یادش بخیر وقنی یه شب بخیر نمیگفتم یا اگه باهاش قهر میکرم انقد گریه میکرد
تا اشکاش منو تصلیم خودش می کرد.
یادش بخیر وقتی دلش میگرفت دلش سراغ منو می گرفت منم تنها فقط فقط با یک جمله
آرومش میکردم : دوست دارم نگران نباش صبر کن درس میشه....
خدایی که اون بالا بالاها نشسته خودش میدونه که عاشقش بودم تمام زندگیمو به نام اون
زده بودم قلبم برا اون کار میکرد نه برای خودم.
میدونید چی حرف آخرش بود؟؟
مگه سهم من از زندگی و عشق همین بود؟؟!!
منی که عاشقش بودم منکه ...... منکه ....... منکه .........
بهم گفت : نمیخوامت برو دیگه دوست ندارم هیچ پسری تو زندگیم باشه.
مگه حقم این بود؟؟!
نامرد صدای هق هق گریمو شنیدو رفت..............

کجایی؟؟
خدا کنه که آهم دامنتو نگیره آخه هنوزم عاشقتم دلم برات میمیره خدایا.........
تو نشنیده بگیر تمام نفرینامو.
با این که تو نمیخوای حتی صدامو بشنوی ازت میخوام خداجون رنگ قمو
نبینی.
باور نکرده قلبم رفتنتو میخواد صدا کنه اسمتو اجازه هست عزیزم؟؟!!
هنوز قلب شکسته چشم به راهت نشسته............
یادت میاد ی روزی بهت گفتم میترسم ازون روزی که بریو تنهام بزاری؟؟
اما تو رفتی نگفتی داداشی داشتم........
هنوزم دوست دارم.
باور کن هر شب کارم شده گریه دختر مگه تو احساس نداری؟؟؟؟
برگرد نجات بده.

آیا میدانید: اگر سر پرگار گیج برود بیضی می‌کشد!؟
آیا میدانید: اگر هندزفری رو اتو هم بکشیم بعد دو دقیقه گره می خوره!؟
آیا میدانید: شبی که قهر کنی و شام نخوری درازترین شب سال است!؟
آیا میدانید: ۱ هفته رژیم حرفه ای شما با ۱ ساعت پرخوری بر می گرده !؟
آیا میدانید: فقط یه ایرانی میتونه هرچی افتاد زمین با فوت ضدعفونی کنه!؟
آیا میدانید: از بس حقمونو خوردن که اگر بگیریمش فک میکنیم هدیه است !؟
آیا میدانید: همیشه توی تاکسی اون کسی که اون ته نشسته ، زودتر پیاده میشه!؟
آیا میدانید: با حذف جمله “خب دیگه چه خبر” از زبان پارسی
ارزش سهام مخابرات با کاهش ۸۰ درصدی مواجه میشود!؟

بیشتر از هرکسی ... خودت را دوست داشته باش! جوری که هر کجا نشسته ای ... هر جا که می روی ، در هر کاری که میکنی ... "خــــــــودت " حضور داشته باشد ، یک حضور بی مانند ... اما خالی از تکبر ، حسادت ، ریا ... باور کن ... تا عاشق خودت نباشی .... عاشق هیچ کس نمیتوانی بشوی .... و هیچ کس هم ..... عاشقت نمیشود ...

تنها نشسته ام...

چای می نوشم و بغض می کنم!

هیچکس مرا به یاد نمی آورد

این همه آدم،روی زمین به این بزرگی

و من حتی...

آرزوی یکی هم نبودم...!

اگر تو روی نیمکتی
این سوی دنیا
تنها نشسته ای
و همه ی آنچه نداری کسی است
شاید آن سوی دنیا
روی نیمکتی دیگر
کسی نشسته است
که همه ی آنچه ندارد تویی

نیمکت های دنیا را بد چیده اند...

