دخـــتـــر جـــون
وقــتــی کــه نــاراحــتــی
وقـتــی کــه خـیـلـی غــم داری
وقــتــی کــه داری گــــریــــه مــیـکــنــی
شــایــد یـه پـسـر نـتـونــه پــا بــه پــات
اشــک بـریــزه و بـاهـات گـریـه کـنـه
ولــی بـه جـاش انـقـدر بـاهـات شـوخـی مـیـکـنـــه
انــقــدر ســر بــه ســـرت مـــیــــذاره
تـا جـایـی کـه بــیـن گــریـه هـاتــــــ بـخـنــدونـتــت
نــکـنــه این کـارشــو بـه پــای بـی احـسـاسـیـش بـذاریــا ....
مـیـدونــی چــی مـیـگـم ؟

رضا
رضــا جان چند وقـته میخوام سـوال کنم فراموش میکنم مــن یاهـوم معتبره ک وارد کردم برا اینجــا اما رمزش یادم نمیاد ایـرادی داره؟

شـَب عـَروسے کــُت و شـلوار سیــاهش را بـﮧ او بپـُوشــاטּ رنـگ سیــآه بـﮧ مـَـرد ِ مـَـטּ خـیلے می آیـَد بـند کـرواتـش رآ خـُـودت سـفت کـُن ایــטּ کــار را دوسـت دآرد... وقـتے دستــانت را مے گیــرد خـُـودت را در آغـُـوش ِ او بینـداز... بــا ایــטּ کــار احســآس ِ آرامـِش مے کــُند زَحمـَت ِ تــاج عـَروس رآ نــَکش سـَلیقـﮧ اش رآ خـُـوب مے دانـَم ، بـَرایت گـِرفتـﮧ اسـت خـُلاصـﮧ کـُنم غـَریبـﮧ جــان ِ تـُـو و جــاטּ ِ مـَـرد ِ مـَـטּ

حآلـم دیـدنـی مـیـشـود ..

وقـتـی حـآلـت رآ مـیـپـرسـنـد...

هروقـت که قهـــر می کنـی با مـن

بیشتـــر حس مجنـــون را درک می کنـــم...

یـہ وقتـایے هـم هسـت ڪـہ مزه بودن یڪے یـہ جوری رفتـہ زیر دنـــدونـﭞ !!! ڪـہ وقـتـے ازش دوری همـہ چے میشـہ زهرمــــار!!!

دلـم مـی خـواد بـدانم چـه حـالـی داری

وقـتـی کـه ایـن هـمـه "دوسـتـت دارَم " ؟