چه انتظار عجیبی!!

تو بین منتظران هم

عزیز من چه غریبی!

عجیب‎تر آن كه چه آسان

نبودنت شده عادت

چه بی خیال نشستیم

نه كوششی، نه توجهی

فقط نشسته و گفتیم:

خدا كند كه بیایی!!

نگاهم رو به سمت تو، شبم آیینه ی ماهه

دارم نزدیکتر میشم، یه کم تا آسمون راهه

به دستای نیاز من، نگاهی کن از اون بالا

من این آرامش محضو، به تو مدیونم این روزا

خدایا دوستت دارم، واسه هر چی که بخشیدی

همیشه این تو هستی که، ازم حالم رو پرسیدی

بازم چشمامو می بندم، که خوبی هاتو بشمارم

نمی تونم فقط میگم، خدایا دوستت دارم

تو دیدی من خطا کردم، دلم گم شد دعا کردم

کمک کن تا نفس مونده، به آغوش تو برگردم

تو حتی از خودم بهتر، غریبی هامو می شناسی

نمی خوام چتر دنیا رو، که تو بارون احساسی

خدایا دوستت دارم، واسه هر چی که بخشیدی

همیشه این تو هستی که، ازم حالم رو پرسیدی
بازم چشمامو می بندم، که خوبی هاتو بشمارم

نمی تونم فقط میگم، خدایا دوستت دارم

"ع ش ق"


واژه ی غریبیست عشق...


لحظه ای آبادت میسازد، لحظه ای ویران!


لحظه ای پادشاهی، لحظه ای گدا


پر است از فراز و نشیب، دوری و نزدیکی


تضاد و تفاهم، شک و یقین...


عجیب قدرتمند است و جادو میکند!


خانه ات آباد، ویرانگر لحظه هایم


برقرار باشی در دلم تا همیشه


ای فاتح شبهای با تو بودنم


... ای عشق...

قانون تو تنهایی من است و تنهایی من قانون عشق

عشق ارمغان دلدادگیست و این سرنوشت سادگیست

چه قانون عجیبی! چه ارمغان نجیبی و چه سرنوشت تلخ و غریبی!

که هر بار ستاره های زندگیت را با دستهای خود راهی آسمان پر ستاره کنی

و خود در تنهایی و سکوت با چشمهای خیس از غرور پیوند ستاره ها را به نظاره نشینی

و خاموش و بی صدا به شادی ستاره های از تو گشته جدا دل خوش کنی

و باز هم تو بمانی و تنهایی و دوری...

وقتی حتی که خدا هم دلش از غصه میپوسه
میاد و هر شب با حسرت صورت ماهو میبوسه
توی آسمون غریبه س کسیو اونجا نداره
خدا هر روز آدمای خوب و بد رو برمیداره
خدا جون خیلی غریبی رو زمین توی دلا
تو همش دعا میکردی بشه مث اولا ...
آخه تو دلت شکسته س مث قلب آدما
ولی قلب تو کجا و کجا قلب مردما ...
خدا جون من اینجا تنهام مث روزای قدیم
تو میگی همیشه تنهام . این چیزارو بلدیم
عکساتو میبوسم و کنار قابای قشنگ
وقت اینه که ببینم حالا خوابای قشنگ
خدا جون صبرت زیاده چرا گریه چرا اخم؟
تو خودت دوای دردا . روی قلبت جای زخم؟
تا قیامت تا همیشه دل فقط اسم خدا
سطر سطر و صفحه صفحه خط به خط اسم خدا

با حسـ عجیبیـ


باحالــ غریبیـ


دلمـ تنگتهـ


پر از عشقـ و عادتـ



بدونـ حسادتـ


دلمـ تنگته

عبرت چه واژه زیبا اما غریبی است...
شنیدم آنانکه از گذشته خود عبرت نمی گیرند
چاره ای جز تکرار آن ندارند
و آنجا بود که فهمیدم
چرا زندگی ما تکراری است...

بوی غربت می دهم اما غریبه نیستم
گر چه می دانم که عمری در غریبی زیستم
مثل رودی بستر این خاک را طی کرده ام
تا بفهمم عاقبت در جستجوی چیستم . . .

آسمان جای عجیبیست نمیدانستیم

عاشقی کار غریبیست نمیدانستیم

عمر مدیون نفس نیست نمیدانستیم

عشق کار همه کس نیست نمیدانستیم

سیاوش

هدیه

وقتی دستام خالی باشه
وقتی باشم عاشق تو
غیر دل چیزی ندارم
که بدونم لایق تو

دلم و از مال دنیا
به تو هدیه داده بودم
با تموم بی پناهیم
به تو تکیه داده بودم

هر بلایی سرم اومد
همه زجری که کشیدم
همه رو به جون خریدم
ولی از تو نبریدم
هرجا بودم با تو بودم
هرجا رفتم تو رو دیدم
تو سبک شدن تو رویا
همه جا به تو رسیدم

اگه احساسم و کشتی
اگه از یاد منو بردی
اگه رفتی بی تفاوت
به غریبی سر سپردی

بدون اینو که دل من
شده جادو به طلسمت
یکی هست اینور دنیا
که تو یادش مونده اسمت

هر بلایی سرم اومد
همه زجری که کشیدم
همه رو به جون خریدم
ولی از تو نبریدم
هرجا بودم با تو بودم
هرجا رفتم تو رو دیدم
تو سبک شدن تو رویا
همه جا به تو رسیدم