آفتاب

آفتابِ عالم آرا آفتابی می‌کند

با اشعه رنگِ دلها را شهابی می‌کند

این چه دریائیست اعجازی حسابی می‌کند

چشم هر بیننده‌اش را نقره آبی می‌کند

خود دل است این، دلبر است این، رهنما و رهبر است

این رسول حق محمّد، حضرتِ پیغمبر است

کوه نور و صخره‌هایش خم شده در سجده‌اش

آشنا غار حرا با نغمه‌‌ی هر سجده‌اش

بوته‌های این بیابان گوئیا در سجده‌اش

می‌کند هم خاک و باد و آب و آذر سجده‌اش

کیست این جبریل دارد می به جامش می‌دهد

هم خدا، هم مکه، هم هستی، سلامش می‌دهد

نقش پیشانی او تک بیتی از دنیا غزل

رنگ چشمانش زند طعنه به شهد و بر عسل

ابروانش فارغ از هر گونه امثال و مثل

بر لبش طراحیِ حی علی خیر العمل

کینه‌های مانده در دل با اخوت ختم شد

تا که با دست محمّد این نبوّت ختم شد

عید مبعث آمد و دیده چراغانی شده

دیو جهل و نا امیدی سخت زندانی شده

عرش بنشسته به فرش و فصل مهمانی شده

روح ما با ذکر احمد روحِ روحانی شده

لحظه‌ی پرواز آمد بال‌ها را باز کن

شادیِ بعثت بدین پرپر زدن آغاز کن

#شــهـرام
میان نارفیقان خانه دارم
میان نارفیقان خانه دارم
فقان از این دل دیوانه دارم
دیوانه دارم

نشسته بر سرم گرد غریبی
نشسته بر سرم گرد غریبی
شکایت من چرا شکایت من چرا
از خانه دارم از خانه دارم

تو این عزای بی کسی
با این همه دلواپسی
عشقمو از من تو نگیر
عشقمو از من تو نگیر
عشقمو از من تو نگیر
عشقی که با تو ساخته ام
براش دل و جون باخته ام
نکن به دام غم اسیر
عشقمو از من تو نگیر
عشقمو از من تو نگیر

التماست می کنم
تا که پیشم بمونی
جونمو برات میدم
تا که قدرمو بدونی
تو رو بخدا عشقمو از من تو نگیر
تو رو بخدا عشقمو از من تو نگیر
عشقمو از من تو نگیر

من اگه یه قطره باشم
توی اون بارون چشمات
تو ببار تا من بیافتم
مثل فرشی زیر پاهات
دل من یه همزبونه
قدر عشقم خوب میدونه
بذار همربون بمونه
تو نگیر ازش بهونه
تو نگیر ازش بهونه

تو این عزای بی کسی
با این همه دلواپسی
عشقمو از من تو نگیر
عشقمو از من تو نگیر
عشقمو از من تو نگیر
عشقی که با تو ساخته ام
براش دل و جون باخته ام
نکن به دام غم اسیر
عشقمو از من تو نگیر
عشقمو از من تو نگیر

تو این عزای بی کسی
با این همه دلواپسی
عشقمو از من تو نگیر

آن شب که امید در یک لحظه بیک ایمانوردی را 20 سال جوان تر کرد

امید روی صحنه می خواند. خواننده ای که به هنرمند محجوب و مودب معروف است.

وقتی فهمید زنده یاد رضا بیک ایمانوردی بازیگر قدیمی سینما در میان مردم نشسته است، با احترام در برابرش کرنشی کرد و گفت: افتخار دارم مهمان هنرمند و پیشکسوت مان آقای بیک ایمانوردی را در میان خود داریم ناگهان سالن تکان خورد صدای کف زدن ها همه جا پیچید. حاضرین به هر سویی سرک می کشیدند، تا این چهره ماندگار سینمای دیروز ایران را ببینند. در همان لحظه امید بلافاصله از بیک ایمانوردی خواست روی صحنه بیاید.
به گزارش جوانان، بیک روی صحنه آمد، امید را بغل کرده و بوسید و ضمن سپاس از مردم حاضر، از امید به عنوان خواننده مورد علاقه خود و میلیون ها ایرانی گفت. و او را جوانی محجوب و تحصیلکرده و جنتلمن معرفی کرد و همه دیدند که بیک ایمانوردی انگار کمرش راست شده بود، انگار 20 سال جوان شده بود.

