دستهای پینه بسته پـــدرم رادستهای خدا میبینـــم...

زیارت عاشورانمیخوانم ولــی گریه یتیمی در دلـــم عاشوراب پــا میکند...

مـــن روزه نمیگیرم....

ولـــی هرروز از آن دخترک فال فروش فالی میخرم که هیچوقت نمیخوانــم...

مســــجدمن خانه مادربزرگ پیروتنهایم است که با دیدن مــــن کلی دلش شاد

میشود...

خــــدای من نگاه مهربان دوستی است که در غمهـــا تنهایم نمیگذارد...

بــترای من تولد هرنوزادی تــــولد خـــــــــداست......

وهربوســـه ی عاشقانه ای تجــــلی او........

مادرم...خدای من و خدای پسرهمسایه یکیســــت...

فقط من جوردیگری اورامیشناسم وبه او ایمان دارمـــــــ....

خدای مـــن دوست انسانهاست.....نــــــه پادشاه انهــــا...

خواهش میکنم..خوبی ازخودتونه شقایق جان..راضی به تعریف نبودیم..
کاشکی جلومون بیان نمیکردین..آخه میدونی ریامیشه..

بسیار بسیار زیبا بود.روحش شاد و یادش گرامی

گفتم:خدادستت رابه من بده وبیا پایین.دستم رابااطمینان گرفته ومرابالا برد...انالله واناالیه راجعون..چه رکبی خوردیم ازخدا..

وقت درومزرعه هیچکس تنهایی مترسک رادرک نکرد....