طناب دار رو انداختن دور گردنش - داشت میخندید
بهش گفتن : چرا داری میخندی ؟
گفت :
از اینجا چشمم به مامانم افتاد - داره گریه میکنه
یاد بچگی هام افتادم . . .
یاد حرف مامانم - بهم میگفت:
هر وقت تو میخندی ، غم و غصه هامو فراموش میکنم
الانم دارم میخندم تا مامانم بخنده - ولی اون هنوز داره گریه میکنه

بعضــــــی‌هـــــا حــــــرفی می‌زننـــــد ...

و .. دلــــت را می‌شكننـــــد ...

بعـــــد به سادگــــــــی روبــــروی این قلـــــبِ شكستــــــه ...

می‌ایستنـــــد و می‌گوینــــــد : ناراحــــــت شــــــدی ؟؟؟

چقـــــــدر " زود رنجـــــی " تو ...!

مــــن كه چیــــــزی نگفتـــــــم ...

داشتم اشک هایم راروی نامه ای عاشقانه باقطره چکان جعل می کردم خاطرم آمدشاید دلتنگ خنده هایم باشی

ببخش اگر این روز ها عشق با گریستن اثبات می شود

دختر:
قول میدی که هیچ وقت دختری رو بیشتر از من دوست نداشته باشی. ..

پسر:


من دوستت دارم اما نمی تونم همچین قولی بهت بدم . .

دختر(درحال گریه):...

یعنی یکی رو بعد از من دوست خواهی داشت؟

پسر(با خنده):

دختری که من بعد از تو دوست خواهم داشت...

تو رو مـــــامــــــان صــــدا می زنه...

وارد زندگی­ات می­شوند.

برای شب­هات قصه، برای قصه­ها شهرزاد می­شوند.

جزئی از لحظه­ها، دلیل خنده­ها، شریک بغض­های تو می­شوند.

بعد یک روز صبح به طرز وحشتناکی کشف می­کنی که دیگر هیچ جا نیستند، جز در شعرهای تو.

شعرهایی که به طرز غمگینی هیچ کس نمی­خواند، جز خودت...

میدانم دیوانه ام و میدانم توهم زده ام

حرفت که می شود با خنده می گویم :

یادش بخیر فراموشش کردم...

اما نمیدانند هنوز هم وقتی کسی اشتباه تماس میگیرد...

سست میشوم که نکند تو باشی ...

میگی بازم کنار همدیگه واژه بچین
راجب چی…. باشه بشین
چشاتو باز کن..یه لحظه مال من باش
یه لحظه بیا توی حس و حال من باش

پس میکروفونو به دست من تو بده بگم
از این زمونه و از دلی که تکه تکه است
هر آهنگ منم مساوی ذکر یک درد
جز اینم ندارم یه فکر بهتر
از جومونگی بگم که شده سمبل رشادت
ایران براش شده مثل صندوق تجارت
پس هنرمند وطن الان کجاس؟نیس؟
اون تو زیرزمین می خونه چون که مجاز نیس

از چی بگم برات
انتظار داری چه چیزی از جیب من دراد
به جز کاغذ سفید پاره
خب آره رفیق
حرف توشه ، ولی با خودکاره سفید
تو هم مثل منی ، تو هم کم درد نداری
درد اصلیت اینه که تو هم درد نداری
من کسی نیستم با این زخما دردم بگیره
ولی این اشک ها رو کی می خواد گردن بگیره

از چی بگم
خدا از این بنده های خسته
از این همه درد تموم دنده هام شکسته
خنده هامو نبین، این خنده هام یه چسبه رو لبم
این منم با یه رد پای خسته

از چی بگم
بگو از یه روح زخمی
که باید یه تنه بره تو قلب کوه سختی
از روزهایی که خط خوردن توی تقویم
خبر میدن از یه اجتماع رو به تخریب

از چی بگم
از بچه های پایین شهر
که غذا واسه خوردن دارن ماهی یه شب
اون که تنها دلیل خوابش به عشق فرداست
تنها پاتوق عشق و حالش بهشت زهراست
یا که بگم از اون رفقای کاخ نشین
که هستن تو واردات کالای ساخت چین
تو به من اینو بگو ، من از چی بگم خب
ما گفتیم و تموم دردا ریشه کن شد؟

از چی بگم برات
شاید قصه دوست داری
مثل قصه ی اون هم کلاسیان روستایی
اگه قصه تلخه ، گناه واقعیت
داستان نرگس و گلای باغ میهن
که نشستن با صد چرا و افسوس کاشکی
یه بخاری جای چراغ نفت سوز داشتیم
چراغ افتاد توی کلاس و گر گرفت
آتشی که پوست بچه ها رو مثل گرگ گرفت
یه طفل معصوم با داد و فریاد گفت
زود بدویین سمت در، ولی درم قفل بود
چشام خشک شد یکم بهم اشک بده، ایزد!
این بچه ها با کدوم دست مشق بنویسن
کودکی مرد در راه کلاسی که
سوخت و منتظر یه جراح پلاستیکه
یاس نمی خواد ته قصه رو هرگز ببنده
چون باز دلش می خواد که نرگس بخنده

از چی بگم
که صبح نشده غروب زد
تو قلب بچه های مدرسه ی درودزن
غصه نخور صدامو بشنو از زیرخونت
من صداتو به گوش همه می رسونم

از چی بگم
از دلی که فقط اسمش دله
یا عمری که نصفش اشکه نصفش گله
یا از روح توی زندون که جسمش وله
آدم مجبوره که با شرایط وفقش بده

از چی بگم
بگو از یک روح زخمی
که باید یک تنه بره توی قلب