" تنها بودن " با وجود بودن در بین اینهمه " تن " ها ؛

درد بزرگ و رنج غریبی ست ...

دروغ بزرگ قرن را به ما گفتند ،

این قرن عصر ارتباطات نیست ؛

عصر قطع ارتباطات است! ...

روزی دوست قدیمی بایزید بسطامی عارف بزرگ را در نماز عید فطر دید ...

پس از احوالپرسی و خوش و بش از بایزید پرسید :

شیخ ؟! ما همکلاس و هم مکتب بودیم ؛ هر آنچه تو خواندی من هم خواندم ...

استادمان نیز یکی بود ، حال تو چگونه به این مقام رسیدی ؟

و من چرا مثل تو نشدم ؟؟ ...

بایزید گفت : تو هر چه شنیدی ؛ اندوختی و من هر چه خواندم ؛ عمل کردم ...



" به عمل کار بر آید ، به سخندانی نیست " ...