امــــــــروز با همه ی دنـیــــــــا قهــــــرم ...

امــــــا ...

تــــــــــو صدایــــــم کــن ...

بـرمـی گـــــــــــــردم !!!

پســـــــری که تــــو را دوستــــــــــــ داشتهـ باشـــــد از بــــــرق چشمانتـــــــــ مستـــــ می شـــــود لازمـ بـــــه همـ اغوشــــــــــی و... نیستـــــــــــــــ

دل درد گرفته ام ان قدر که فنجـــــــــــــــــــان های قهــــــــــــــــــــــــــــوه را سر کشیده ام
امـــــــــــــا…
تو تــــــــــــــه هیچکدام نبودی…

گاهـــــــــــــی آنچنان مزخرف می شــــــوم
که برای دیگـــــــــران قابل درک نیستـــم…
حتی عزیــــــــــزترین کســــانـــــم را از خــــــــــــودم می رانم
اما در آن لحظه در دلــــــــــم آرزو دارم بگـــــــــویند:
” می دانم دســــــت خودت نیست، درکــــــــت می کنم ”

فـــقـط بــــرو
مـانـدن همـیشه خـوب نیـست ؛ رفتـن هـم هـمیشه بد نیسـت !
گاهـی رفـتن بهـتر است،
گــاهـی بایــد رفــت
اگــر نروی هــر آنچه ماندنیسـت خواهـــد رفــت...
اگــر بـروی،شایــد با دل پر بروی واگــر بمانی،
بــا دســت خالی خواهی مانــد...
گاهی بایـــد رفـــت
وبعضی چیــزهاکــه بردنی نیســـت،باخــود بـــرد،
مثل یــاد،خاطــره،غرور
وآنچه ماندنیســــت را جا گذاشت
مثل یاد،خاطـــره،لبخند
رفـتنــــت ماندنـــی می شــود وقـــتی که بـاید بروی ...،بـروی!
ومــانــدنت رفتنـــی مـی شود وقتی که نبایـد بمانی...،بمانی!
بـــرو و بگذار چیــزی از تو بماند کــه نبودنت را گرانبها کند
بـــرو و نگذار ماندنت بــاری بشود بر دوشِ دل کسی
کـــه شکستن غرورت ،
برایـــش از شکستــن سکوت آسان تر بــاشد!
عـــشقت را بردارو برو...
خــــوب برو،...زیـــبا برو،...شـــاد برو...
شـــاد از این باش ،
کـــه اگـــر تو را او نشنـــاخت عشق شنـــاخت ...
بــرو فقـــط بـــرو...!

چشمهآیـَـم رآ بــِﮧ اُمید دیدن تــُو مے بـَـندَم ... در ماوَراے خیآل جآیے ڪِـﮧ هیچ ڪـَس " هیچ ڪـَس " نـَـتـَـوآنـَـد تـــُـ♥ـو رآ از مـَـن بــِگیرد...