اه اه تا حالا شده بری مهمونی
بعد موقع احوالپرسی و دست دادن ۲ نفر با هم
دستشون و بیارن جلو واسه روبوسی
یعنی پیدا کردن دو راهی های سخت زندگی بهتر اون لحظست
که باید دست مبارک و بدی یکیشون !

.
فقط یه ایرانی میتونه چند روز خونه یه بدبختی تلپ کنه و حسابی بریزه و بپاشه،
و یارو رو تا مرز ورشکستگی پیش ببره و وقتی برگشت خونه بگه:
“آخیییییش هیچ جا مثل خونه خود آدم نمیشه”

می دانید اگر پسر ها نبودند چی می شد؟
1-دیگه کی بود که دخترها مسخرشون کنه؟
2-دیگه کی بود که با دیدن دخترها دست وپایش شل بشود؟
3-دیگه کی بود که دخترها خرش کنند؟
4-دیگه کی بود که دخترها سرشون داد بزنند؟
5-دیگه کی بود که ساعت 7صبح مثل کشیکی ها دم در خونه دختر ها واسته؟(ونگهبانی بده؟)
6-دیگه کی بود که داداش دخترها به باد کتکش بگیره؟
7-دیگه کی بود که برای عشق دخترها بخونه؟
8-دیگه کی بود که بابا هر روز عین خر ازش کار بکشه؟
و......
حالا اگر دختر ها نبودند چی می شد؟
1-دیگه کی بود که به بابا مربا بده ؟
2-دیگه کی بود که پسرها را خمار کنه؟
3-دیگه کی بود که پسر ها سرکار بذاره؟
4_دیگه کی بود که حال پسر ها را بگیره؟
5-دیگه کی بود که عین فرشته مهربون که سر راه پینوکیو سبز شد اونو از دروغ گویی باز داره؟

فقط یه ایرانی میتونه چند روز خونه یه بدبختی تلپ کنه و حسابی بریزه و بپاشه و یارو رو تا مرز ورشکستگی پیش ببره و وقتی برگشت خونه بگه
"آخیییییش هیچ جا مثل خونه خود آدم نمیشه"

فقط یه ایرانی میتونه چند روز خونه یه بدبختی تلپ کنه و حسابی بریزه و بپاشه و یارو رو تا مرز ورشکستگی پیش ببره و وقتی برگشت خونه بگه
"آخیییییش هیچ جا مثل خونه خود آدم نمیشه"

مسابقه پیامکی ایرانسل ( هر پیام ۷۵تومان ) برنده : هر روز لپ تاپ !
سوال ۱ : اب خوبه ؟ – بله
سوال ۲ :درخت چه رنگی است ؟ – سبز
سوال ۳ : آهن سفت تره یا پنبه ؟ آهن
.
.
.
سوال آخر : شخصی که نظریه بوروکراسی پست مدرن را باب کرد که بود و اون روز تو خلوت خودش به چی فکر میکرد ؟!

به خیلیها میگیم “دوست”…
به هرکسی که بتوونیم باهاش بیشتر از یه سلام و یه حال و احوالپرسی ساده حرف بزنیم.
خیلی از این “دوست”ها، دوست نیستن.
همکارن، همکلاسین،فامیل دورن،همسایه ن، یه آشنان
”دوست” اونیه که باهاش رازهای مشترک داری.
اونیه که وقتی دلت گرفت اول از همه شمارهء اونو میگیری.
اونیه که برای قدم زدن انتخابش میکنی.
اونیه که جلوش لازم نیست به چیزی تظاهر کنی.
که اگه دلت گرفت بهش میگی “دلم گریه میخواد!”
اونیه که دستت رو میگیره و میگه “میفهمم”.
که نمیخواد براش توضیح واضحات بدی.
اونیه که سر زده خراب میشی سرش.
نمیگی شاید آمادگی نداشته باشه.
چون مهم نیست.
نه برای اون نه برای تو.
حتی اگر خونه ش خیلی کثیف باشه.
یا سرش خیلی شلوغ باشه.
چون همیشه برای تو وقت داره.
دوست اونیه که همیشه برات گزینهء اوله.
اونیه که بهت سرکوفت نمیزنه.
تحقیرت نمیکنه. بهت نمیخنده…
بقیه یا همکارن، یا همکلاسین، یا فامیل دورن، یا همسایه، یا یه آشنان
همهء اینا رو گفتم که بگم آدما عوض میشن
اما معیار دوستی عوض نمیشه.
برای همین یکی که تا دیروز برات “دوست” بود میشه یه خاطره یا یه همکلاسی قدیمی…

اولين لپ تاپ دنيا !
وقتی اولین لپ تاپ دنیا در سال 1981 به جهانیان معرفی شد، شاید کسی باورش نمی شد، تکنولوژی تا این حد بتواند با سرعت پیشرفت کند...
این سخت افزار که Osborne 1 نام گرفت، هیچ شباهتی به دستگاه های فوق مدرن و سبک امروزی ندارد و برای بلند کردنش زور و بازویی در حد قویترین مردان را باید داشته باشید!
در آن زمان این دستگاه با صفحه نمایش 5 اینچی و درایوهای دوگانه 5/25 اینچی بدجوری در دنیای تکنولوژی به سایر محصولات فخر فروشی می کرد و دستگاه پیشرفته ای در نوع خود محسوب می شد.
این دستگاه در ظاهر بیشتر شبیه یک چمدان بود، چراکه تمام قطعاتش در کیس جاسازی شده بود.
جالبتر از همه اینکه این لپ تاپ بیش از 10 کیلوگرم وزن داشت.
قیمت نخستین لپ تاپ جهان هم 1300 پنوند بود.
هدف بنیانگذار این دستگاه، آدام آزبورن که نام دستگاه هم به افتخار او گذاشته شد، ایجاد انقلابی در صنعت کامپیوتر بود که به نظر می رسد آقای آزبورن به هدف خود رسیده است.
منبع: سايت بانكي دات آي آر