همیشه خوانده ایم: دوست داشتن دل میخواهد نه دلیل! ولی دوست داشتن دلیل هم می‌خواهد وقتی عشق کسی کم رنگ می شود وقتی بودن و نبودنت بی تفاوت می شود وقتی دیگر به تو فکر نمی کند وقتی دیگر دلتنگ نمی شود وقتی دیگر سراغت را نمی گیرد اینها یعنی دلیل برای دوست داشتن ندارد یعنی دیگر دلی برایت نمی تپد که دوستت بدارد یعنی پشتوانه و تکیه گاهی در کار نیست که سر بر شانه هایش بگذاری یعنی منتظر احوالپرسی نباش یعنی نگران غصه هایت نیستم یعنی به اشکهایت فکر نمی کنم فراموشی همه ی حرفهای قشنگ و این یعنی پایان احساس یعنی تنهایی و گم کردن عشق... آیا به راستی عشق دلیل نمیخواهد؟ شکستن احساس مرهم نمیخواهد؟ و دوستت دارم اثبات نمی خواهد؟

گیله مرد میگفت : نداشته ها و تنهایی های کوچک با چیزها و آدمهای کوچک پر میشوند ؛

نداشته ها و تنهایی های خیلی خیلی خیلی بزرگ ، فقط با خدا ...

مهم نیست در این زمین خاکی چقدر تنها باشیم و چقدر حرفهایمان برای دیگران غیر قابل فهم باشد و وقت انسانها برایمان کم ...

شکر که خدا هست و او جبران تمام دلتنگی ها و مرهم تمام زخمهاست ...

هر وقت دلت خواست ، مهمانش کن در بهترین جایی که او می پسندد ، در قلبت ...

و به دستان خالی ات نگاه نکن ، تو فقط خانه ی دلت را برایش نگهدار ، اسباب پذیرایی با اوست ...

خدایا ....

دلم مرهمی می خواهد از جنس خودت !


نزدیـــک!


بی خطــــر!


بخشــــنده!


بی منّــــــــت!

بعضی از آدمها پر از مفهوم هستند

پر از حس های خوبند

پر از حرفهای نگفته اند

چه هستند، هستند

و چه نیستند، هستند

یادشان

خاطرشان

حس های خوبشان

آدمها

بعضی هایشان

سکوتشان هم پر از حرف هست

پر از مرهم به هر زخم است

دلم برای کسی تنگ است که طلوع عشق را به قلب من هدیه می دهد ...

بعله...اینجوریاس...دله نه سنگ....میشکنه....هواشو داری؟؟؟یانه... بازم....

دلم برای کسی تنگ است که با زیبایی کلا مش مرا در عشقش غرق می کند ...

دلم برای کسی تنگ است که تنم آغوشش را می طلبد ...

دلم برای کسی تنگ است که دستانم دستان پر مهرش را می طلبد ...

دلم برای کسی تنگ است که سرم شانه هایش را آرزو دارد ...

دلم برای کسی تنگ است که گوشهایم شنیدن صدایش را حسرت می کشد ...

دلم برای کسی تنگ است که چشمانم ، چشمانش را می طلبد ...

دلم برای کسی تنگ است که مشامم به دنبال عطر تن اوست ...

دلم برای کسی تنگ است که اشکهایم را دیده ...

دلم برای کسی تنگ است که تنهاییم را چشیده ...

دلم برای کسی تنگ است که سرنوشتش همانند من است ...

دلم برای کسی تنگ است که دلش همانند دل من است ...

دلم برای کسی تنگ است که تنهاییش تنهایی من است ...

دلم برای کسی تنگ است که مرهم زخمهای کهنه است ...

دلم برای کسی تنگ است که محرم اسرار است ...

دلم برای کسی تنگ است که راهنمای زندگیست ...

دلم برای کسی تنگ است که قلب من برای داشتنش عمرها صبر می کند ...

دلم برای کسی تنگ است که دوست نام اوست ...

نداشته ها و تنهایی های کوچک با چیزها و آدمهای کوچک پر میشوند ؛

نداشته ها و تنهایی های خیلی خیلی خیلی بزرگ ، فقط با خدا ...

