زندگی...

در حسرتِ تصاحبِ تو

چقدر احمقانه است

امروز

چشمم را که وا کردم

فهمیدم

دلــم بیشتر برای خودم تنگ شده استِ !!!

#ﻋﻠﻢ #ﺭﻭﺍﻧﺸﻨﺎﺳﯽ #ﻣﯽ_ﮔﻮﯾﺪ :




#ﻭﻗﺘﯽ #ﯾﮏ_ﻧﻔﺮ #ﺧﯿﻠﯽ #ﻣﯽ_ﺧﻨﺪﺩ ، #ﺣﺘﯽ #ﺑﺮﺍﯼ #ﭼﯿﺰﻫﺎﯼ #ﺍﺣﻤﻘﺎﻧﻪ ﻭ #ﭘﯿﺶ_ﭘﺎﺍﻓﺘﺎﺩﻩ ،


#ﺑﺪﺍﻧﯿﺪ #ﺍﻭ #ﺍﺯ #ﺩﺭﻭﻥ #ﻋﻤﯿﻘﺎ #ﻏﻤﮕﯿﻦ_ﺍﺳﺖ .




#ﺍﮔﺮ #ﯾﮏ_ﻧﻔﺮ #ﺧﯿﻠﯽ #ﻣﯽ_ﺧﻮﺍﺑﺪ #ﺑﺪﺍﻧﯿﺪ_ﮐﻪ #ﺗﻨﻬﺎﺳﺖ .




#ﺍﮔﺮ #ﯾﮏ_ﻧﻔﺮ #ﮐﻢ #ﺣﺮﻑ #ﻣﯽ_ﺯﻧﺪ ﻭ #ﻭﻗﺘﯽ #ﻫﻢ_ﮐﻪ #ﺣﺮﻑ_ﻣﯽﺯﻧﺪ


#ﺳﺮﯾﻊ #ﺣﺮﻓﺶ_ﺭﺍ #ﻣﯽ_ﮔﻮﯾﺪ ﻭ #ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ #ﺳﮑﻮﺕ #ﻣﯽ_ﮐﻨﺪ .


#ﺑﺪﺍﻧﯿﺪ_ﮐﻪ #ﺭﺍﺯﯼ #ﺩﺭ_ﺳﯿﻨﻪ #ﺩﺍﺭﺩ .

من ...


عاشقانه دوستش داشتم ...


و ...


او ...


عاقلانه طردم کرد ...


منطق او ...


حتی از حماقت من ...


احمقانه تر بود ...

زندگی...

در حسرتِ تصاحبِ تو

چقدر احمقانه است

امروز

چشمم را که وا کردم

فهمیدم

دلم بیشتر برای خودم تنگ شده استِ !!!

خِرخِره امـــ را میجوییـــ

هر چهـــ دَری وَریست بارَم میکنیـــ

ومن ...

احمقانهـــ به خود میبالم

چقد دوستمـــ دارد!!!!

که اینـــ همه بلا سرم می آورد...

مهم نیست چند شنبه ست
و مهم نیست ساعت چنده
چه احمقانه زنده ام
چه وحشیانه نیستی..

مهم نیست چند شنبه ست
و مهم نیست ساعت چنده
چه احمقانه زنده ام
چه وحشیانه نیستی..

بهانه فلسفي
محمد صالح زارع پور
در حالي كه دستش را به زير جل د مجله برد و با تمانينه روي صفحه آخر رهايش كرد، نگاهي را كه از روي
صفحه مجله چرخيده بود به تنها عكس اتاقش كه بي تكلف، با يك سوزن، نقش ديوار بود خيره كرد و با
لبخندي از روي ب يميلي، زير لب گفت: احمق!
اين سومين كلمه اي بود كه در اين چند لحظه با خود گفته بود؛ دو كلمه ديگر را هنگام ديدن اطلاعيه صفحه
آخر و در حالي كه چشمانش از خوشحالي برق م يزد گفته بود: احمقانه است!
شايد به دليل مو هاي پرپشت صورتش، اما مدت ها بود كه نبوسيده بودش.
اندام كامل مردانه، رفتار انتلكتوئل مابانه، و البته موهاي پرپشت صورتش مانع از خواهش كردن او بود . با خود
فكر مي كرد كه: اگر ببرم، بدون خواهش و با اشتياق براي تبريك مرا م يبوسد.
قلمش را برداشت و بدون كمترين اعتنائي به نگاه هاي مضطربانه كاغذ در حالي كه به سمت آن حمله ور
مي شد با خود، و باز هم زير لب گفت: مگر احمقند كه نفهمند فقط براي بردن نوشته ام؟
اولين كلمات داستانش را نوشت: در حال يكه!....
و دوباره زير لب ادامه داد كه: كسي چه مي داند كه چقدر محتاجم!؟

هر وقت افتاد تو سرت که دوباره بری سمتش ، یادت باشه...
.
.
.

.
.
که "دلتنگی" هرگز بهونه ی خوبی برای تکرار یه اشتباه احمقانه نیست

در زندگیم خیلی پیش بینی های اشتباه كردم ..

اما احمقانه*ترینش این بود كه خیال می كردم

روزی متوجه می شوی كه چقدر در حقم بد كرده ای . . . !

سیگار را روشن کرد.
نه به خاطر دلیل احمقانه ی بزرگ شدن
سیگار را روشن کرد تا در تنهایی دردش را هضم کند.
سیگار خاموش شد ولی دردش خاموشی نداشت...

سیگار را روشن کرد.

نه به خاطر دلیل احمقانه ی بزرگ شدن

سیگار را روشن کرد تا در تنهایی دردش را هضم کند.

سیگار خاموش شد ولی دردش خاموشی نداشت

در قرون وسطا کشیشان بهشت را به مردم می‌فروختند و مردم نادان هم
با پرداخت هر مقدار پولی قسمتی از بهشت را از آنخود می‌کردند.فرد دانایی
که از این نادانی مردم رنج می‌برد دست به هر عملی زد نتوانست مردم را از
انجام این کار احمقانه باز دارد تا اینکه فکری به سرش زد...

به کلیسا رفت و به کشیش مسئول فروش بهشت گفت:قیمت جهنم چقدره؟
کشیش تعجب کرد و گفت: جهنم؟!مرد دانا گفت: بله جهنم. کشیش بدون هیچ
فکری گفت: ۳ سکه مرد سراسیمه مبلغ را پرداخت کرد و گفت: لطفا سند جهنم
را هم بدهید.کشیش روی کاغذ پاره ای نوشت: سند جهنم مرد با خوشحالی
آن را گرفت از کلیسا خارج شد.

به میدان شهر رفت و فریاد زد: من تمام جهنم رو خریدم این هم سند آن است.
دیگر لازم نیست بهشت را بخرید چون من هیچ کس را داخل جهنم راه نمی‌دهم...!