@sheidajoon
ادامه...
سلامتی ملاقات توبیمارستان...




سلامتی اون۵،۶دقیقه ای که تنهابادختر...



سلامتی اون چشمای نیمه بازخیس...



سلامتی شرم دختر...



سلامتی صبرپسر...



سلامتی قسمهایی که پسربه دختردادتافراموش
کنه
که زندگیش خراب نشه...



سلامتی قسم جون پسر...



سلامتی قبول کردن دختر...



سلامتی لحظه ی خداحافظی...



سلامتی چشمهای خیس...


سلامتی یه عمرتنهایی..


سلامتی حرفهایی که نمیشدگفت
امایه متن شد


سلامتی دختری که مادرشد...



سلامتی پسری که حسرت پدربودن
تاابدبه دلش موند


سلامتی هق هق هایی که پست شدتادلی آروم شه..


سلامتی من...


سلامتی امشب..



سلامتی عاشقایی که هرگزبه عشقشون نرسیدن



وازدور
نگران

یکی یه دونشون بودن...


وبابغض وسکوت


گفتن:


آهای غریبه!



اینکه دستاش تودست توئه
همه ی دنیای منه
خیلی مراقبش باش...



به سلامتی پسری که باچشمای خیس رفت
بغل ماشین عروس گفت:
امشب عروسی ””عشقمه””
خوشبخت شن...






””به سلامتی””
””همه بروبچ های نمیدونم وبروبچ دوستها””
به سلامتی شیداجون
””که عشقش پیشش نیست
امااسمش توپروفایلش حک شده””
والسلام

از پشت شیشه، تصویر این شهر، دلگیر همیشه




شهر غریب، دلهای غمگین، هوای بی تو، هوای سنگین



خونه ی بی تو، مثل یه زندون، حیف من و تو، حیف عشقمون



خونه ی بی تـــــــو مثل یه زندون حیف من و تو حیف عشقمون




حیف تو بود، حیف تو بود، ای گل من



عشق اگه بود، عشق تو بود، ای گل من



حیف تو بود، حیف تو بود، ای قلب من



...آخر جاده عاشقی تنها شدم



گفتی خداحافظ .. گفتم خداحافظ



گفتی پشیمون، گفتم که هرگز



نفس بریده، دستای لرزون



اشک توی چشمام، حیف نگفتم بمون



غم یه عــاشـــق .. غم کمی نیست، چه فایده از اشـــک وقتی، وقتی کسی نیست



درد یه عاشق، درد کمی نیست، چه فایده از اشک، وقتی، وقتی کسی نیست



حیف تو بود، حیف تو بود، ای گل من، عشق اگه بود، عشق تو بود ای گل من



حیف تو بود، حیف تو بود، بر باد بری، مثل یه قصه ی کهنه شده از یاد بری



گفتی خداحافظ .. گفتم خداحافظ

حرف دلم تقدیم به فا....
روزی که دیدمت آرام خندیدم
به خود گفتم:زندگی
زیبا بود...
آه...
... ولی افسوس او مرا هرگز ندید
حتی پرپر شدنم را در جلوی پاهانش
روزی که رفت من هم رفتم
او به دوام و من به فنا
کاش هرگز او را نمیدیدم کاش
روزی که دیدمش دنیا آبی بود
زیبا بود
مثل خواب
مثل برف
مثل باران
ولی رفتنی...
اما حال دنیا سیاه است
مثل کابوس
مثل سرما
مثل شب
ولی تا کی؟
کاش هرگز نمیدیدمت کاش

انسانها؛ در دو صورت چهره ی واقعی خودشان را نشان میدهند:
اول آنکه بدانند کامل به خواسته هایشان رسیده اند
یا اینکه بدانند هرگز به خواسته هایشان نمی رسند . . .

من که تصویری ندارم در نگاه هیچکس

خوب شد هرگز نبودم تکیه گاه هیچکس



کاش فنجانی نسازد کوزه گر از خاک من

تا نیفتد در دلم فال سیاه هیچکس

بهترین



تقدیر گلها چیدن و پژمردن است

سی کن هرگز نباشی دلبخواه هیچکس ...

روز اول پيش خود گفتم
ديگرش هرگز نخواهم ديد
روز دوم باز ميگفتم
ليك با اندوه و با ترديد
روز سوم هم گذشت اما
بر سر پيمان خود بودم
ظلمت زندان مرا ميكشت
باز زندانبان خود بودم ..........................."فروغ فرخ زاد"