هنگام نوشيدن آب به نكات زير دقت كنيد:


1. تا زمان احساس تشنگي واقعي و احتياج به آب (عطش صادق) آب ننوشيد. عطش صادق در زمان هضم غذا، رقيق نمودن غذا و رساندن آب به ساير اعضاء، جايگزين كردن براي رطوبت‌هاي از دست رفته، رفع يبوست و از بين بردن حرارت بيش از حدّ بدن و تعديل آن ايجاد مي‌شود. در غير اين صورت عطش كاَذب است كه الآن را با آب سرد نمي‌توان فرد نشاند و براي رفع آن، آب گرم همراه با عسل بسيار مفيد است. استنشاق هواي سرد، مزه مزه كردن آب خنك و گرداندن آب در دهان و گلو براي رفع عطش كاذب مناسب است.


2. آب را يك نفس و با سرعت بالا نبايد نوشيد. حدّاقل در سه جرعه بايد آب را بنوشيد.


4. هرگز در حين غذا خوردن آب ننوشيد، مخصوصاً در مورد غذاهاي چرب و خورشتي و آبكي. 2. ساعت قبل و يك تا دو ساعت بعد از خوردن غذا نوشيدن آب بلامانع است.


ـ توجه: اگر كسي با خوردن آب سرد قبل از غذا اشتها پيدا مي‌كند حكايت از كبد و معدة داغ دارد كه اين افراد نوشيدن آب قبل از غذا برايشان مفيد است كه البته بايد آب را كم‌كم و جرعه جرعه بنوشند و حتماً آب نيز جوشيدة سرد شده باشد.


هنگامي كه لقمه در حفرة دهان قرار گرفته و جويده مي‌شود اطلاعات موادّ تشكيل دهندة غذ توسط پرزهايچشايي و بافت زبان، شناسايي شده (در واقع زبان مانند اسكنر عمل مي‌كند) و به مغز مخابره مي‌شود و مغز با آناليز اين اطلاعات، دستور ساخت يا آزادسازي مواد بيولوژيكي لازم براي هضم و جذب غذا را به اعضاي مختلف بدن مي‌فرستد. آب خوردن در ميان غذا باعث پاك شدن اين اطلاعات از صفحة زبان شده و ارتباط زبان با مغز قطع مي‌شود. خوب جويدن غذا نيز به اين فرايند مهم كمك مي‌كند؛ چون زمان و شرايطي مناسب بريا شناسايي مواد غذايي توسط زبان و ارسال آن به مغز ايجاد مي‌شود. دفعات جويدن غذا 32 تا 48 بار توصيه شده است.


5. وقتي كه ناشتا هستيد هرگز آب، مخصوصاً آب سرد ننوشيد؛ زيرا در آن هنگام معده خالي است و آب بدون توقف در معده با همان برودتي كه دارد جذب شده و به اعضاي رئيسة بدن مي‌رسد و مي‌تواند موجب ضعف و سستي، استسقا و حتي مرگ دفعي شود. بهترين غذا براي حالت ناشتا مثل صبحانه و افطار، غذاهاي آبكي مثل حليم، آش، آب‌گوشت، كله‌پاچه و شربت عسل با آب گرم است.


6. نوشيدن آب بلافاصله بعد از كارهاي سنگين، فعاليت‌هاي شديد و جماع ممنوع است؛ چرا كه در اين اوقات اعضاي بدن گرم مي‌شوند و آب را فوراً از معده جذب مي‌كنند و جذب آب سرد توسط آنها قبل از اينكه سرماي آن كم شود، سبب از بين رفتن حرارت غريزي بدن مي‌گردد. بهترين كار در اين شرايط مزه مزه كردن آب خنك در دهان و غرغره آن در حلق است و بعد از اندكي استراحت مختصر كه گرماي بدن كم شود آب معتدل را جرعه جرعه نوشيد.


