من آنقدر امروز و فرداهای
نیامدن را دیده ام
که دیگر هیچ وعده بی سرانجامی
خواب و خیال و آرزوهایم را آشفته نمیکند...
حالا یاد گرفتم که فراموشی
دوای درد همه نداشتن ها
نخواستن ها
و نیامدن هاست...
یاد گرفتم که از هیچ لبخندی
خیال دوست داشتن به سرم نزند!
یاد گرفتم که بشنوم تا فردا...
و به روی خود نیاورم
که فرداها هیچوقت نمی آیند.
زندگی میکنم،
حتی اگر بهترین هایم را از دست بدهم،
چون این "زندگی کردن" است که بهترین های دیگر را برایم میسازد،
پس بگذار هر چه از دست میرود برود،
من آن را میخواهم که به التماس آلوده نباشد، حتی زندگی را..
تو مقصری اگر من دیگر " من ســــابق" نیستم . . .
من را به " من نبـــودن" محکوم نکن !
من همــانم که درگیــر عشقش بودی !
.
.
یــــادت نمی آید ؟؟؟
من همـــــــانم !
حتــــی اگر ایــن روزهـــا هردویمـــان بوی بی تفــاوتی بدهیـــم ....
وقتیـــــــکه
فقط در کنار یکی آرامش داری
فقط چشمت یه نفر رو میبینه
فقط دلت میخواد با اون باشی
اگه ازش خبر نداشته باشی کلافه میشی
نگاهش و دستاش بهت آرامش میده
با صداش به خواب میری و
پر پر میزنی واسه شنیدن صداش
هیچ کس و هیچ چیز رو جز اون نمیخوای ..
.
یعنی عاشــــقی .. همین .. !!
))))
قدرت گرفته توسط شِیرترانیکس
فارسی