الهی! باخاطری خسته، دل به کرم تو بسته,
دست از اساتید شسته و در انتظار نمرات نشسته ام.
پاس شوند کریمی,
پاس نشوند حکیمی،
نیفتم شاکرم، بیفتم صابرم.
الهی شهریه ها بالاست که میدانی ،و جیبم خالیست که میبینی.
نه پای گریز از امتحان دارم و نه زبان ستیز با استاد،
الهی دانشجویی راچه شاید و از او چه باید؟
دستم بگیر یاارحم الراحمین . . . !

گنجشک با خدا قهر بود…
روزها گذشت و گنجشگ با خدا هیچ نگفت .
فرشتگان سراغش را از خدا می گرفتند و خدا هر بار به فرشتگان این گونه می گفت:
می آید ؛ من تنها گوشی هستم که غصه هایش را می شنود و یگانه قلبی هستم که
دردهایش را در خود نگاه میدارد…
و سرانجام گنجشک روی شاخه ای از درخت دنیا نشست.
فرشتگان چشم به لب هایش دوختند،
گنجشک هیچ نگفت و…
خدا لب به سخن گشود : با من بگو از آن چه سنگینی سینه توست.
گنجشک گفت : لانه کوچکی داشتم، آرامگاه خستگی هایم بود و سرپناه بی کسی ام.
تو همان را هم از من گرفتی.
این طوفان بی موقع چه بود؟ چه می خواستی؟ لانه محقرم کجای دنیا را گرفته بود؟
و سنگینی بغضی راه کلامش بست…
سکوتی درعرش طنین انداخت فرشتگان همه سر به زیر انداختند.
خدا گفت: ماری در راه لانه ات بود. باد را گفتم تا لانه ات را واژگون کند. آن گاه تو
از کمین مار پر گشودی.
گنجشگ خیره در خدائیِ خدا مانده بود.
خدا گفت: و چه بسیار بلاها که به واسطه محبتم از تو دور کردم و تو ندانسته به
دشمنی ام برخاستی!
اشک در دیدگان گنجشک نشسته بود.
ناگاه چیزی درونش فرو ریخت , های های گریه هایش ملکوت خدا را پرکرد..

دم نمیدونم گرم که دل هیچ کـــسی رو نمی شکـــنه … بـــه هـر کسـی اجازه میده از هر دانشگاهــی که آرزوشــه فارغ التحصــیل شه! . . . فانتزی من اینه که فردا که از خواب بلند شدم ببینم 20 خرداده و امتحانا تموم شده . . . یـه بـار کـه بچـه بودم رفتـم خونـه خـالم، از پنـجره شـون دیـدم خـانم معـلممون نشسـته داره نــــون میـخوره! ایـــنقدر تعجب کردم کـه معلـممون شـکم داره کـه کفشــامو از پـام درآوردم بـدو بـدو رفتـم خونـه خودمـون تـا ایـن خبر مهم و حیــرت آورو بـه مـامـانـم گـزارش بـدم!! ما کـجا؟ ایـن دهه هشتادیا کجا؟ کـه معلمشونو میـذارن تـو جیـبشون! . . . دادش گودزیلای من 6 سالشه انقد مامانمو اذیت کرد مامانم عصبانی شد گفت: اگه بیام انقد میزنمت که به خر بگی داداشی آخه مادر من به من چه آخه . . . یه پشه ی خوش خوراک اومده نشسته رو دستم نیم لیتر خون مکیده. خو لامصب به فکر کم خونی من نیستی لااقل به فکر تناسب اندام خودت باش . . . یه سوال ما روز مادر داریم! روز پدر داریم! روز دختر داریم! روز کارگر، روز مهندس، روز معلم؛ روز مبارزه با مواد مخدر؛ روز بهزیستی؛ روز کودک، روز درخت کاری داریم! ولی چر

می دانی تنهــــــــایی کجایش درد دارد؟؟؟

انکــــــــــــــــارش...........!!

