خـَـسـتـه اَم ... خــَـسـتــه !

بــآیــَـد یـک بـه یـک آرزوهــآیـَـت بـَـر بــآد بـرود

تــآ بــِـدآنـی وقـتـی مـیـگــویـَـم خـسـتـه ام یـَـعـنـی چــه ...!

هـیـچـی بــَـدتــَر از ایــن نـبـود کــه بــَـعـد از تـــو

بــآ کـســآنـی بـنــشــیــنـم و بــگــم ...

عــیــب نــدآره..

تــجــربــه شــُد..

خـیــلــی ســخــته تــظــآهــر...

از یه جایی به بعد … مرض چک کردن موبایل ات خوب می شه ،
حتی یه وقتایی یادت میره گوشی داری ،
دیگه دلشوره نداری که موبایلتو جا بذاری یا اس ام اسی بی جواب بمونه .
از یه جایی به بعد …
دیگه دوست نداری هیچکس رو به خلوت خودت راه بــِـدی حتی اگه تنهایی کلافه ات کرده باشه .

از یه جایی به بعد ...


به همه چیز و همه کس بی اعتنا می شی ،

دیگه نه از کسی می رنجی ؛

نه به عشق کسی دل می بندی .
از یه جایی به بعد، مرض چک کردن موبایل ات خوب می شه ،

حتا یه وقتایی یادت میره گوشی داری .

دیگه دلشوره نداری که موبایلتو جا بذاری یا اس ام اسی بی جواب بمونه .
ازیه جایی به بعد، دیگه دوست نداری هیچکس رو به خلوت خودت راه بــِـدی حتا اگه تنهایی و دلتنگی کلافه ات کرده باشه .

از یه جایی به بعد،باور می کنی کسی برای تنها نموندنِ تو نمیاد ...

اگه کسی میاد برای تنها نبودنِ خودشه .

از یه جایی به بعد وقتی کسی بهت می گه،دوستت داره ، لبخند می زنی و ازش فاصله می گیری .
از یه جایی به بعد،دیگه گریه نمی کنی،

فقط یه بغض همیشگی هست که بهش عادت می کنی.

از یه جایی به بعد، هر روز دلت برای یه آغوش امن،تنگ می شه

اما دیگه به هیچ آغوشی فکر نمی کنی.
از یه جایی به بعد دیگه حرفی برای گفتن نداری،

ساکت بودن رو به خیلی حرفها ترجیح میدی .

میری تو لاک خودت ...
از یه جایی به بعد از اینکه دوستت داشته باشن،می ترسی

جای دوست داشته شدن ها،روی قلب و فکر و روحت می سوزه...

بـآ تــــوآم پِسـَــر جــانـــ (!)

دُختـَـرے کـہ مَسخـَــره بآزے درميـــآره،

نِگــآت مے کُنـــہ و چِشمهآش بـَــرق مے زنـہ

و زير لـَب مے گہ عزيـــزم....

دُختــَــرے کـہ بــِـدون تـَرس و مُحکـَمـ, هَمــہ جـآ دَستـآشــو دورت حَلقــہ ميکنـہ

دُختــَــرے کـہ روسـَرے بــَـد رَنـگ رو کـہ بـَرآش خـَـــريدے سَـــر مے کُنــــہ

و ميــآد به ديدَنــت....

دُختــَـرے کـہ وَقتـے قَـَــدم مے زَنيد و يــہ پسر خـــوش تيپ تر مے بيــنہ

خودِش رو بيشتـَــر مے چسبونـــہ بهــت...

دُختــَـرے کـہ دستـآت رو تــو چــرآغ قــرمزِ خيآبونــآ مُحکَمتــر ميگيــره

دُختـَــرے کـہ وَقتـــے از هَمــہ شآکـــے هستـے و دآد مــے زَنــے

هيچـــے نمـے گہ، فَقَط آروم دَستتو مـــے گيره....

دُختــَـرے کـہ وَقتــے دآرے حـَرف ميزَنــے تـو صورَتت لَبخَنــد ميزَنــہ

دُختـَــرے کـہ وَقتــي تــو خُودتــي, قِلقِلکـت ميـــده؛

دُختـَــرے کـہ روز زَن بَـــرآش يــہ شآخـــہ گل مـے خـَــرے

بـآ يـہ لَبخنــد غَمگيـــن مے گـہ مُهـــِم خودِتـــے....

اين دُختــــرو حَـــق ندآرے اَذيــت کُنــے