#ساقی
سلام من به تو یار قدیمی
منم همون هوادار قدیمی
هنوز همون خراباتی و مستم
ولی بی تو سبوی می شکستم

همه تشنه لبیم ساقی کجایی
گرفتار شبیم ساقی کجایی
اگه سبو شکست عمر تو باقی
که اعتبار می تویی تو ساقی
اگه میکده امروز شده خونه تزوير
وای شده خونه تزوير
تو محراب دل ما
تويی تو مرشد و پیر
همه به جرم مستی سر دار ملامت
میمیريم و میخونیم سر ساقی سلامت
یه روزی گله کردم من از عالم مستی
تو هم به دل گرفتی دل ما رو شکستی
من از مستی نوشتم ولی قلب تو رنجید
تو قهر کردی و قهرت مصیبت شدو بارید
پشیمونم و خستم اگه عهدی شکستم
آخه مست تو هستم اگه مجرم و مستم
همه به جرم مستی سر دار ملامت
میمیریم و میخونیم سر ساقی سلامت
میگن مستی گناه به انگشت ملامت
باید مستها رو حد زد به شلاق ندامت
سبوی ما شکسته در میکده بسته
امید همه ی ما به همت تو بسته
به همت تو ساقی تو که گره گشایی
تو که ذات وفایی همیشه یار مایی
همه به جرم مستی سر دار ملامت

میمیریم و میخونیم سر ساقی سلامت

همه به جرم مستی سر دار ملامت
میمیریم و میخونیم سر ساقی سلامت
همه به جرم مستی سر دار ملامت
میمیریم و میخونیم سر ساقی
همه به جرم مستی سر دار ملامت

من زنم
مصلوب به صليب تحقير هزاران ساله
همچنان به نرمي آواز مي دهد:
مرا ببين
...مرا خوب ببين
اين منم، زن
نيمه ي سركوب شده ي نسل بشري
زخمي ز شلاق تبعيض و اجحاف
زنجير خود خواهي مرد با زيور غيرت آويخته بر گردنم
رويم بپوشان
در چهار ديوار مطبخ حبسم كن
با نغمه ي اوازم چه مي كني؟
كه آوازه اش از مرزها گذشته است
.آري من زنم
..مرا خوب ببين
دلم مرگ میخواهد♥.......!

استاد ابولفضل زروئی نصرآباد در نامه ای به همسر، به خوبی از پس یک منتکشی مردانه و ایرانی برآمده و زن ذلیلی را به زیبایی هرچه تمامتر به نظم در آورده است، لطفا تا آخر بخوانید!
زندگى مو جنون گرفته، برگرد
جلو چشامو خون گرفته، برگرد
این دفه دیگه نقل هر سالیت نیست
انگارى که زبون خوش حالیت نیست


حکم تو شلاقه، اگه قاضى ام
جیک بزنى، به مرگتم راضى ام
…
من نه از او چشم سیات مى ترسم
نه از ننه ت، نه از بابات مى ترسم
هرچى ازت تلخى چشیدم، بسه
تو زندگى هر چى کشیدم، بسه
این دفه مى خوام نوکتو بچینم
من نخوامت، کیو باید ببینم؟
…
همه ش مى خواى بگم که «بعله قربان»؟
«جنیفر»ى یا دختر اوتورخان؟
نذار بگم تو کوچه زیرت کنن
یا آبجى هام خرد و خمیرت کنن
نذار بگم تو رو تو شر بندازن
نذار بگم نسل تو ور بندازن
تا سر شب، خلاصه ختم کلام
خودت میاى یا خبرت، والسلام!

•••
اینها رو من از این و اون شنفتم
اما از این حرفا بهت نگفتم
نوشتمش به خوارى و به خفت
آخه من و حرف خلاف عفت
مى خوام بگم اهل بخیه نیستم
مودبم، مثل بقیه نیستم
خسته شدى، دِ باشه جونم فدات
یه جفت کفش نو خریدم برات
الانه مى فرستمش، روم سیا
جلدى پاشو، کفشاتو پاکن بیا

گفت از عشق بگو پنجره لرزید و شکست/ ناگهان اینه هم پنجره را دید و شکست/ نام عشق امد و هر واژه شعرم از درد/ مثل گلدان لب طاقچه لرزید و شکست/ گفت از درد بگو!سینه نشانش دادم/ مثل یک ساحره از اینه ترسید و شکست/ قامت شعر من از درد بخود می پیچید/ جای شلاق به هر قافیه ام دیدو شکست/ ما چرا دیر از این حادثه اگاه شدیم؟/ عشق دیریست که در طاقچه پوسید و شکست/ اری مردم!همه عاشقیم درد شماست/ دلم از درد شما چشم نپوشید و شکست