بچه ها لینکهاتون رو برید و کوتاه کنید سیستم رو تست کنید با تشکر .

چیزه دیگه نوک زبونم بود

البته باید به تاریخ جستجو تو این دو تا عکس هم توجه کرد . چون نتایج تو ساعتها و روزهای مختلف با هم فرق میکنن .

پتو انداخته رو خودش

واقعا جالب بود

اونم خودش مشكوك بود محض احتياط هر دوشو گذاشته

سلامممممممممم خوش اومدي

البته میرم تره نگو چره D:

روزی از روزها مرید ومرشد قصه ما وارد شهری زیبا شدند که از نظر تجاری نگین آن منطقه بود.سراغ تاجر بزرگ شهر را گرفتند و مردم آن ها را به قصری در داخل شهر راهنمایی کردند.صاحب قصر زنی بود با لباس های بسیار مجلل و خدم و حشم فراوان که طبق عادتش به گرمی از مسافرین استقبال و پذیرایی کرد، و دستور داد به آن ها لباس جدید داده و اسباب راحتی و استراحت فراهم کنند. پس از استرا حت آن ها نزد زن رفتند تا از رازهای موفقیت وی جویا شوند. زن نیز چون آن ها را مرید و مرشدی فرزانه یافت، پذیرفت و شرح حال خود این گونه بیان نمود:

سال های بسیار پیش من شوهرم را از دست دادم و با چند فرزندم و تنها بزی که داشتیم زندگی سپری می کردیم. یک روز صبح دیدیم که بزمان مرده و دیگر هیچ نداریم. ابتدا بسیار اندوهگین شدیم ولی پس از مدتی مجبور شدیم برای گذران زندگی با فرزندانم هر کدام به کاری روی آوریم.ابتدا بسیار سخت بود ولی کم کم هر کدام از فرزندانم موفقیت هایی در کارشان کسب کردند.فرزند بزرگ ترم زمین زراعی مستعدی در آن نزدیکی یافت. فرزند دیگرم معدنی از فلزات گرانبها پیدا کرد ودیگری با قبایل اطراف شروع به داد و ستد نمود. پس از مدتی با آن ثروت شهری را بنا نهادیم و حال در کنار هم زندگی می کنیم.
مرید که پی به راز مسئله برده بود از خوشحالی اشک در چشمانش حلقه زده بود....

نتیجه:
هر یک از ما بزی داریم که اکتفا به آن مانع رشدمان است،و باید برای رسیدن به موفقیت و موقعیت بهتر آن را فدا کنیم.

سلام نگار خانم خوش اومدین .

مفید بود

خیلی ممنون بابت اطلاع رسانی.
سعی می کنیم در اولین فرصت با ارتقای محتوا و نرم افزار ربات، پاسخ این توجه رو بدیم.

خوش باشید.
م.الهامیان

0ops

عباسعلی اینی که نوشتی کپش غلطه -سه- بار تو روزنامه چاپ نمکنن در ضمن- پلیس - نبوده و- خبر نگار-بوده واز او سوال مکنه که نیویورکی هسی....... در ضمن (((((( جوک)))) نیست و واقعیته لطفا درستش کن