چهارمين مدال طلا براي کاروان ايران

وزنه‌بردار دسته 75 کيلوگرم و کاپيتان تيم ملي وزنه‌برداري کشورمان مدال طلاي پارالمپيک 2012 لندن را از آن خود کرد. در ادامه رقابت‌هاي وزنه‌برداري بازي‌هاي پارالمپيک 2012 لندن علي حسيني وزنه‌بردار دسته 75 کيلوگرم کشورمان با ثبت وزنه 225 کيلوگرمي مدال طلاي اين رقابت‌ها را از آن خود کرد.

حسيني در حرکت اول وزنه 216 کيلوگرمي را مهار کرد و در حرکت دوم نيز موفق به ثبت وزنه 220 کيلوگرمي شد تا با ثبت همين وزنه کسب مدال وي قطعي شود. کاپيتان تيم ملي وزنه‌برداري کشورمان در پارالمپيک 2012 لندن در حرکت سوم در مهار وزنه 225 کيلوگرمي نيز موفق عمل کرد تا در نهايت با کسب مدال طلا به کار خود پايان دهد.

به دريايي در اوفتادم که پايانش نمي‌بينم به دردي مبتلا گشتم که درمانش نمي‌بينم در اين دريا يکي در است و ما مشتاق در او ولي کس کو که در جويد که جويانش نمي‌بينم چه جويم بيش ازين گنجي که سر آن نمي‌دانم چه پويم بيش ازين راهي که پايانش نمي‌بينم درين ره کوي مه رويي است خلقي در طلب پويان وليک اين کوي چون يابم که پيشانش نمي‌بينم به خون جان من جانان ندانم دست آلايد که او بس فارغ است از ما سر آنش نمي‌بينم دلا بيزار شو از جان اگر جانان همي خواهي که هر کو شمع جان جويد غم جانش نمي‌بينم برو عطار بيرون آي با جانان به جان بازي که هر کو جان درو بازد پشيمانش نمي‌بينم عطار نیشابوری

همه مي پرسند: چيست در زمزمه مبهم آب؟ چيست در همهمه دلکش برگ؟ چيست در بازي آن ابر سپيد، روي اين آبي آرام بلند که ترا مي برد اين گونه به ژرفاي خيال؟ چيست در خلوت خاموش کبوترها؟ چيست در کوشش بي حاصل موج؟ چيست در خنده جام که تو چندين ساعت، مات و مبهوت به آن مي نگري؟ نه به ابر، نه به آب، نه به برگ، نه به اين آبي آرام بلند، نه به اين آتش سوزنده که لغزيده به جام، نه به اين خلوت خاموش کبوترها، من به اين جمله نمي انديشم. من مناجات درختان را هنگام سحر، رقص عطر گل يخ را با باد، نفس پاک شقايق را در سينه کوه، صحبت چلچله ها را با صبح، نبض پاينده هستي را در گندم زار، گردش رنگ و طراوت را در گونه گل، همه را مي شنوم؛ مي بينم. من به اين جمله نمي انديشم. به تو مي انديشم. اي سرپا همه خوبي! تک و تنها به تو مي انديشم. همه وقت، همه جا، من به هر حال که باشم به تو مي انديشم. تو بدان اين را، تنها تو بدان. تو بيا؛ تو بمان با من، تنها تو بمان. جاي مهتاب به تاريکي شبها تو بتاب. من فداي تو، به جاي همه گلها تو بخند. اينک اين من که به پاي تو در افتادم باز؛