با من قدم بزن حالا که با منی

حالا بازی ام حالا که سهممی

با من قدم بزن می لرزه دست وپام

بی تو کجا برم بی تو کجا بیام

دست منو بگیر کنار من بشین

من عاشق توام حال منو ببین

از دلهره نگو از خستگی پرم

بی تو میشینمو روزا رو میشمورم



هر جا بری میام دلگرمو بی قرار

بی من سفر نرو تنهام دیگه نزار

تو با منی هنوز عطر تو بامنه

فردا داره به ما لبخند میزنه



بی تو برای من فردا پراز غمه

بی تو هوا پسه دنیا جهنمه

دست منو بگیر تو اوج اضطراب

بازم منو ببـــــــــر با بوسه ای به خواب

با من قدم بزن تو این پیاده رو

من عاشقت شدم از پیش من نرو



هر جا بری میام دلگرمو بی قرار

بی من سفر نرو تنهام دیگه نزار

تو با منی هنوز عطر تو بامنه

فردا داره به ما لبخند میزنه

موسی (علیه السلام)گفت:

خداوندا! مى‏خواهم به تو نزدیک شوم، فرمود: قرب من از آن کسى است که شب قدر بیدار شود،

گفت: خداوندا! رحمتت را مى‏خواهم، فرمود: رحمتم از آن کسى است که در شب قدر به مسکینان رحمت کند.

گفت: خداوندا! جواز گذشتن از صراط را از تو مى‏خواهم فرمود: آن، از آن کسى است که در شب قدر صدقه ‏اى بدهد.

گفت‏: خداوندا! از درختان بهشت و از میوه‏هایش مى‏خواهم، فرمود: آنها از آن کسى است که در شب قدر تسبیحش را انجام دهد.

گفت: خداوندا! رهایى از جهنم را مى‏خواهم، فرمود: آن، از آن کسى است که در شب قدر استغفار کند.

گفت‏: خداوندا خشنودى تو را مى‏خواهم، فرمود: خشنودى من از آن کسى است که در شب قدر دو رکعت نماز بگذارد.

موفق باشی به امید برد #داماش .

چشماي تو بسته شدن
باز پرِ‌كابوسه دلم
چشاتو وا كن عزيزم
وگرنه ميپوسه دلم ...

مي خوام چشاتو وا كني
بازم منو نگاه كني
مي خوام توي چشات برام
جهنمي بپا كني...

هنوز من از دلخوشيام
چيزي نگفتم واسه تو

چجور بايد ببينم
كفن شده لباسِ تو

چشماتو وا كن تا برات
از عقده هام چيزي بگم
مي خوام برات قصه ازين
ابراي پاييزي بگم

اينهمه از تو گفت دلم
ساكت و سردي واسه چي؟

غصه ي با تو گفتنُ
بدونِ‌ تو بگم به كي؟ ....

چشماي تو بسته شدن
باز پره كابوسِ دلم
چشاتو وا كن عزيزم
وگرنه ميپوسه دلم

مي خوام چشاتو وا كني
بازم منو نگاه كني
مي خوام توي چشات برام
جهنمي بپا كني...

هنوز من از دل خوشيام
چيزي نگفتم واسه تو
چجوور بايد ببينم
كفن شده لباسِ تو

چشماتو وا كن تا برات
از عقده هام چيزي بگم
مي خوام برات قصه ازين
ابراي پاييزي بگم

اينهمه از تو گفت دلم
ساكت و سردي واسه چي؟

غصه ي با تو گفتنُ
بدونِ‌ تو بگم به كي؟ ...

روی بیابان بی پایان در نوسان بود
و من کنار تصویر زنده خوابم بودم.
تصویری که رگ هایش ئر ابدیت می تپد
و ریشه نگاهم در تارو پودش می سوخت.
این بار
هنگامی که سایه لنگر ساعت
از روی تصویر جان گرفته من گذشت
به شن های روشن بیابان چیزی نبود.
فریاد زدم:
تصویر را باز ده!
و صدایم چون مشتی غبار فرو نشست
سایه دراز لنگر ساعت
روی بیابان بی پایان در نوسان بود:
می آمد، می رفت.
می آمد، می رفت.
و نگاه انسانی به دنبالش می دوید.

#سهراب_سپهری

بیچاره شدم که