مهم نیست در این زمین خاکی چقدر تنها باشیم و چقدر حرفهایمان برای دیگران غیر قابل فهم باشد و وقت انسانها برایمان کم ...

شکر که خدا هست و او جبران تمام دلتنگی ها و مرهم تمام زخمهاست ...

هر وقت دلت خواست ، مهمانش کن در بهترین جایی که او می پسندد ، در قلبت ...

و به دستان خالی ات نگاه نکن ، تو فقط خانه ی دلت را برایش نگهدار ، اسباب پذیرایی با اوست ...

اگر تمام حلزونهای عالم دست به دست هم بدهند تا به چین رنج هایت سفر کنند؛



باز هم کاری از پیش نخواهند برد ، گیرم عصاره شفابخش هم داشته باشند.



چین و چروک رنجهایت را مرهمی نیامده مادر

اگر تمام حلزونهای عالم دست به دست هم بدهند تا به چین رنج هایت سفر کنند؛

باز هم کاری از پیش نخواهند برد ، گیرم عصاره شفابخش هم داشته باشند.

چین و چروک رنجهایت را مرهمی نیامده مادر ...

ﺧﺪﺍﻭﻧﺪﺍ
ﺑﺮﺍﯼ ﺷﺎﻧﻪﻫﺎﯼ ﺧﺴﺘﻪ، ﻗﺪﺭﯼ ﻋﺸﻖ
ﺑﺮﺍﯼ ﮔﺎﻡﻫﺎﯼ ﻣﺎﻧﺪﻩ ﺩﺭ ﺗﺮﺩﯾﺪ، ﻗﺪﺭﯼ ﻋﺰﻡ
ﺑﺮﺍﯼ ﺯﺧﻢﻫﺎ، ﻣﺮﻫﻢ
ﺑﺮﺍﯼ ﺧﻮﺍﻫﺶ ﺩﺳﺘﺎﻥ ﻣﺎ، ﺑﺎﺭﺍﻥ
ﺑﺮﺍﯼ ﺍﯾﻦ ﻫﻤﻪ ﺳﺮﮔﺸﺘﮕﯽ، ﺍﯾﻤﺎﻥ
ﺑﺮﺍﯼ ﺍﯾﻦ ﻫﻤﻪ ﺑﯿﮕﺎﻧﮕﯽ، ﺍﻟﻔﺖ
ﺑﺮﺍﯼ ﺑﺴﺘﮕﯽ، ﺁﻏﺎﺯ
ﺑﺮﺍﯼ ﺧﺴﺘﮕﯽ، ﺁﻏﻮﺵ
ﺑﺮﺍﯼ ﻇﻠﻤﺖ ﺟﺎﻥ، ﺭﻭﺷﻨﺎﯾﯽﻫﺎﯼ ﭘﯽ ﺩﺭ ﭘﯽ
ﺑﺮﺍﯼ ﺣﯿﺮﺕ ﺩﻝ، ﺁﺷﻨﺎﯾﯽﻫﺎﯼ ﭘﺮ ﻣﻌﻨﺎ
ﺧﺪﺍﻭﻧﺪﺍ
ﺑﺮﺍﯼ ﻋﺸﻖﻫﺎﯼ ﺧﺴﺘﻪ، ﻗﺪﺭﯼ ﺭﻭﺡ
ﺑﺮﺍﯼ ﻋﺰﻡﻫﺎﯼ ﻣﺎﻧﺪﻩ، ﻗﺪﺭﯼ ﺭﺍﻩ عطا فرما

خراطها نامه

قصه ی ما شروع میشه از یکی بود یکی نبود / از نت های عشقی که باز بینش سکوت افتاده بود

جوابم کردن دکترا نمی دونم چه مرگمه / اونی که عاشقش بودم الان تو فکر ترکمه

پرنسس قصه ی من بهم میگه مسافره / من غمگینم ولی اون چی؟خیلی آسوده خاطره

وقتی که دلت می گیره از من شکایت می کنی / بگی نگی باز داری به بی مهری عادت می کنی

از دلتنگی حرف می زنم درخواست مهلت می کنی / زنگ میزنم باز اشغاله تو با کی صحبت می کنی؟

