم اوسـتــــ...

تصاویـر اولیـن شـو مانتـو و لبـاس زنـانه در سیـرجان



عاطفه صالحی طراح لباس، اولین شو لباس زنانه در شهرستان سیرجان را برگزار کرده است. عاطفه صالحی ۲۴ ساله اهل سیرجان و دانش‌آموخته رشته طراحی لباس از دانشکده هنر دانشگاه آزاد یزد است. عکس‌های شو لباس او را در سیرجان ببینید.

دُختـَرے نیسـتـَم کـه هـَرزگـــے کـُنـَم!

زنـانگــے وَ مـُـحَـبـَتم را بـا هـَر مــردے تقسـیم نمـے کنم

عـشـقَم تنها خــاص ِ یکـــ نـفر اَســت

غـَرق ِ عـــــشــــــق خواهــم کرد آنکه خاص ِ من باشـد

طــورے کـه بـــے نیاز شـود از عـشق، ســیرابــ شـود از زندگـــے ...

تا جــان به در بـَرَم، آغوشـَم تنها سـَهم اوسـتــــ

دُختـَرے نیسـتـَم کـه هـَرزگـــے کـُنـَم

زنـانگــے وَ مـُـحَـبـَتم را بـا هـَر مــردے تقسـیم نمـے کنم

عـشـقَم تنها خــاص ِ یکـــ نـفر اَســت

غـَرق ِ عـــــشــــــق خواهــم کرد آنکه خاص ِ من باشـد

طــورے کـه بـــے نیاز شـود از عـشق، ســیرابــ شـود از زندگـــے .
..

تا جــان به در بـَرَم، آغوشـَم تنها سـَهم اوسـتــــ

دیـگر هیـچ فـرقـے نـمے كـند


آسمان قـد پـیالـه بـاشد یـا دریـا


حتــے اگـر پـشت در خانـه ات


یـك جـفت كـفش زنـانـه همــ ببینمــ


نمے پـرسم دستـان چـه كسے بـرایت


یـاس و انـار آوردهـ بـود


مے روم ،


حـوالـے علـاقـه ے خـلوت آن سال ها


مے روم ،


دنـبال كسے كـه بـا من تـا نور مے آیـد


بـا من تـا ستـارهـ


بـا من تا دریـا


مے رومـ و دیـگر نمے پـرسم


سهمــ من از ایـن همه سبـز كه سرودمــ چیست


حالـا مے تـوانـم لبـاس هـاے سبـزمــ رابیـرون بیـاورمـ


و سیاهـ بـپـوشم


دیـگر نـه رد پـاے پـروانـه را دنـبال مے كنم


نـه رنـگین كـمان را


همـه چیـز مال خودت


تـمام روزهـاے بـاران را از آستین آسمانـت خـشك كن


نــام مرا همــ در كوچـه اے بـن بست تنـها بـکار و بـرو


حالـا یـك فـنجان قـهوهـ بـراے خودت بـریز


انـگار نـه انـگار صداے گریـه اے غـریـب


از قـصه هـاے سفیـد دخـتـرے


آیـینـه ات را خاموش مے كند


تـو قهوهـ ات را بـنـوش ...

دُختـَرے نیسـتـَم کـه هـَرزگـــے کـُنـَم

زنـانگــے وَ مـُـحَـبـَتم را بـا هـَر مــردے تقسـیم نمـے کنم

عـشـقَم تنها خــاص ِ یکـــ نـفر اَســت

غـَرق ِ عـــــشــــــق خواهــم کرد آنکه خاص ِ من باشـد

طــورے کـه بـــے نیاز شـود از عـشق، ســیرابــ شـود از زندگـــے .
..

تا جــان به در بـَرَم، آغوشـَم تنها سـَهم اوسـتــــ