تمام دلخوشی ام کتاب کنار طاقچه ای ست
که گاهی
تنهــــــــایی ام را پر می کند


و هزاران بار در آن نوشته شده :
خــدا بزرگ است...
بزرگ است..
بزرگ...

...ﺳــــﺮد ﺷـﺪﻩ ام آﻧﻘـﺪر ﮐﻪ از دﻫـﺎندﻧـﯿﺎ اﻓﺘـــﺎدﻩ ام ﺗﻤــﺎم آرزوى اﻣﺸــﺐ ﻣـﻦ،ﻧـــﺪﯾﺪن ﻓﺮداﺳﺖ ﺑﺎور ﮐﻦ ﺑﻌﻀـــﯽ دردﻫـﺎ ﮔﻔﺘـﻨﯽ ﻧﯿــﺴﺖ ...رﻓــــﯿﻖ ﻧــﮕﻮ ﻣﺤــﺮم ﻧــﻤﯿﺪاﻧﻤﺖ!!!ﻧــــَﻪ ...ﺗﻮ ﻣَــﺤـﺮم ﺗــــﺮﯾﻨﯽ ﺑﺮ ﻣـﻦ اﻣـﺎ ﺑﻌﻀﯽ دردﻫــﺎ ﮔﻔـﺘﻦ ﻧـﺪارد ﻣــﺮور ﺑﻌﻀﯽ دردﻫــﺎ آﻧـــــﻘﺪر درد دارد ﮐﻪ ﺗـﮑﺮارش ﺣــﺘﯽ ﺑﺮای ﺧـﻮدم ﻫﻢﺳَﻨﮕــﯿﻦ اﺳﺖ آﻧـﻘﺪر ﺳﻨــــﮕﯿﻦ ﮐﻪ ﺑﻪ زاﻧــﻮ ﻣﯿــﺎﻧﺪازد ﻣﺮا ﺑﻐــﺾ ﭼـﺸﻤﺎﻧﻢ را ﮐﻪ دﯾـــﺪی ﺑﻐـﺾﻧــــَﮑﻦ،ﻓَﻘـﻂ دﺳﺘـﻢ را ﺑﮕﯿــﺮیﮐﺎﻓـــﯿﺴﺖ ﻫﯿـــﭻ ﻧـــــﮕﻮ ﺑﻌـﻀﯽ دردﻫـــﺎ ﺑﺎ دﻟـﺪاری ﺳَﺒُـﮏ ﻧِــــﻤﯿﺸﻮﻧﺪ ...ﺑﻪ ﺧــﺪا ﺑﯿــــــﺸﺘـﺮ دردم ﻣـــــــﯿﺂﯾﺪ !ﺑﻌﻀـﯽ دردﻫــــﺎ ﺑـــــَﺪ دردی ﻫﺴﺘـﻨﺪ

خــدایـــآ
دستانم را زده ام زیر چانه ام
مات ومبهوت نگاهت میکنم
طلبکار نیستم
فقط مشتاقم بدانم
ته قصه چه میکنی؟
بامن

خــدايــا خــودمـُـونيـم

انگــاري خــاکــــ کم آوردي

يــه سري آدمــا رو بــا لَجـن مـاست مـالي کـَــردي

خوشبخــتے همــان لحظــه ایســــ ت

کـه احســاس میکنے خــدا کنــارت نشسته

و تو به احترامـــش از گـــنـــاه فاصــلـه میگیــرے

ایـن روزهــا....
دروغ گفتــــن را خــــــوب یـاد گرفتــــــــــه ام
حــال مـ ــن خــــــــوب است
خــوبِ خــوب
فقـط زیــــاد تا قسمتــی هــــوای دلــ ــم طوفــــانی
همــراه با غبـــارهـای خستگـــــــــــــی ست
و فکـر مـی کنـــم
ایـن روزهـــا...
خــدا هـم از حـــرف هـای تکـــ ــراری مــ ــن خستـــه است
چـه حــس مشتـرکـــی داریــم مــ ــن و خـــدا
او...
از حــرف هـای تکـــ ـــراری مــن خستـــه است
و مـــن...
از تکـــ ــرار غـــــم انگیــز روزهــــایم...

... حسین پناهی ...

آدمک آخر دنیاست بخنــــد

آدمک مرگ همین جاست بخنـــد



آن خــدایی که بزرگش خوانـدی

به خدا مثل تو تنهاست بخنــــد



دست خطی که تو را عاشق کرد

شوخی کاغذی ماست بخنــــد



آدمک خر نشوی گریه کنی

کل دنیا یه سراب است بخنــــد



فکـر کـن اشک تو ارزشـمند اسـت

فکر کن گریه چه زیباست بخنــــد



صبح فردا به شبت نیست که نیست

تازه انگار که فرداست بخنــــد



راستی آن چـه بـه یـادت دادیـم

پر زدن نیست که درجاست بخنــــد



آدمک نغمه آغاز نخوان !!!

به خــدا آخر دنـــیاســت بخنــــد...

و قــآلـَـــ ربـّکـــم ادعــونی أستــحــب لــکـ ــم . . .



خــدایــ ـآ ؟



بــآ زبــ ـآن نــه !



بــآ دلـــم ، بــآ ایــن دلـ♥ـــ ِ شکـــسـ ــته امـــ میخـــوانمـ ــت ..



اجــ ـآبــت میـــکنـــی ....... ؟؟

بـه انـسـان بـودنـت شـک کـن اگـر مـسـتـضـعـفـی دیـدی
ولـی از نـــآن امــروزت بـه او چـــیـزی نـبـخـشـیـدی

بـه انـسـآن بـودنـت شـک کـن اگـر چادر بـه سـر دآری
ولـی از زیـر آن چــادر بـه یــک دیــوانــه خـنـدیـدی

بـه انسان بـودنـت شـک کـن اگـر قـاری قـرآنـی
ولـی در درک آیـاتـش دچار شــک و تــردیـدی

بـه انـسان بـودنـت شـک کـن اگـر گـفـتـی خــدا تـرسـی
ولـی از تــرس امـوالـت تـمـام شــب نـخـوابــیــدی

بـه انـسـان بـودنـت شـک کـن اگـر هـر سـالـه در حـجـی
ولـی از حـال هـمـنـوعـت ســوالـی هــم نـپـرسـیـدی

بـه انـسـان بـودنـت شـک کـن اگــر مـــرگ مــرا دیــدی
ولـی قـدر سـری ســوزن ز جـای خـود نـجـنـبـیــدی

کعبه اینجاست، بیا حاجی دل شو

هان ! به خــدا هـر که دلی را بنوازد

آن حج کبیـر است و حج افضـل و اعلاست

خوشبخــتے همــان لحظــه ایســــ ت
کـه احســاس میکنے خــدا کنــارت نشسته
و تو به احترامـــش از گـــنـــاه فاصــلـه میگیــرے

وقتـي که رفــت ،حـتــي خـود ِ خــدا هــم

ســرش را پايــيــن انــداخـت و گــفـت :

ديــگــر امــيــدي نــيــســت .............!!

شـــب هــمــگـــی دوســتــــان خـــوش

خــدافـــظــــی

خــداونـــد" ، بنــدگان خـود را؛

بـــا آنچــه بـــدان " دل بستـه " انــد مـــی آزمـــاید