راستی سیــــــــــــــگار دارید...؟؟

میخواهم خاطــــــــــره دود کنم ....

نگران نباش حال دلم خوب است ....

آرامــــــــــــــــ .......

گوشه ای نشسته و رویاهایش را به خاک می سپارد....

#آن #شب #که #گلپا #و #معین #هم #صدا #خواندند


«گلپا» برای اولین بار به لس آنجلس آمده بود، مرتب در مهمانی ها حضور می یافت، خوانندگان و چهره های معروف رسانه ها دور وبرش بودند.

اکبر گلپا در یک شب خاطره انگیز در حالی که علیرضا میبدی چهره معروف رادیو و تلویزیون اشعاری را دکلمه می کرد و فریدون دائمی چهره با سابقه رادیو در دوبله نیز با او همراه می شد، گلپا ترانه های خاطره انگیز خود را می خواند و معین نیز با او هم صدا می شد. صدای مخملی دو خواننده از دو نسل چنان همه را تحت تاثیر قرار داده بود که اشک به چشم ها نشسته بود آن روزهای پرشور که سعید سرکشیک چهره فعال اجتماعی و فرهنگی مدیریت برنامه های معین را به عهده داشت و الحق در شهرت و اعتبار او نقش مهمی ایفا کرد.

گل سرخ نگاهی به گل وحشی که در سراشیبی دره رویده بود"انداخت و گفت:



ای بیچاره!دلم بارات می سوزد"همیشه در وحشت از ریشه در امدنی و هنگام



غروب افتاب اول از تو روبر می گرداند اما من اسوده خاطر روی زمین نشسته ام



.فردا صبح طوفان همه چیز را از ریشه کنده بود به غیر از گل های وحشی که در سرا



شیبی دره ریشه دوانده بودن!!!

معلمﺳﺮ ﮐﻼﺱ ﺑﻪ ﺑﭽﻪ ﻫﺎ ﻣﯿﮕﻪ
انشا ﺑﻨﻮﯾﺴﯿﺪ ﺑﺎ ﺍﯾﻦ ﻣﻮﺿﻮﻉ: ﺍﮔﺮ ﻣﺪﯾﺮ ﻋﺎﻣﻞ ﺑﻮﺩﯾﺪ ﭼﻪ ﻣﯽﮐﺮﺩﯾﺪ؟
ﺑﻌﺪ ﻣﯿﺒﯿﻨﻪ ﻫﻤﻪ ﺗﻨﺪ ﻭ ﺗﻨﺪ ﻭ ﺑﺎ
ﻫﯿﺠﺎﻥ ﺷﺮﻭﻉ ﮐﺮﺩﻥ ﺑﻪ ﻧﻮﺷﺘﻦ
ﺟﺰ ﯾﮏ ﻧﻔﺮ
كه ﻧﺸﺴﺘﻪ ﻭ ﺩﺍﺭﻩ ﺍﺯ ﭘﻨﺠﺮﻩ ﺑﯿﺮﻭﻧﻮ
ﺗﻤﺎﺷﺎ ﻣﯽ كنه
ﻣﻌﻠﻢ ﺍﺯﺵ ﻣﯿﭙﺮﺳﻪ: ﭼﺮﺍ ﺗﻮ ﻫﯿﭽﯽ
ﻧﻤﯽ ﻧﻮﯾﺴﯽ؟!
ﺑﭽﻪ ﻣﯿﮕﻪ: ﻣﻨﺘﻈﺮﻡ ﺗﺎ ﻣﻨﺸيم بياد

مادرم ؛
روسری ات را بردار تا ببینم، برشبِ موهایت؛
چند زمستان برف نشسته است؛
تا من به بهار رسیده ام ...!
"تنهایـــــــــت نمیگذارم"