مــــــــی دانــــــــــــم........
تــــا پـــلک بـــه هـــم بـــزنـــم مـی آيـی
بـــا انــــار و آیــنــــه در دســتـهـــایــــت!!!
بــــه قــــــول فـــــــــروغ
"مــــن خـــــواب دیــــــده ام"

از همه دنیا بریدم دیـــــــــــــــــــــگـــــه میـــــــــرم برنگردم

از کس و ناکس کشـــــــیــــــدم باز به هیشکی بد نـکردم


شب به شب یادت میفتم پس همین شب ها رو عشقه

خـــــــــــــــــداهم مثل دل من این دل تنها رو عشـــــــقه


ای خدا تنها تو از دردم خبر داری

من که میدونم منو تنها نمیذاری


ای خــــــدا درد منو تنها تو میفهمی

تو خودت تنهایی و تنها رو میفهمی


عاشقی کردم و موندم کسی بامن راه نیومد

به شبای بی ستارم لحظه ای هم ماه نیومد


هرکی یک روزی جداشد با رقیبام هـــمصدا شد

هرکی یک روزی جداشد دل من باز بی نوا شد


دیگه هیچکس رو ندارم خداجون تنها تو موندی

ولی ایکاش دستمو به اونکه رفتـه میرسوندی


اما من حرفی ندارم هرچی قسمت باشه عشقه

اگه خـــــونت دل خونه . تو دلم غـم باشه عشقه


دردمو کاش جز تو به هیشکی نمیگفتم

دستمو میــــگیری صدبارم که می افتم


حالا افتـــــتادم من و دنیـــا ولم کرده

اونکه رفته کاری کن تا زودی برگرده


ای خدا تنها تو از دردم خبر داری

من که میدونم منو تنها نمیذاری


ای خــــــدا درد منو تنها تو میفهمی

تو خودت تنهایی و تنها رو میفهمی

آهستـه فتــــح کرده ای با چشمهایت

هرچـــه داشته ام را

حالا تمام جهــان من مستعمره ی توست

آهستـه فتــــح کرده ای با چشمهایت

هرچـــه داشته ام را

حالا تمام جهــان من مستعمره ی توست

دل من حوصله کن، داد زدن ممنوع است
کم بکن این گله، فریـاد زدن ممنوع است
بیـن این قـوم که هـر کـار ثوابیست کباب
دل دلسوختـه را باد زدن ممنـوع است....

هیچ کسی درکـــ نمی کنـد کـه

" مـــَن زنـدگــی ام را گـُم کـرده ام لابـه لای تـه ریشِ مـردانـه اَت

کـه عجـــــــیب دلــم را می لـــــرزانــد "

هوا گـَـرم بود نسيمـے مُلايــم مے وزيـد چه هنــرے بود رقص ِ بلونــدے هايت در هوا چه خنـَـك مي شدے با آن آستيــن كوتاه چه جذاب بـودے با آن عشـوه و خنده هـا كنـــآرم نشستـه بودے و حس نكــردے لــــذت مرا وقتے راننــده مــرا "خانـوم" خطــاب كرد و تــو را "خانــومي" ... و مـלּ همچناלּ به خانم بودלּ خود مے بالم...

مـــی آیـــی ،

نـئـشه مـــی شــــوم !

مـــی روی ،

خـُـــــمــار !

مــــرا بــه تـــختـه ی چـشــمـانــت ببــــند !

تــَـــرکـــَــم بـــــده !ا

با خودم...
از یه جایــي به بَعـد



مـُشکِلت با آدما نیست ،



با خــــــــــــودِتـه!!

یوســف مـیدانست تمام درها بسته هستند

اما به خاطر خدا و به امــید او حتی بــه سوی درهای بسته دوید

و تمام درهای بسته برایـــش باز شد …

“ اگر تمـام درهـای دنیا هــم به رویت بـسته شــدند ، به طرف درهای بستـه بــدو چـون خـدای تـو و یوسف یکیست ”

ﺁﺧـﺮﯾـﻦ ﺑـﺎﺭ ﮐـﻪ ﻣـﻦ ﺍﺯ ﺗـﻪِ ﺩﻝ


ﺧـﻨـﺪﯾـﺪﻡ


ﻋـﻠـﺘـﺶ ﭘــﻮﻝ ﻧـﺒـــﻮﺩ


ﺍﻧـﻌـﮑـﺎﺱ ِ ﺟُــﻮﮎ ﻫــﺮ ﺭﻭﺯ ﻧـﺒــــﻮﺩ


ﻋـﻠـﺘـﺶ ، ﭼـﻬـﺮﻩﯼِ ﮊﻭﻟـﯿـﺪﻩﯼِ ﯾـﮏ


ﺩﻟـﻘـﮏ,ﯾـﺎ ﺯﻣـﯿـﻦ ﺧــﻮﺭﺩﻥ ﯾــﮏ


ﮐـــﻮﺭ ﻧـﺒـﻮﺩ...


ﻣـــﻦ ﺑــــﻪ»ﻣــــــــــﻦ«


ﺧـﻨـﺪﯾــﺪﻡ!


ﮐــﻪ ﭼـــﻮ ﯾـــﮏ ﺩﻟـﻘـــﮏِ ﮔـــﯿـــﺞ


ﻧـــﻘــﺶ ﯾـــﮏ ﺧـﻨـــﺪﻩ ﺑـــﻪ


ﺻــــﻮﺭﺕ ﺩﺍﺭﻡ


ﻭ ﺩﻟــــﻢ ﻣـﯽ ﮔــــﺮﯾــــﺪ...


به خودم میخندم