7. پس از حمام كردن و خوردن مسهل، مخصوصاً اگر بدن گرم و معده خالي باشد نوشيدن آب مضر است. بعد از حمام كردن، پاها (از مچ به پايين) را به مدت 1ـ2 دقيق در آب سرد نگه داريد كه باعث رفع عطش بعد از استحمام شده و از ايجاد سردرد جلوگيري مي‌كند.
8. نوشيدن آب بلافاصله قبل از خواب، حين خواب و بلافاصله بعد از آن، باعث بيماري‌هاي مغزي و عصبي مي‌گردد.


9. نوشيدن آب گرم روي غذاي شور، نوشيدن آب سرد روي غذاي گرم و نوشيدن آب سرد بعد از شيريني، حلوا و ترشي زيان‌آور است.


10. نوشيدن آب بعد از خوردن ميوه‌هاي تازه و آبدار مخصوصاً هندوانه، خربزه و انگور بسيار مضر است چون آب موجود در ميوه‌ها با آب نوشيده شده از لحاظ جنس و خاصيت مغاير بوده و اجتماع آنها موجب بيماري‌هاي خطرناكي مي‌شود.
ولي اگر در شرياط نام برده، عطش بر انسان غلبه كند بايد آب را چند مرتبه مزه مزه و غرغره كرد و اگر اين هم عطش را رفع نكرد بايد اول مقدار كمي غذا مثل نان خورده و سپس مقداري آب به اندازه‌اي كه عطش او را تسكين دهد به حالت مكيدن بياشامد نه اينكه خود را سيراب كند.


11. بهترين راه براي سرد كردن آب اين است كه آن را درون ظرفي بريزيد و سپس آن ظرف را روي برف، يخ يا تگرگ بگذاريد و هرگز برف و يخ و تگرگ را داخل آب نيندازيد؛ زيرا كه هر كدام از اين موارد خاصيت، خصوصيت و كيفيت برودت مختلف هستند.
و كليدي‌ترين نكته دربارة آب اينكه: آبي كه جوشانيده و سپس سرد شود سبك بوده و هضم آن و عبورش از معده سريع‌تر خواهد بود.


12. بهترين ظرف براي نوشيدن آب، پيالة چيني يا سفالي صاف، پاكيزه و سفيدرنگي است كه دهانة آن گشاد و ته ظرف تنگ بشاد.


13. آشاميدن آب در ظروف قلعي باعث تسكين سريع عطش مي‌شود.


14. آشاميدن آب در ظروف مسي قلع‌اندود نشده مي‌تواند مولّد جذام شود

این چیه؟

كسانی كه یك بار از خشم و غضب اسب آسیب دیده باشند، دیگر هرگز نسبت به او خوش بین نخواهد بود و همیشه از او می هراسد و برای پیروزی در زندگی باید خود را كنترل كند.

اسب موجودی خود خواه است و هر كس كه در راه رسیدن او به اهدافش مانع ایجاد كند ، لگد كوب می كند. افزون بر این،‌تا اندازه ای متكبر و خودپسند است و به مشكلات و ناراحتی های دیگران اهمیت نمی دهد وتنها به امور مربوط به خودش می پردازد؛ با این حال ، در صورت لزوم ، با شجاعت تمام در امور دیگران دخالت و وساطت می كند. اسب مستقل ، سر كش و خود سر است. او همیشه راه خود را می رود و نصایح دیگران را قبول نمی كند. اسب خیلی زود آغوش خانواده را ترك می كند تا زندگی اش را بسازد . او این كار را با میل و رغبت انجام می دهد ، زیرا زندگی مستقل و مطابق میل و سلیقه شخصی را بر هر چیز دیگر ترجیح می دهد.

