چیزی که عیان است چه حاجت به بیان است
چقدر از خودم تعریف کردم

چرا کیفیت عکس پایینه ؟

دختری با مادرش در رختخواب
درددل می کرد با چشمی پر آب

گفت:مادر حالم اصلا خوب نیست
زندگی از بهر من مطلوب نیست

گو چه خاکی را بریزم بر سرم؟
روی دستت باد کردم مادرم!

سن من از بیست وشش افزون شد
دل میان سینه غرق خون شد

هیچ کس مجنون این لیلا نشد
شوهری از بهر من پیدا نشد

غم میان سینه شد انباشته
بوی ترشی خانه را برداشته!

مادرش چون حرف دختش را شنفت
خنده بر لب آمدش آهسته گفت:

دخترم بخت تو هم وا می شود
غنچه ی عشقت شکوفا می شود

غصه ها را از وجودت دور کن
این همه شوهر یکی را تور کن!

گفت دختر مادر محبوب من!
ای رفیق مهربان و خوب من!

گفته ام با دوستانم بارها
من بدم می آید از این کارها

در خیابان یا میان کوچه ها
سر به زیر و با وقارم هر کجا

کی نگاهی می کنم بر یک پسر
مغز یابو خورده ام یا مغز خر!؟

غیر از آن روزی که گشتم همسفر
با سعیدویاسر وایضا صفر

با سه تاشان رفته بودم سینما
بگذریم از مابقی ماجرا!

یک سری هم صحبت صادق شدم
او خرم کرد آخرش عاشق شدم

یک دو ماهی یار من بود و پرید
قلب من از عشق او خیری ندید

مصطفای حاج علی اصغر شله
یک زمانی عاشق من شد،بله

بعد جعفر یار من عباس بود
البته وسواسی وحساس بود

بعد ازآن وسواسی پر ادعا
شد رفیقم خان داداش المیرا

بعد او هم عاشق مانی شدم
بعد مانی عاشق هانی شدم

بعدهانی عاشق نادر شدم
بعد نادر عاشق ناصر شدم

مادرش آمد میان حرف او
گفت: ساکت شو دگر ای فتنه جو!

گرچه من هم در زمان دختری
روز و شب بودم به فکر شوهری

لیک جز آن که تو را باشد پدر
دل نمی دادم به هرکس اینقدر

خاک عالم بر سرت ،خیلی بدی
واقعا که پوز مادر را زدی

یک اثر هنری که با هر درصد پیشرفت نمایش داده میشود

محمد چه خبره یهو پروانه ای شدی

زهرا مامان بیا صمیمی باشیم / مثل دو تا دوست قدیمی باشیم
بیا با هم حرف بزنیم بخندیم / در رو به روی غصه ها ببندیم
درسته دختر خوبه دلبر باشه / تو خوشگلی از همه کس سر باشه
جلوه تو ذات دختره می دونم / کار خداست مقدره می دونم
همه می گن دخترا برگ گلن / داداش میگه البته یه کم خلن
چسب روی دماغ یعنی که زشتن / به فکر خط خطی سرنوشتن
پشت این رنگ و روغنا دروغه / پشت اینا یه طرح بی فروغه
مردا میگن که خوشگلا نجیبن / راستش و بخوای دخترا مثل سیبن
سیب زمین افتاده بو نداره / رهگذر هم پا رو دلش می ذاره
سیب های روی شاخه چیدن دارن / از دست باغبون خریدن دارن
بهار خانوم دل نگرون توام / دلواپس روز خزون توام
حالا که می خوای بری توی خیابون / خودتو بگیر چراغ نده تو میدون
وقتی که حوا پا گذاشت تو عالم / به دو می خواست بره به سمت آدم
زد تو سرش فرشته گفت: حاج خانوم / چه میکنی فردا با حرف مردم
روتو بگیر با این لپای داغت / بشین بذار آدم بیاد سراغت
آره مامان اینم حرف کمی نیست / حجب و حیا قصه مبهمی نیست
این روسری یعنی که تو نجیبی / شکوفه معطر یه سیبی
این روسری پرچم اعتقاده / نباشه گلبرگها اسیر باده
زلفاتو از روسری بیرون نذار / چشمای هیز و سمت زلفات نیار
مردای خوب پرده دری نمی خوان / عشقای لوس سرسری نمی خوان
باید بدونی زندگی بازی نیست / توهم قرص های اکستازی نیست
اونهایی که پلاس کافی شاپن / احساسات دخترارو می قاپن
اونی که می ره پارتی های شبونه / تو کار و بار انگل دیگرونه
مردای خوب کاری و اهل دلن / مردای بد توی خیابون ولن
مردای خوب فقط نجابت می خوان / از زنشون غرور و غیرت می خوان
علاف مو فشن که مرد نمیشه / تا لنگ ظهر به رختخواب سیریش بشه
مردی که قیچی میزنه به ابرو / از اون نگیر سراغ زور بازو
مردی که بند انداخته مرده؟ نه نیست / برا کسی شریک درده؟ نه نیست
جوهر مردی نداره، زغاله / نه مرده و نه زن؛ تو حس و حاله
برق لب و کرم که اومد تو کار / مردونگی برو خدا نگه دار
ابرو کمون خیابونا شلوغن / پر از فریب حرفای دروغن
دوست دارم دیونتم، اسیرم / یه روز اگه نبینمت میمیرم
یکی دو روز بعد تو همین خیابون / یه لیلی دیگه ست کنار مجنون
برا کسی بمیر که راستی مرده / جر نزنه، نپیچه، برنگرده
بله به کسی بگو که عاشق باشه / تو حرف عاشقونه صادق باشه
یعنی باید شیفته روحت باشه / تشنه چشمه شکوهت باشه
آره گلم سرت رو درد نیارم / این لوده بازی ها رو دوست ندارم
گیس طلایی به چشماشون زل نزن / با فوکلات به دستاشون پل نزن
همپای دخترای بد راه نرو / با چشم باز مامان توی چاه نرو

ولی پشمک حاج عبداله یدونست
مثلا نمیشد که بذارن پشمک ننه قمر یا اقدس خانوم

یعنی این پشت موهاش خیلی خنده دار بود واقعا

#حاج-اسماعیل-دولابی

قصه پر غصه .

اینجا مسلسل زیاده