تو برنامه خندوانه مهمونش امیر جعفری بود که حرف باحالی می زد ، میگفت این چیه که بعضیا میگن فلان شب دلگیره یا بعد ظهر جمعه دلگیره، تو دنیا این همه کار برای انجام دادن هست دلگیری واسه چی
اول میگی ای دل به داد ما رس بعد بیت بعدی از تپش صحبت میکنی پس منظورت قلب هستش ولی بیت 3 میگی روشن نکن دوباره این آتش درون را عاشق نکن دوباره این قلب پر ز خون را یعنی به قلبت داری میگی که دوباره خودش رو اذیت نکنه ؟
خوبه
و البته جالب
جالب ترین قسمت این شعر برای من دو بیت آخرشه:
پس رو به سوی او باش
هرجا که او بخواهد
شاید که با تو بودن
از درد او بکاهد
نظرت در مورد این دو بیت چیه؟
سوالی بود حرفم
هنوز تو تشخیص مخاطبت مشکل دارم
اگه همون دلت باشه منظورت باید این باشه که به هر قیمتی که هست دنبالش باشه که شاید از این درد فراقش کم بشه (امید دیدار یار)
خب نزدیک شدی ولی اگه دقیقش رو بخوای منظورم دقیقا این نیست
ولی من دوست ندارم منظورم رو شفاف بگم ، دوست دارم مخاطب شعرم خودش برداشت خودش رو داشته باشه...
دیدین بعضیا خیلی دوست داشتنی ان
انگار مهره ی مار دارن؟!
ولی نه کارِ سحر و جادوست، نه مهره ی مار!
آدمای دوست داشتنی، رازای دیگه ای دارن.
.
.
.
هاااا چیه ؟؟!!
انتظار ندارین رازامو بگم که
قدرت گرفته توسط شِیرترانیکس
فارسی
سلاااااااااام آقا ایمان 
چرا نالاحتی ؟ 
اوکــــــــــــــــــــی
ممنون