اگه احساسم و کشتی
اگه از یاد منو بردی
اگه رفتی بی تفاوت
به غریبی سر سپردی
بدون اینو که دل من
شده جادو به طلسمت
یکی هست اینور دنیا
که تو یادش مونده اسمت

یکی هست اینور دنیا
که تو یادش مونده اسمت

#شــهـرام
میان نارفیقان خانه دارم
میان نارفیقان خانه دارم
فقان از این دل دیوانه دارم
دیوانه دارم

نشسته بر سرم گرد غریبی
نشسته بر سرم گرد غریبی
شکایت من چرا شکایت من چرا
از خانه دارم از خانه دارم

تو این عزای بی کسی
با این همه دلواپسی
عشقمو از من تو نگیر
عشقمو از من تو نگیر
عشقمو از من تو نگیر
عشقی که با تو ساخته ام
براش دل و جون باخته ام
نکن به دام غم اسیر
عشقمو از من تو نگیر
عشقمو از من تو نگیر

التماست می کنم
تا که پیشم بمونی
جونمو برات میدم
تا که قدرمو بدونی
تو رو بخدا عشقمو از من تو نگیر
تو رو بخدا عشقمو از من تو نگیر
عشقمو از من تو نگیر

من اگه یه قطره باشم
توی اون بارون چشمات
تو ببار تا من بیافتم
مثل فرشی زیر پاهات
دل من یه همزبونه
قدر عشقم خوب میدونه
بذار همربون بمونه
تو نگیر ازش بهونه
تو نگیر ازش بهونه

تو این عزای بی کسی
با این همه دلواپسی
عشقمو از من تو نگیر
عشقمو از من تو نگیر
عشقمو از من تو نگیر
عشقی که با تو ساخته ام
براش دل و جون باخته ام
نکن به دام غم اسیر
عشقمو از من تو نگیر
عشقمو از من تو نگیر

تو این عزای بی کسی
با این همه دلواپسی
عشقمو از من تو نگیر

#علی ارشدی
شاعر : نیلوفر حسینی خواه
آهنگ ساز : حمید احدی
تنظیم : حمید احدی

روزگار غریبیست....!
دهقان فداکار پیر شده
چوپان دروغ گو عزیز شده
شنگول و منکول گرگ شدن
کوکب حوصله مهمون رو نداره
کبرا تصمیم گرفته دماغش رو عمل کنه
روباه و کلاغ دستشون تو یه کاسه است
حسنک گوسفنداش را ول کرده تو یه شرکت آبدارچی شده
آرش کمانگیر معتاد شده
شیرین.خسرو و فرهاد را پیچونده با دوست پسرش رفته اسکی
رستم اسبشو فروخته یه موتور خریده با اسفندیار میرن کیف قاپی...........!!

هرثانیه که میگذرد چیزی از تو با خود میبرد ،زمان غارتگرغریبی است

همه چیز را بی اجازه میبرد ،تنها یک چیز را همیشه فراموش میکند

حس دوست داشتن تو...

آی کبوتر که نشستی روی گنبد طلا تو که پرواز می کنی تو حرم امام رضا

من کبوتر بقیع ام با تو خیلی فرق دارم سرم و بجای گنبد روی خاکها می ذارم





خونه قشنگ تو کجا و این خونه کجا گنبد طلا کجا قبرهای ویرونه کجا

اونجا هرکی می پره طائر افلاکی می شه اینجا هرکی می پره بال و پرش خاکی می شه





اونجا خادما با زائر آقا مهربونن اینجا زائرا رو از کنار قبرها می رونن





( تو که هر شب می سوزه چلچراغا دور و برت به امام رضا بگو غریب تویی یا مادرت (منظور حضرت فاطمه زهرا س

کی میگه که تو غریبی غریب عاشق نداره روز و شب این همه عاشق رو خاکت سر می ذاره

غریب اونه تو بقیع شمع و چراغی نداره نه ضریح و نه حرم حتی رواقی نداره

خیلی سخته چیزی رو که تا دیشب بود یادگاری
صبح بلند شی و ببینی که دیگه دوسش نداری

خیلی سخته که نباشه هیچ جایی برای آشتی

بی وفا شه اون کسی که جونتو واسش گذاشتی

خیلی سخته تو زمستون غم بشینه روی برفا

می سوزونه گاهی قلب و زهر تلخ بعضی حرفا

خیلی سخته اون کسی که اومد و کردت دیوونه

هوساش وقتی تموم شد بگه پیشت نمی مونه

خیلی سخته اگر عمر جادوی شعرت تموم شه

نکنه چیزی که ریختی پای عشق اون حروم شه

خیلی سخته اون که می گفت واسه چشات می میره

بره و دیگه سراغی از تو ونگات نگیره

خیلی سخته تا یه روزی حرفهای اون باورت شه

نکنه یه روز ندامت راه تلخ آخرت شه

خیلی سخته که عزیزی یه شب عازم سفر شه

تازه فردای همون روز دوست عاشقش خبر شه

خیلی سخته بی بهونه میوه های کال رو چیدن

بخدا کم غصه ای نیست چن روزی تو رو ندیدن

خیلی سخته که دلی رو با نگات دزدیده باشی

وسط راه اما از عشق یه کمی ترسیده باشی

خیلی سخته که بدونه واسه چیزی نگرانی

از خودت می پرسی یعنی می شه اون بره زمانی؟

خیلی سخته توی پاییز با غریبی آشنا شی

اما وقتی که بهار شد یه جوری ازش جدا شی

خیلی سخته یه غریبه به دلت یه وقت بشینه