حس غریبی ست دوست داشتن

وعجیب تر از آن است دوست داشته شدن

وقتی میدانیم کسی با جان ودل دوستمان دارد



ونفس ها وصدا ونگاهمان در روح وجانش ریشه دوانده

به بازی اش میگیریم

هر چه او عاشق تر ما سرخوش تر !

هر چه او دل نازک تر ما بی رحم تر!....

تقصیر از ما نیست

تمامی قصه های عاشقانه

این گونه به گوشمان خوانده شده اند !!!

می دانی
بودن
عشق میخواهد

آدم هایی هستند که روز تولد یا شب تولد ندارند
هر روز از آمدن خود شادند

این تغییر فصل
این تغییر رنگ
این روزها
این گذر عمر
این دوست داشتنها
این بودن ها
لیاقت میخواهد

پروردگارم تو را بخاطر این همه سپاس میگویم

بیـا عـاشق شـو
عشق، تصمیم قشنگی ست
بیـا عـاشق شـو
نه اگر قلب تو سنگی ست
بیـا عـاشق شـو
آسمان زیر پروبال نگاهت آبی ست
شوق پرواز تو رنگی ست
بیـا عـاشق شـو
ناگهان حادثه ی عشق، خطر کن، بشتاب
خوب من، این چه درنگی ست
بیـا عـاشق شـو
با دل موش، محال است که عاشق گردی
عشق، تصمیم پلنگی ست
بیـا عـاشق شـو
تیز هوشان جهان، بر سر کار عشقند
عشق، رندی است، زرنگی ست
بیـا عـاشق شـو
کاش در محضر دل بودی و میدیدی تو
بر سر عشق، چه جنگی ست!
بیـا عـاشق شـو
مصلحت نیست که از پرده برون افتد راز
صورت آینه زنگی ست،
بیـا عـاشق شـو
می رسی با قدم عشق به منزل، آری...
عشق، رهوار خدنگی ست،
بیـا عـاشق شـو
باز گفتی تو که فردا!!! به خدا فردا نیست
زندگی، فرصت تنگی ست،
بیـا عـاشق شـو
کار خیر است، تأمل به خدا جایز نیست!
عشق، تصمیم قشنگی ست
بیـا عـاشق شـو

دوست داشتنی ترین رابطه ها ،

رابطه هایی دو طرفه اند ...!

یعنی هر دو میکوشند برای ادامه دار شدنش ...!

هر دو خطر می کنند ...!

هر دو وقت می گذارند ...!

هزینه می کنند ...!

هر دو برای یک لحظه بیشتر در کنار هم بودن با زمان هم میجنگند

داره بي عشق مي خوابه

بدون خطي لالايي

داره با بغض مي خوابه

تک و تنها با تنهايي

تو آغوش خودش بازم

صداي درد مي پيچه

داره مي خوابه و اين بار

تموم خواب،هاش هيچه...

غنچه از خواب پرید ، و گلی تازه به دنیا آمد

خار خندید و به گل گفت : سلام و جوابی نشنید

خار رنجید ولی هیچ نگفت

ساعتی چند گذشت ، گل چه زیبا شده بود

دست بی رحمی آمد نزدیک

... گل سراسیمه ز وحشت افسرد

لیک آن خار در آن دست خزید

و گل از مرگ رهید

صبح فردا که رسید

خار با شبنمی از خواب پرید

گل صمیمانه به او گفت : سلام

روزی که از کوچه ی احساس دلم میگذری

نرم و آهسته گذر کن که دلم سخت

به احساس دلت محتاج است

شاید احساس دلت رنگ جدیدی بدهد

به گل قالی بی جلوه ی این کنج اتاق

شاید ابعاد جدیدی به دلم راه گشود

که نگویم تنگست

که نگویم دلتنگ

و بگویم برپاست

و بگویم مشتاق، پی دیدار شماست

شاید آسان بشود گفت: " تحمل" و

ببینی لبخند همچنان پابرجاست

شاید آسان بشود گفت: سلام

گاه دلتنگ مي شوم دلتنگتر

از همه دلتنگي ها گوشه اي

مي نشينم

و حسرت ها را مي شمارم و باختن ها را

و صداي شکستن ها را

نمي دانم من کدام اميد را

نااميد کرده ام

و کدام خواهش را

نشنيدم و به کدام دلتنگي خنديدم که

اين چنين دلتنگم !!!

کوچه ها را بلد شدم


"رنگهای چراغ راهنما جدول ضرب"


دیگر در هیچ راهی گم نمیشوم"


اما گاهی میان آدمها گم میشوم"


آدمها را بلد نیستم

بعضی وقتا مجبوری تو فضای بغضت بخندی.
دلت بگیره ولی دلگیری نکنی.
شاکی بشی ولی شکایت نکنی .
گریه کنی اما نذاری اشکات پیدا شن...
خیلی چیزارو ببینی ولی ندیدش بگیری
خیلی حرفارو بشنوی ولی نشنیده بگیری!
خیلی هادلتو بشکنن و تو فقط سکوت کنی...

رفتار من عادی است

اما نمی دانم چرا این روزها

از دوستان و آشنایان

هرکس مرا می بیند...

از دور می گوید:

این روزها انگار حال و هوای دیگری داری!

ولی باور کنید

من مثل هر روزم

با آن نشانی های ساده

و با همان امضا، همان نام و


با همان رفتار معمولی


مثل همیشه ساکت و آرام

فقط شاید کمی بیشتر از روزهای قبل مرده باشم

نشسته ام لب ایوان روزمرگی

و نگاه می کنم به این روزها که برای خودشان می گذرند...

رسیده ام به بی حسی... بی تفاوتی ...

رسیده ام به حس برگی که می داند

باد از هر طرف که بیاید سرانجامش افتادن است!

در آغوش خودم هستم ...



من خودم را در آغوش گرفته ام !



نه چندان با لطافت ...



نه چندان با محبت ...



اما وفادار ... وفادار ..

باورت بشود يا نه

روزي ميرسد كه دلت براي هيچ كس به اندازه من تنگ نخواهد شد!

براي نگاه كردنم...

اذيت كردنم...

خنديدنم...

براي تمامي لحظاتي كه در كنارم داشتي!

روزي خواهد رسيد

كه در حسرت تكرار دوباره من خواهي بود...

ميدانم روزي ديگر نيستم!!

و هيچ كس تكرار من نخواهد شد...