سال های سال بود که دو برادر در مزرعه ای که از پدرشان به ارث رسیده بود با هم

زندگی میکردند. یک روز به خاطر یک سوء تفاهم کوچک،

با هم جرو بحث کردند. پس از چند هفته سکوت، اختلاف آنها زیاد شد و کار به جایی

رسید که از هم جدا شدند.


از دست بر قضا یک روز صبح در خانه برادر بزرگ تر به صدا درآمد. وقتی در را باز کرد،

مرد نجـاری را دید. نجـار گفت:

من چند روزی است که دنبال کار می گردم،

فکرکردم شاید شما کمی خرده کاری در خانه و مزرعه داشته باشید،

آیا امکان دارد که کمکتان کنم؟


برادر بزرگ تر جواب داد : بله، اتفاقاً من یک مقدار کار دارم.

به آن نهر در وسط مزرعه نگاه کن، آن همسایه در حقیقت برادر کوچک تر من است.

او هفته گذشته چند نفر را استخدام کرد تا وسط مزرعه را کندند و این نهر آب بین مزرعه

ما افتاد. او حتماً این کار را بخاطر کینه ای که از من به دل دارد، انجام داده است .


سپس به انبار مزرعه اشاره کرد و گفت:

در انبار مقداری الوار دارم، از تو می خواهم تا بین مزرعه من و برادرم حصار بکشی تا

دیگر او را نبینم.


نجار پذیرفت و شروع کرد به اندازه گیری و اره کردن الوار. برادر بزرگ تر به نجار گفت:

من برای خرید به شهر می روم، آیا وسیله ای نیاز داری تا برایت بخرم؟


نجار در حالی که به شدت مشغول کار بود، جواب داد:

نه، چیزی لازم ندارم !


هنگام غروب وقتی کشاورز به مزرعه برگشت،

چشمانش از تعجب گرد شد. حصاری در کارنبود.

نجار به جای حصار یک پل روی نهر ساخته بود.


کشاورز با عصبانیت رو به نجار کرد و گفت:

مگر من به تو نگفته بودم برایم حصار بسازی؟


در همین لحظه برادر کوچک تر از راه رسید و با دیدن پل فکر کرد که برادرش دستور

ساختن آن را داده، از روی پل عبور کرد و برادر بزرگترش را در آغوش گرفت و از او برای

کندن نهر معذرت خواست.


وقتی برادر بزرگ تر برگشت، نجار را دید که جعبه ابزارش را روی دوشش گذاشته

و در حال رفتن است.


کشاورز نزد او رفت و بعد از تشکر،

از او خواست تا چند روزی مهمان او و برادرش باشد.


نجار گفت: دوست دارم بمانم ولی پل های زیادی هست که باید آنها را بسازم

نعره های بی امونم گوش آسمون و کر کرد
مگه فریادم و نشنید که داره دیر میشه برگرد
آی به گوشش برسونید کسی جز من نمی تونه
کوله بار غصه هاش و روی دوشش بکشونه
اینهمه پیغوم و پسغوم می فرستم که بدونه
داره دلواپسی دنیام و به آتیش می کشونه
اینهمه راه و نمیشه با غریبه ها سفر کرد
آی به گوشش برسونید داره دیر میشه برگرد
من که جاشو پر نکردم شاید اصلا نمی دونه
آی به گوشش برسونید یکی اینجا نگرونه
نمی تونم بی تفاوت رو گذشته پا بزارم
اون که پاره تنم بود چه جوری تنها بزارم

شب همتون خوش
توي قانون احساس شديدم همين راهي كه تو ميري خلافه
در اين خونه كه بازه در قلبمو رو به تو ميبندم

