نگاهِ سردِ تو ...


هر آنچه از صلابتِ استقامتم باقیست را


تلخ می شکافد !


و من با کودکانه ترین حماقتم ...


به چشمانِ تو بالیدم !


به گمانِ عبثی که در این سردیِ تلخ ...


زمزمه ی عشق و محبت جاریست !


و قرار است که چشمانِ مرا ...


چشمِ تو ...


مسلکِ احساس و وفا آموزد !!!

همان شب هایی که با بغض میخوابیدم،
با بغض بیدار میشدم،
تمام شـــدم!
همان روزهایی که تو را تنها نمیدیدم،
و باز سکوت میکردم،
تمام شــدم!
خودت بگو:
هنوز هم برای ماندن چیزی از من باقیست؟!

زندگى دفترى از خاطره هاست یك نفردردل شب یك نفردردل خاك یك نفر همدم خوشبختى هاست یك نفرهمسفر سختى هاست چشم تابازكنیم عمرمان میگذردماهمه همسفرورهگذریم . . . . آنچه باقیست فقـــــــــط خوبـــــیهاست

باور تلخ نبودنت...

تاوان کدامین اشتباه بود؟

تو گفتی بمان و من ماندم...

اکنون که تو رفته ای...

من در کوچه های تنهایی به انتظار برگشت تو به بی کسی

خود خیره شده ام...

و نمیدانم اخر چه خواهد شد...

میروی و من نگاهت میکنم...

تعجب نکن که چرا گریه نمیکنم بی تو...

یک عمر برای گریستن وقت دارم...

اما برای تماشای تو همین یک لحظه باقیست...

و شاید همین یک لحظه اجازه زیستن در چشمان تو را داشته باشم

باور تلخ نبودنت...

تاوان کدامین اشتباه بود؟

تو گفتی بمان و من ماندم...

اکنون که تو رفته ای...

من در کوچه های تنهایی به انتظار برگشت تو به بی کسی

خود خیره شده ام...

و نمیدانم اخر چه خواهد شد...

میروی و من نگاهت میکنم...

تعجب نکن که چرا گریه نمیکنم بی تو...

یک عمر برای گریستن وقت دارم...

اما برای تماشای تو همین یک لحظه باقیست...

و شاید همین یک لحظه اجازه زیستن در چشمان تو را داشته باشم

خدایـــــــــــا ، دخـلـَم با خرجـم نمیخواند ، کم آورده ام ، صبری که داده بودی تمام شد ، ولی دردم همچنان باقیست !!! بدهکار قلبم شده ام ، میدانم شرمنده ام نمیکنی؛ باز هم صبـــــــر میخواهم.

تـا هست جهــان شـور محــرم باقیست این جلوه ی جان در همه عالـم باقیست ازنـالـه ی نـیـنــوای یـاران حسـیـن همواره به لب زمـزمه ی غم باقیست . . .

تـا هست جهــان شـور محــرم باقیست این جلوه ی جان در همه عالـم باقیست ازنـالـه ی نـیـنــوای یـاران حسـیـن همواره به لب زمـزمه ی غم باقیست . . .