اَز بوسهــ هـــآی



قُلـآبی تِلِفُنیـــ خَستهـــ شُدَمـــ





اَز بغَلـــ هـــآی مُحکَمــ اِســ اِمـــ اِسیـــ





از هَمهـــ خَستِهـــ اَمـــ





تــــو کِنــــآرَم بــــآَش





هَــــوآی تَنَتـــ کـــــآفی اَستـــ...

بایــــد بــــه بعضــــی دختراا گفــــت :
آهــــای دختر …
حواســــت باشــــه …!
ایــــن پسری کــــه بــــه تــــو دل داده ,
خیلی هــــا در ” آرزوی نیــــم نگاهــــش ” هستنــــد …
لیاقــــــــــــــــــــت داشتــــه بــــاش …………

ﻣﻦ ﻫﻢ ﮐﺎﻧﺪﯾﺪﺍ ﺷﺪﻡ ولی
ﻧﻪ ﺑﺮﺍﯼ ﻣﯿﺰﯼ
ﻧﻪ ﺑﺮﺍﯼ ﭘﺴﺘﯽ ﻭ ﻣﻘﺎﻣﯽ

ﻣﺮﺍ ﻧﯿﺎﺯﯼ ﺑﻪ ﻣﯿﻠﯿﻮﻥ ﻫﺎ ﺭﺍﯼ ﻧﯿﺴﺖ !
کافی است ﺗﻨﻬﺎ ﺗــــﻮ ﻣﺮﺍ ﺍﻧﺘﺨﺎﺏ ﮐﻨﯽ ؛ ﮐﺎﺭ ﺗﻤﺎﻡ ﺍﺳﺖ

ﺑﯿﺎ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺍﻧﺘﺨﺎﺑﺎﺕ ﭘﯿﺮﻭﺯﻡ ﮐﻦ

ﺯﻧــــــﺪﮔﯽ... ﻣــــﻌـــﻨﺎﯼ ﭘﻴـــﭽﻴﺪﻩ ﺍﯼ ﻧـــﺪﺍﺭﺩ.... ﻫﻤـــــﻳــﻦ ﮐــــﻪ ﺗــــﻮ ﮐﻨـــﺎﺭﻡ ﺑـــﺎﺷﯽ ﻳــــﻌﻨــــﯽ: ﺯﻧﺪﮔـــــــــــﯽ.......

زِنـــدِگی دَر اَعماقِ عادَت ها

هیج فــَــرقی با مـَـرگ نـَــدارد

تــــو مـُـــردِه ای

فـَـقـَــط مـَـعنای مــَــرگ را نـِمی دانـــی

مــن

بــی تــــو

در غریب ترین شهر عالمـــم . . .


بــی مــن

تـــو در کجــای جهـانـــی

کــه نـیـسـتـی ؟ ! . . .

گــــرمـــی دستهـــای تــــو
آتشـــــی است که بـا آن
تمـــــام وجــــودم را گــــرم خواهــــم کـــرد
حتـــی در سرمـــای زمستــــان
وایــن یعنـــی همـــان دوســــت داشــــــتن
و مـــن بـــرای دوســــت داشــــــتن

دلیــــل نمـــی خواهــــم
همـــین دستهـــای تـــو کـــافــــــی است

امـــروز نــه چـایـــ م دارچیــن داشـت
نـه قهـــوه ام شکــر
نــه اینکــه نــخواهـم
حـــوصله اش را نــداشتــم
یعنـــی مــی دانـــی..
امـــروز نــبـودم
نــه!
امـــروز اصــلا نـبـــودم
مــن کـه خیلــی وقـــت اسـت
نـ.یـ.سـ.تـ.مـ..
امـــروز آفتــاب بـــود..بهــــار بــــود...
راحـــت بگویــمــت
امـــروز تــــو بایـــد مــی بـــودی
همـــه ی روزهـا بـه کنــار
تــو امــروز را عجیــب بـه مــــــن

وبه چشمهای منتظرم

بـ.د.هـ.کـ.ا.ر.ی. . . !

از تکــــــــرار “ دوستتــــــــ دارم ” خستــــــــــه شــدم ،

کمـــــــــی هـــــــــــم تــــو بگـــــــو تــــــا مــن نـــــاز کنــــــــم !

نتــــــــرس ...

بــــاورم نمیــــــشود . . .!

روزهـــــا دیگَــــــر تَنهــــ☂ـا نیستَــــــــم !" سـ☂ایـــــــﮧ " اَم شُــــده هَمـــدَمَــــــم ...

همـــــﮧ جــــا پـــــا بـــــﮧ پـــایـَـــم مے آیَـــــــد !


امــــــــا ...

تــــو بگــــو شَبــهـــا چــــــﮧ کُنـَــــم بے تـــــــو ؟

جـــــا سیگـــــاری ام را گـــــــم کــــــــرده ام...!



تــــو نـــدیدیـــــــش؟



خـــــــودش مهــــــم نیســــــــــت



زیــــرش غمهــــایــم را قـــایــم کـــرده بــــودم..

مــــــرا بــــا خیـــالــــت تنهــــــــا نگـــــــذار



خیــــالـــت اصـــلا بـه تــــو نـــــــرفتـــــه اســــت



مهـــــربــــان نیســــت. . . !



آزارم مــــی دهـــــــد



دلـــــــم خـــــــــودت را مـــی خــــواهـــد