ااهنگ قايق

رفتی با اونــــــــــی که واسه داشــــتنت سخـــتی ندید


کی مثل من روی دوشش غصه ی تورو کشــــــــــــــــید


از ته دلم میگــــم بی معرفــــــــت خیلـــی بـــــــــــدی


حرفایــــــی کــــــــه آرزوم بــــــود بشنـــــوم به اون زدی


حالا ــــمن مــــوندم چه جــــــــوری از خجـــــــالتت درام


خنده ای که واسه اون کردی تو کـــی کــــــــــــردی برام


واسه من فرصــــت نداشتـــی چرا دائم پیشـــــــــــــشی


چرا پس دستــــــاتــــــــو از دستــــــای اون نمیکشــــــــی


چرا پس اونو یه لحظــــــــــــــه از خاطـــــــــــــرت نمیبری


این حسودی نیست به قرآن خیلی از اون سرتــــــــــــــری


یعنــــــــــی یادشـــــــــه اون روزا بمــــــــــون پیشـــــــم


یا بزار اونـــــــم بره مـــن دارم عقــــــــــــده ای میشـــــم


انقدر ســــــرت به زیر بود واسم دســـــــــــت تکــــــــون ندادی


انقدر بزرگی کــــــــــــــــردی که دیـــــــــــــــدم واســــم زیادی


قایق قدیمــــــــــــــــــــــی بودم دلـــــــــتو دادی به کشتــــــــی


از کـــــــــــــنار قایق مـــــــــــــــــن با گـــــــذشت بودی گذشتی


واسه من فرصــــــــــت نداشتــــــی چـــــــــرا دائم پیشـــــــشی


چرا پـــــــــــــس دســـــــــــــتاتو از دســـــــتای اون نمیکشـــــــی


چرا پــــــــــــس اونو یه لحظـــــــــــــــه از خاطرت نمـــــــــــــــیبری


این حســـــــودی نیســــــــت به قرآن خیلی از اون ســـــــــرتری


انقدر حـــــــــــرفامو خوردم دلــــــــــم از دستــــــــــــت پــــــــره


میرمو عاشــــــــــــــق میشم شایــــــــــــد بهــــــــــــــت بربخوره


بی تو ایــــــــــن دل چقدر غریبـــــــــــه هنوزم تنهاترینه


آره درســــــــــــت میــــــــــگی قســــــــمت همیــــــن بــــــــــود


قسمت من از اولـــــــــــــــم رنـــــــــــگ چشــــــــــــــمای تو بود


انقــــــــــــــــدر حرفامـــــــو خوردم دلـــــــــم از دستت پـــــــــــره


میرمو عاشــــــــق میــــــــشم شایـــــــــــــد بــــــــــهت بربخوره

#نسیم دانه را از دوش #مورچه انداخت...

#مورچه دانه را دوباره بر #دوشش گذاشت و به خدا گفت:

" گاهی یادم میرود که هستی ، کاش بیشتر #نسیم می وزید... "

