یه وقتایی هست میبینی فقط خودتی و خودت !
دوســـت داری ، همـــدرد نداری ...
خانـــواده داری ، حمــــایت نداری ...

عشــق داری ، تکـــیه گاه نداری ...

مثل همیشه ؛ هــمه چی داری و هــیچی نداری ...

اينجــــا مــــــن هستــــم؛سکـــوتـــي محــض،
سکــــوتــــي شکستـــه و درهـــم
اينجــــا مــــن هستـــــم ؛
تهــــي از زنـــدگــــي و روزمــــردگــــي ،
خالــــي تــــر از هميشــــــــه؛
بــــا کلافــــي درهــــم و پيــــچ در پيــــچ
معنــــي سکــوتـــم را بــا چشمـــانــم بـــرايت بـــارها فـــرستـــاده ام
اينجــــا مـــن هستــــم بــــا آوازي کــــه هـــرگــــز نشنيـــــدي
مـــــن هستـــم و ســــازي مبهــــم
تنهــــا در پــــس انــــدوه صــــداي کهنــــه ســــازم
مــــن هستـــم و گلــــي پـــرپــــر شـــده از عشقـــي کــــور
مــــن هستــــم و يکــــرنگــــي شکستــــــه ام
اينجــــا در شهـــــري دور مــــن مــــانــــده ام
بـــــه انتـــظار هــــر لحظــــه کـــه ميـــايـــي
در شهــــري خـــاک گــــرفتـــه و غـــروبـــي تنـــگ ،
کــــه سينــــه ام را هـــــر آن مـــي درد
اينجــــا مــــن مــــانـــده ام
و ســــرمــايـــي کـــه استخـــوانـــم را داغـــون کـــرده اســـت
مــــن هستـــــم و سيمــــايـــي شکستــــه ترازهمیشه
اينجــــا مــــن هستــــم و خيال همیشگی چشمان تو....

مــــی گــُــویـَـنــد ســـــآدِه ام،،
مـــی گـُــویــَـنـــد تــُــو مَــــرا بآ
یــِک جُمـــــلـــﮧ ..... یـِــک لَبـــــخـنـــد،،،
بـِـــﮧ بــازی میـــــگیــــری ... ... ...
مــــــی گـُــــوینــــد تـَــرفنــد هـــآیت، شِـــیطنـــتهــــآیت
و دروغ هآیـــت را نمــــی فَهمَــــم ... !!
مــــــی گویند ســــآده ام
اما تــــُـوایــن را باوَر نَکـُـن
مـــَـــــن فـــــقــــــط دوســـتـــَــت دارم،
هَمیـــــــــن!!!!
و آنــــها این را نِمـــــــی فـَـــهمنــــد...

لیـــاقــت مــی خواهــد


بـــودن در شعــر هـــای پسریــــ کهــــ


بـــــا تمامــــ عشقــش نبـــودنـــت را اشکــــ مــی ریـــزد


تعجـــب نکــــن !!


در بی لیـــــاقتی تـــو شکـــی نیـــست


دلیـــل اینجـــا بــودنـــت میـــان بغــــض هــــایـــم


خــریتـــــ خـــودم اســـت نـــه لیـــاقــــت تــــو …!

خـــســـتــــﮧ ام... از تــُـــ نــــوشـــتـــــن...!

ڪــمــــﮯ از خــــود مــــﮯ نــــویـــســــم...

ایــــن مَـــنــَــم ڪـــﮧ دوســــتــَـتــــــــــ دآرم

وقتی کسی به خاطر چیزهای الکی و کوچیک...
از دستت عصبانی و دلخور می شه...
یعنی خــــــــیلی دوستــت داره ♥
از رو دلتنگی... حساسیت ها زیاد میشه...
عوض ناراحت بودن از دســـتش...
باید درکش کنی و قدرش رو بدونی...
نه طردش کنی ...

هـــــــر نفـــس ،


درد اســـت که میکشـــم !!!


ای کــاش یا بـــــــــــودی ،


یـــــا اصـــلا نبودی !!!


ایـــــن که هســـتی


و کنــــارم نیســــتی ...



دیـــــــــوانه ام میکنــــــــــد . . .

آن شب ...
که مـــاه عاشـــقــانه هـــایمـان را ...

تماشا می کرد ...

آن شب که شب پره ها ..

عاشــقـــانه تر ..
نــــور را می جســـتند ...!

و اتاقم ..

سرشار از عطر بوسه و ترانه بود... !

دانستم..

تـــــو پـــژواک تمــــام عـــاشــقـانه های تاریخی...!

" تـــو "

دو حرفـــــــــ بیشتر نیســـت ،

کلمه ی کـــوتاهی

که برای گفتنش ..

جانم به لبـ رسید و

ناتمام ماند ...

در عــــجــبــــم...


چــــطــــور هـــنــــوز ســـتـــوטּ فـــقــرآتــــت ســـآلـــــم اســـت!!



وقـــــتـــــے بـــآ ایــــטּ انـــهــــدآم ســـפֿــــت از چــــشــــمـــآنـــــم افــتـــــآدے

حـــس میکـــــنم...

معتاد حسرت هایم شده ام

اینجا تا پیراهن مشکی بر تنت نبینند

باور نمی کنند چیزی را از دســـت داده ای

و مـــن سیاه پوش رویاهای دســــت نیافتنی ام

تجـاوز یعنے تو تاکسے خانوم بغل دستے از نوع نشستـטּ تو احساس
راحتے نکنه تجـاوز یعنے دخترے به خاطر نگاه هــــرزه تو، تو گرماے
تابستوטּ روسریشو تا پیشونے جلو بکشه تجـاوز یعنے تـو و دوستات سر
کوچه واساده باشید،خانوم مجبور باشه کوچـه رو دور بزنه تا مزاحمش
نشیـטּ تجـاوز یعنے زטּ از بی معرفتے تو امنیتے نداشته باشه تجـاوز یعنے
دوستت دارم گفتنات هزار تا معنے بده بلـــه تجـاوز به معنے زورکے هم
آغوش شدטּ نیســـت