ستارگان به اتفاق یکدیگر در ابرهای غبار و گاز متولد می شوند. این فرایند زمانی آغاز می شود که چگالی منطقه ای از ابر افزایش می یابد. مثلاً ممکن است این تغییر چگالی بر اثر عبور یک موج ضربه ای ابرنواختر از میان این ابر اتفاق بیفتد. بر اثر جاذبه ، مناطق متراکم منقبض شده و متراکمتر و داغتر می شوند و سرانجام یک یا چند ستاره در حال انجام واکنشهای هسته ای را تشکیل می دهند. دمای غبار و گاز اولیه چند درجه از صفر مطلق (15/273- درجه سانتیگراد یا 67/459-فارنهایت) بالاتر است. بعدازفشرده شدن در مرکز ستاره، دمای این ماده حداقل 10 میلیون درجه سانتیگراد (18 میلیون فارنهایت)می شود. قبل از آن که پیش ستاره ها به ستارگان بالغ درخشانی مبدل شوند، از خود کمی نور و حرارت ساطع می کنند. بخش عمده ای از این تشعشع توسط غبار سحابی پیرامون پیش ستاره جذب می شود. این غبار پرتوها را، عمدتاً در منطقه مادون قرمز طیف، دفع می کند. اگر چه شاید ستاره شناسان نتوانند درخشش پیش ستاره ها را مستقیماً ببینند، آنها می توانند با تلسکوپهای مادون قرمز حضورشان را در سحابی درک کنند
... ادامه
abbasali
قدرت گرفته توسط شِیرترانیکس
فارسی
کاکتوس
1391/06/31 - 14:33