وانمود کردم به همه / که خیلی سخت نبود غمت /رفتنو دل بریدنت

وانمود کردم به همه / که دیگه اشتیاقی نیست / واسه دوباره دیدنت!

یه جور نشون دادم که نه / یه اتفاق عادی بود

همون دوتا درد دلم / واسه خودش زیادی بود

یه جوری گفتم که همه / بهم میگن بی عاطفه

میگن که حرف امروزت / با دیروزت مخالفه

اما شبا یواشکی / وقتی که هیشکی نیست پیشم

گوشیمو روشن میکنم / به عکس تو خیره میشم

دیگه منم و غربت / اشکای بی امونه من

به کی بگم دیوونتم / به کی بگم تنگه دلم

اما شبا یواشکی / وقتی که هیشکی نیست پیشم

گوشیمو روشن میکنم / به عکس تو خیره میشم

دیگه منم و غربت / اشکای بی امون من

به کی بگم ، دیوونتم / به کی بگم تنگه دلم

به کی بگم، به کی بگم ، تنگ دلـــــم

مدتیه عوض شدم / انگار یه آدم دیگم

هرکی میپرسه یادشی / دارم بهش دروغ میگم

دلم نمیخواد هیچکسی / چیزی بدونه از غمم

همین غرور لعنتی / تو رو جدا کرده ازم

هیشکی خبر نداره از / دقیقه های غربتم

اینجوری وانمود شده / که بی تو خیلی راحتم

شب بی عاطفه برگشت..

آخرین ستاره بودی تو شب دلواپسی هام
خواستنت پناه من بود توو غروب بی کسی هام
لحظه هر لحظه پس از تو شب و گریه در کمینه
تو دیگه بر نمیگردی آخر ِ قصه همینه..

آهنگ ِ قشنگی ِ..

دو قدم مانده به رقصیدن برف
یک نفس مانده به سرما و به یخ
چشم در چشم زمستانی دگر
تحفه ای یافت نکردم که کنم هدیه تان
یک سبد عاطفه دارم همه تقدیم شما
یلدا پیشاپیش مبارک

دردهکده توخبراز بوی ریا نیست ! چون نیست ریا هیچکس انگشت نمانیست:

ماطالب مهریم ودل از عاطفه لبریز:

دل صاف تر ازتو بخداهیچ کجا نیست

ماه من غصه چرا؟
آسمان را بنگر، که هنوز، بعد صدها شب و روز
مثل ان روز نخست
گرم و آبی و پر از مهر، به ما می‌خندد!
یا زمینی را که دلش از سردی شب‌های خزان
نه شکست و نه گرفت!
بلکه از عاطفه لبریز شد و
نفسی از سر امید کشید
و در آغاز بهار، دشتی از یاس سپید
زیر پاهامان ریخت،
تا بگوید که هنوز، پر امنیت احساس خداست!
ماه من، غصه چرا؟!
تو مرا داری و من هر شب و روز،
آرزویم، همه خوشبختی توست!
ماه من !دل به غم دادن و از یاس سخن‌ها گفتن
کار آنهایی نیست، که خدا را دارند .....
ماه من! غم و اندوه، اگر هم روزی، مثل باران بارید
یا دل شیشه‌ای ات، از لب پنجره عشق، زمین خورد و شکست،
با نگاهت به خدا، چتر شادی وا کن
و بگو با دل خود، که خدا هست، خدا هست!
او همانی است که در تارترین لحظه شب، راه نورانی امید
نشانم می‌داد .....
او همانی است که هر لحظه دلش می‌خواهد، همه زندگی‌ام، غرق شادی باشد .....
ماه من! غصه اگر هست، بگو تا باشد!
معنی خوشبختی،
بودن اندوه است .....!
این همه غصه و غم، این همه شادی و شور
چه بخواهی و چه نه! میوه یک باغ‌اند
...

من دلم می خواهد
ساعتی غرق درونم باشم!!
عاری از عاطفه ها…
تهی از موج و سراب…
دورتر از رفقا…
خالی از هرچه فراق!!
من نه عاشق هستم ؛
و نه محتاج نگاهی که بلغزد بر من…
من دلم تنگ خودم گشته و بس…!

نريمان
وانمود کردم به همه / که خیلی سخت نبود غمت /رفتنو دل بریدنت
وانمود کردم به همه / که دیگه اشتیاقی نیست / واسه دوباره دیدنت!یه جور نشون دادم که نه / یه اتفاق عادی بود
همون دوتا درد دلم / واسه خودش زیادی بودیه جوری گفتم که همه / بهم میگن بی عاطفه
میگن که حرف امروزت / با دیروزت مخالفهاما شبا یواشکی / وقتی که هیشکی نیست پیشم
گوشیمو روشن میکنم / به عکس تو خیره میشمدیگه منم و غربت / اشکای بی امونه من
به کی بگم دیوونتم / به کی بگم تنگه دلماما شبا یواشکی / وقتی که هیشکی نیست پیشم
گوشیمو روشن میکنم / به عکس تو خیره میشمدیگه منم و غربت / اشکای بی امون من
به کی بگم ، دیوونتم / به کی بگم تنگه دلمبه کی بگم، به کی بگم ، تنگ دلـــــم
مدتیه عوض شدم / انگار یه آدم دیگمهرکی میپرسه یادشی / دارم بهش دروغ میگم
دلم نمیخواد هیچکسی / چیزی بدونه از غممهمین غرور لعنتی / تو رو جدا کرده ازم
هیشکی خبر نداره از / دقیقه های غربتماینجوری وانمود شده / که بی تو خیلی راحتم

من دلم می خواهد
ساعتی غرق درونم باشم!!
عاری از عاطفه ها…
تهی از موج و سراب…
دورتر از رفقا…
خالی از هرچه فراق!!
من نه عاشق هستم ؛
و نه محتاج نگاهی که بلغزد بر من…
من دلم تنگ خودم گشته و بس…!