متن آهنگ قايق مجيد خراطها

رفتی با اونــــــــــی که واسه داشــــتنت سخـــتی ندید


کی مثل من روی دوشش غصه ی تورو کشــــــــــــــــید


از ته دلم میگــــم بی معرفــــــــت خیلـــی بـــــــــــدی


حرفایــــــی کــــــــه آرزوم بــــــود بشنـــــوم به اون زدی


حالا ــــمن مــــوندم چه جــــــــوری از خجـــــــالتت درام


خنده ای که واسه اون کردی تو کـــی کــــــــــــردی برام


واسه من فرصــــت نداشتـــی چرا دائم پیشـــــــــــــشی


چرا پس دستــــــاتــــــــو از دستــــــای اون نمیکشــــــــی


چرا پس اونو یه لحظــــــــــــــه از خاطـــــــــــــرت نمیبری


این حسودی نیست به قرآن خیلی از اون سرتــــــــــــــری


یعنــــــــــی یادشـــــــــه اون روزا بمــــــــــون پیشـــــــم


یا بزار اونـــــــم بره مـــن دارم عقــــــــــــده ای میشـــــم


انقدر ســــــرت به زیر بود واسم دســـــــــــت تکــــــــون ندادی


انقدر بزرگی کــــــــــــــــردی که دیـــــــــــــــدم واســــم زیادی


قایق قدیمــــــــــــــــــــــی بودم دلـــــــــتو دادی به کشتــــــــی


از کـــــــــــــنار قایق مـــــــــــــــــن با گـــــــذشت بودی گذشتی


واسه من فرصــــــــــت نداشتــــــی چـــــــــرا دائم پیشـــــــشی


چرا پـــــــــــــس دســـــــــــــتاتو از دســـــــتای اون نمیکشـــــــی


چرا پــــــــــــس اونو یه لحظـــــــــــــــه از خاطرت نمـــــــــــــــیبری


این حســـــــودی نیســــــــت به قرآن خیلی از اون ســـــــــرتری


انقدر حـــــــــــرفامو خوردم دلــــــــــم از دستــــــــــــت پــــــــره


میرمو عاشــــــــــــــق میشم شایــــــــــــد بهــــــــــــــت بربخوره


بی تو ایــــــــــن دل چقدر غریبـــــــــــه هنوزم تنهاترینه


آره درســــــــــــت میــــــــــگی قســــــــمت همیــــــن بــــــــــود


قسمت من از اولـــــــــــــــم رنـــــــــــگ چشــــــــــــــمای تو بود


انقــــــــــــــــدر حرفامـــــــو خوردم دلـــــــــم از دستت پـــــــــــره


میرمو عاشــــــــق میــــــــشم شایـــــــــــــد بــــــــــهت بربخوره

متن آهنگ قايق مجيد خراطها

رفتی با اونــــــــــی که واسه داشــــتنت سخـــتی ندید


کی مثل من روی دوشش غصه ی تورو کشــــــــــــــــید


از ته دلم میگــــم بی معرفــــــــت خیلـــی بـــــــــــدی


حرفایــــــی کــــــــه آرزوم بــــــود بشنـــــوم به اون زدی


حالا ــــمن مــــوندم چه جــــــــوری از خجـــــــالتت درام


خنده ای که واسه اون کردی تو کـــی کــــــــــــردی برام


واسه من فرصــــت نداشتـــی چرا دائم پیشـــــــــــــشی


چرا پس دستــــــاتــــــــو از دستــــــای اون نمیکشــــــــی


چرا پس اونو یه لحظــــــــــــــه از خاطـــــــــــــرت نمیبری


این حسودی نیست به قرآن خیلی از اون سرتــــــــــــــری


یعنــــــــــی یادشـــــــــه اون روزا بمــــــــــون پیشـــــــم


یا بزار اونـــــــم بره مـــن دارم عقــــــــــــده ای میشـــــم


انقدر ســــــرت به زیر بود واسم دســـــــــــت تکــــــــون ندادی


انقدر بزرگی کــــــــــــــــردی که دیـــــــــــــــدم واســــم زیادی


قایق قدیمــــــــــــــــــــــی بودم دلـــــــــتو دادی به کشتــــــــی


از کـــــــــــــنار قایق مـــــــــــــــــن با گـــــــذشت بودی گذشتی


واسه من فرصــــــــــت نداشتــــــی چـــــــــرا دائم پیشـــــــشی


چرا پـــــــــــــس دســـــــــــــتاتو از دســـــــتای اون نمیکشـــــــی


چرا پــــــــــــس اونو یه لحظـــــــــــــــه از خاطرت نمـــــــــــــــیبری


این حســـــــودی نیســــــــت به قرآن خیلی از اون ســـــــــرتری


انقدر حـــــــــــرفامو خوردم دلــــــــــم از دستــــــــــــت پــــــــره


میرمو عاشــــــــــــــق میشم شایــــــــــــد بهــــــــــــــت بربخوره


بی تو ایــــــــــن دل چقدر غریبـــــــــــه هنوزم تنهاترینه


آره درســــــــــــت میــــــــــگی قســــــــمت همیــــــن بــــــــــود


قسمت من از اولـــــــــــــــم رنـــــــــــگ چشــــــــــــــمای تو بود


انقــــــــــــــــدر حرفامـــــــو خوردم دلـــــــــم از دستت پـــــــــــره


میرمو عاشــــــــق میــــــــشم شایـــــــــــــد بــــــــــهت بربخوره

نسیم، دانه از دوش مورچه انداخت؛

مورچه، دانه را دوباره بر دوشش گرفت و رو به خدا گفت :

گاهی یادم می رود که، هستی؛

کاش بیشتر نسیم بوزد ...