وقتی اسب به میل خود خانه و خانواده ای درست می كند،‌سر پرستی آن را به عهده می گیرد و به خانواده خود عشق می ورزد. اسب در زندگی خانوادگی سالار و ارباب است و كار ، مشكلات ، تندرستی و حتی اتوی لباسهایش بر عهده دیگران است كه البته این برخورد و نگرش اسب چندان هم دور از انصاف نیست؛ زیرا در حقیقت ، حضور او ضامن بقای خانواده است و اگر زمانی به هر علت خانه و خانواده را ترك گوید،‌همه چیز مانند خانه ای پوشالی در هم می ریزد.لذا ،‌با این موجود خودخواه ، فقط برای خود و موفقیت های شخصی اش كار می كند؛ اما بی شك همیشه بازده كاری اش فوق العاده عالی است و برای دیگران مفید است.

اسب زحمتكش است و در امور مالی دیدی كار شناسانه داشته و ماهرانه عمل می كند. اما متاسفانه از آن جا كه دارای روحیه متغیری است ، ممكن است توجه خود را به امور دلخواهش از دست بدهد؛ این امور می تواند عاشقانه ، مربوط به كار و یا هر مورد دیگری باشد و تفاوتی ندارد . اما نگران نباسید، او دوباره با همان میزان موفقیت خواهد رسید.مشروط بر آن كه انجام كار مورد نظر نیاز به گوشه گیری ، تفكر و عمق نداشته است و نیاز به بودن در میان دیگران دارد تا او را تایید و ستایش كنند.

اسب در ارتباط با جنس مخالف ، موجودی ضعیف است. او به خاطر عشق از همه چیز می گذرد و آنچنان مجذوب عشق می شود كه همه چیز را از یاد می برد؛ به همین دلیل ، با آن همه استعداد های مثبتش ، زندگی اش رضایت بخش نیست و راضی اش نمی كند. اما اگر او بتواند بر این ضعف خود غلبه كند و اهداف خواسته هایش بر خشم و هیجانش غلبه كند، زندگی شاد و موفقی خواهد داشت.در دوران كودكی و جوانی اسب ، پر فراز و نشیب است . او در جوانی خانه و خانواده اش را ترك می كند كه همین امر باعث دل شكستگی و افسردگی اسب می شود. زندگی عشقی او نیز هرگز بی دردسر و راحت نیست؛ اما دوران پیری آرامی خواهد داشت.

نماد اسب آتش - كه هر شصت سال یك بار تكرار می شود - ( سالهای 1285، 1344، 1404 و ... ) برای خود اسب و خانواده اش شگون ندارد، زیرا در این سال ها خصوصیات مثبت و سودمند وجود اسب تبدیل به ویژگی های زیان آور و شرارت آمیز می شود و خانواده او در معرض بیماری های خطرناك، تصادف و بد اقبالی قرار می گیرند.

مردان و زنانی كه در سال اسب آتش متولد شوند، از نظر شخصیتی همان خصلت های متولدان سال اسب را دارند اما صفات خوب و بدشان شدیدتر است. آنان بسیار كوشاتر، زیرك تر، مستقل تر، خوش ذوق تر و با استعدادتر و بیش از دیگران خودخواه هستند. روحیه پر شر و شور و خود پسندی دیوانه وار اسب، روابط عشقی او را به سوی زیاده روی های زیان بار سوق می دهد.

بعضی بر این باورند كه متولدان سال اسب آتش، بر افراد خانواده خود نفوذ عجیبی دارند؛ اما باور عموم این است كه اسب های آتشین برای خانه ای كه درآن متولد شده اند و نیز برای خانوده ای كه خود تشكیل خواهند داد، مشكل سازند.شایان ذكر است كه متولدان سال اسب آتش به شغل های متنوع تر،‌ جالب تر و استثنایی تر از متولدان سال اسب عادی می پردازند و احتمال این كه به خوشنامی یا بدنامی، شهره شوند، بیشتر است.

سلام رفیق
خواهش میشه...

بیا همه میتونیم هم تکی هم دسته جمعی

#لایک

طلای هندی که خوب نیستش
تو کشورای عربی کیلویی طلا میخرن میدن به عروس