خانه ام وقتی که میایی تمامش مال تو

هر چـه دارم غیر تنهایی تمامش مال تو

صد دو بیتی .صد غــزل ..و حتی یک بغل

شعر های خوب نیمایی تمامش مال تو

ضرب و آهنگ غزلهایم صدای پای توست

این صدای پای رویایی تمامش مال تو

وسعت آرام اقیانوس آرام دلـــــــــم

ای پری خوب دریایی تمامش مال تو

خوب یادم هست گفتی عشق_ یک بخش است

بخش کردم.عشق یک بخشی تمامش مــال تو

عشق من .عشق زمینی نیست باور کن عزیز

عشقم این عشق اهورایی تمامش مال تـــــو

باز هم بیت بد پایان شعــــرم مال من

بیت های خوب بالایی تمامش مال تو....!!!



احمد رضا نصیری

آن شب ...

که مـــاه عاشـــقــانه هـــایمـان را ...

تماشا می کرد ...

آن شب که شب پره ها ..

عاشــقـــانه تر ..

نــــور را می جســـتند ...!

و اتاقم ..

سرشار از عطر بوسه و ترانه بود... !

دانستم..

تـــــو پـــژواک تمــــام عـــاشــقـانه های تاریخی...!

مُـحـبت زیــادی،

هَـمیـشه آدمــہـا را خــَـرابـــــ مــےڪُـنـد

گـاهــی آدمــہـا مــی رونــد ...
...
نـه بـــرای اینـڪـہ دلآیـل مــآنـدنـشــان ڪـَـم شـُـده ...

بـه ایـن دلیـل که آنـقــَـدر ڪـوچَـڪـَـنـــد

ڪـہ تحـمـل حـَجـم بــالای مُـحـبت تـــــو را نــدارنـد ...

" او ڪـہ رفـتنی ست ، بُـگـــذار بــــروَد

کـسـی چـه مـی دانــد ؟ !



شاید روزی بیاید که حال من هم خوب شود ...



هــوا خـــوب شـــود ...



عــشــق خــوب شــود ...



و تـــــو ...




خــــوب مــن شـــوی !!!

درد ، مرا انتخاب كرد
من ، تــــو را
تـــــو ، رفتن را
...
آسوده برو ! دلواپس نباش
من و درد و يـــــــادت تا ابـــــــد با هم هستيم

آدمی غــــــرورش را خیلی زیاد .
شاید بیشتر از تمـــــــام داشتــه هــــایــش- دوست می دارد
حالا ببین اگر خودش، غـــــــرورش را بـــه خـــــاطــــر تـــــو، نادیده بگیرد ،
چه قدر دوســتت دارد !
و این را بِفهــــــــــــم آدمیــــــــــزاد !

مراقب افکارت باش ، آنها به گفتــــــــار تبدیل می شوند.
مراقب گفتارت باش ، آنها به کــــــــردار تبدیل می شوند.
مراقب کردارت باش ، آنها به عــــــــادت تبدیل می شوند.
مراقب عادتهایت باش، آنها به شخصیت تبدیل می شوند.
مراقب شخصیتت باش ، که ســــــــرنوشت تـــــو است.

♥ تن ِ تـــــون سالـــم ♥

♥ دل ِ تـــــون شــــاد ♥

♥ لب ِ تـــــون خنـــدون ♥

♥ جمع ِ تـــــون گـــرم ♥

♥ شب ِ یلدا تـــــون رویایـــــی باد دوستان گرامي ♥

تـــــو را

خــــــودم چشــــم زدم

بــــس کــه نــوشــتــمــت مـیـــان شــعــرهــایــم

بـــی آنـــکه

اســفــنــد بــچـــــــرخــانــم

مــیــان واژه ها...

به بعضیــــا بایدگفت:
به ســـگ استخوان بدی،
دورت میگرده...
واست دم تکون میده...!
من به تـــــو "دل" داده بودم...
لــــــ ـعـ نـ تـــ ــی!!!!!

تـــا آســــمان خــیــــال ِ تـــو چقــــدر راه اســــت؟

دو بـــال بـــرایــــم کافــیـــســــت؟

مـــی خواهـــــم به هــــوای تــــو ـــ در هــــوای تـــــو ـــ اوج بگیــــرم!

منــتــــظــــرم مـــی مــــانـــــــی؟؟؟

تـــــو کجـــــــــــایی سهـــــــــــــراب ؟ چشم ها را بستند و چــــــــــه بـــــــا دل کردند وای سهراب کجایی آخـــــــــــــــــر ؟؟؟.. زخم ها بر دل عاشق کردند خــــــــون به چشمان شقایق کردند آب را گـــــــل کردند تـــــــو کجایی سهراب ؟؟؟؟ که همین نزدیکی عشق را دار زدند ، همه جا سایه ی دیوار زدند ای سهراب کجایی که ببینی حالا دل خوش مثقالــــــــــــــــی است! دل خوش سیـــــــــــــــــــــری چند ؟؟؟؟ صبـــــــــــــــــر کن سهـــــــــــــــراب...! قایقت جـــــــــــــــا دارد ؟؟

قلــــــــــــــــب ها شیشه های احساسند؛
تقدیم به وجودی که احساس قلـــــــــــــبش منم
::
::
خسته ام… از تـــــو نوشتن…!
کمی از خود می نویسم
این “منم” که،
دوستت دارم…!
::
::
دورباش اما نزدیک من از نزدیک بودن های دور می ترسم