کاش می‌دیدم چیست
آنچه از چشم تو تا عمق وجودم جاری است
آه وقتی که تو لبخند نگاهت را
می‌تابانی

بال مژگان بلندت را
می‌خوابانی
آه وقتی که توچشمانت
آن جام لبالب از جان‌دارو را
سوی این تشنه جان سوخته می‌گردانی
موج موسیقی عشق
از دلم می‌گذرد
روح گل‌رنگ شراب
در تنم می‌گردد
دست ویرانگر شوق
پرپرم می‌کند ای غنچه رنگین، پرپر

من در آن لحظه که چشم تو به من می‌نگرد
برگ خشکیده ایمان را
در پنجه باد
رقص شیطان خواهش را
در آتش سبز
نور پنهانی بخشش را
در چشمه مهر
اهتزاز ابدیت را می‌بینم

بیش از این سوی نگاهت نتوانم نگریست
اهتزاز ابدیت را یارای تماشایم نیست
کاش می‌گفتی چیست
آنچه از چشم تو تا عمق وجودم جاری است

دنیا آنقدر جذابیت های رنگارنگ دارد

که تا آخر عمر هم بدوی

چیزهای جدیدی هست که هنوز میتوانی حسرتشان را بخوری

پس یک جاهایی در زندگی ترمز دستیت را بکش ،

بایست و " زندگی کن "

شعر های جدیدی كه پشت سر عروس خونده میشه: ساپورت دخترونه*******عروس چه مهربونه…. ساپورت رنگی رنگی******عروس چقد زرنگی…. عروس كلیپس طلایی*****عروس خانم تو ماهی…. نون و پنیر ارزونیتون*****كلیپس نمیدیم بهتون…. شام عروس آوردیم *****ساپورتتون رو بردیم…. كلیپس خوش آب و رنگه ******عروس قدش بلنده…. اسفند دونه دونه***** ساپورت عروسمونه

میترا طاهری مجری شبکه LCI فرانسه که برای سومین سال پیاپی به
عنوان زیباترین مجری دنیا شناخته شد در پاسخ به پرسش خبرنگار
فرانسوی که چرا جواب منفی به شاهزاده های عرب و شیوخ آنها و
پسران سرشناس فرانسوی در مقابل در خواست آنان برای ازدواج
داده ای، گفت: من با اینکه فقط یک بار در ۳ سالگی به همراه پدر و
مادرم به ایران سفر کردم ولی خود را فرزند کوروش و از نسل پاک
آریایی می دانم و فرزندانم نیز باید آریایی باشند.

هی هی هی چه فازه سنگینی همه چی سفید سیاهه چیزی رنگی نی بازم منو یه جسم لشو بی حال دوباره رنگه پوسته شده کچه دیوار وای انقد کشیدم که نمیگیره خندم با چشمام قفلم به این آتیشه رو فندک یه اتاق تاریک با بوی دود گاهی چه بخت گندی داری تو جیب خالی نگو که هستیم رنگ مشابه من یه عمره رو صورتم خنده قاچاقه من مردم پسر یه عقدم که سر تا پای مسیرو همیشه خوردم به سنگ اگه که مردم حلال کنید اما آره تا الان ساختم ولی الان بریدم از خودم از همه از میزه محکمه از فکره فرداها که روی مغزمه من مردم یا زندم دقیق نمیدونم یه زمین خورده خاکی از دنیا بدورم بی خی زندگی شدم که پره پیچو خمه رسیدم تهش کشیدم بیرون کل زیرو بمش اونقد بالاعم که نمیتونم حرفی بزنم اونقد میکشم تا بمیرم دل نمیکنم گوشت نشد به تنم اونکه تا حالا خوردم باختم هموناییم که تا حالا بردم ببین قانونشه فرصتاتو پشت سر میذاری اونوقتی که تو رویاهات داری چشماتو میمالی ولش کن بابا بزا یه بارم دنیا ببره قبل اینکه یکی تو رو 3 تا گل اون بزنه حسرت جفت پاهام واسه صاف وایسادن ببین چیه با وجدان خودم داستان دارم این رسمه روزگاره مثله تنه ماره دور دو دستتو تو زندگیت ادامه داره

گذشتم ، گذشتی !

من از یک دنیا برای تو و تو از من برای …

.

.

دنیای تو رنگارنگ است و دنیای من سیاه ولی یک رنگیه من به همه ی دنیای تو می ارزد !

عجیب این قوم نامردن!!!
نپرس اهل کجا بود و تو بغض حنجرش کی بود
مهم اینه که اهلی بود زمینی بود و خاکی بود
کسی که دل به غربت زد تا بغضش موندنی باشه
تا به دنیا بفهمونه نمی خواد خوندنی باشه
پریدن سخته تا وقتی تو دست آدما سنگه
اگر هم دونه میپاشن یه جای کار می لنگه
تا وقتی رو به رو شونی رفیق و یارو هم دردن
سرتو برنگردون که عجیب این قوم نامردن…

اون دوتامست چشات
داره خوابم میکنه
ذره ذره اون نگات
داره آبم میکنه
داره میمیره دلم
واسه مخمل نگات
همه رنگی روشناختم
من بااون رنگ چشات