من که تو تکیه گاهمو روی چشام نشوندمت / حرف آخر گفتی بهم تو عاشقی پیچوندمت

شکستی بالمو حالا بیا و مرهمم بده / زیاد بال و پرت دادم یه بار بال و پرم بده

اینو زدم تا بدونی که مرد تو دردی داره / باورم کن زدم ولی هنوزم اشکام می باره

زندونی نگاهتم تو دیگه داغونم نکن / اگه میخوای بری برو یه لحظه آرومم نکن

نمی دونی نمی تونی که بمونی واسه قلبم / نمی ذارم که برگردی می مونم به پای حرفم

قبل رفتن بهم بگو دلیل رفتنت چیه؟ / بهم نگو قسمت نبود بگو که همدمت کیه؟

عزیز من بهم بگو کی اومده به جای من؟ / خداییش این همه بدی بدون نبود سزای من

دیگه مجبور نیستی گلم هر جا میری بهم بگی / تک ستاره ی قلب من بی تو چه تلخه زندگی

فردا داره پاییز می یاد کمین کرده واسه گلم / از تنها عشق زندگیم چطور باید دل ببرم؟

قرار تنهایی ما روز جدایی مون رسید / عشق من حواسش نبود چشمای خیسمو ندید

خدانگهدار عزیزم اما بدون دوست دارم / میخوام که قبل رفتنت سر روی شونت بذارم

قلب تو دریاست گل من نگاهت چه دل نشینه / داری میری ولی بدون جای اسمت نقطه چینه

نفرین تو رو نمی کنم الهی که خوشت باشه / دعا می کنم که خدا مواظب خودت باشه

خداحافظ گل نازم برو دیگه نکن دل دل / اگه دوسم داری برگرد بکن رفتنتو کنسل

وای گل من داره میره زود باش خدا کاری بکن / تسلیت قلب صبورم بشین گریه زاری بکن

بیا حالا منو ببین که همدم غم ها شدم / به لطف بی وفایی هات تنهاترین تنها شدم

وقتی که رفتی غرق شدم تو این دریای بی کسی / جز عکس و گل خشک تو ندارم من هم نفسی

از بعد رفتنت شدم یه بی پناه بی نشون / من موندم و مردم پست با یک دنیا زخم زبون

کار من این روزا شده کارتن خوابی و ولگردی / چشم به راهتم با این که می دونم برنمی گردی

همخونه ی سابق تو الان آواره هست دیگه / با این که داره می میره با لحنی دلواپس میگه

خاکم نکنید بذارید که عشقمو صدا ک

شکر که خدا هست و او جبران تمام دلتنگی ها و مرهم تمام زخمهاست ...
هر وقت دلت خواست ، مهمانش کن در بهترین جایی که او می پسندد ، در قلبت ...
و به دستان خالی ات نگاه نکن ، تو فقط خانه ی دلت را برایش نگهدار ، اسباب پذیرایی با اوست ...

بنال ای نی که من غم دارم امشب




نه دلسوز و نه همدم دارم امشب







دلم زخم است از دست غم یار




هم از غم چشم مرهم دارم امشب







همه چیزم زیادی میکند، حیف!!!




که یار از این میان کم دارم امشب







چوعصری آمد از در ،گفتم ای دل




همه عیشی فراهم دارم امشب







ندانستم که بوم شام رنگین




به بام روز خرم دارم امشب







برفت و کوره ام در سینه افروخت




ببین آه دمادم دارم امشب







به دل جشن عروسی وعده کردم




ندانستم که ماتم دارم امشب







درآمد یار و گفتم دم گرفتی




دمم رفت و همه غم دارم امشب







به امید اینکه گل تا صبحدم هست




به مژگان اشک شبنم دارم امشب







مگر آبستن عیسی است طبعم




که در دل بار مریم دارم امشب







سر دل کندن از لعل نگارین




عجب نقشی به خاتم دارم امشب







اگر روئین تنی باشم به همت




غمی همتای رستم دارم امشب







غم دل با که گویم شهریارا




که محرومش زمحرم دارم امشب