دروغ میــگویـــی...!!!

که دلـــت به بـــودنم خـــوش است...

بـــود یا نبـــودم در رونـــد زنـــدگـــیت هیچ تـــاثیــــری ندارد...

تـــو قلــــبت بــــرای هـــمــه زد جــــز مـــــن...

این روزهای آخر سال، دلـــم می‌گیرد
برای كسی كه از همه‌ی ما مشتاق‌ تر بود برای آمدن
ولی باز هم، عمر سال به اتمام رسید و عمــر غیبت او تمام نشد...
و ما دفتر سال را بی حضور او می‌بندیم...
چه غم‌انگیز است این روزهای آخر سال بی حضور او ...
اللهم عجل لولیک الفرج

دلـــــــ ...


هوایـــــ آغوشـــ ـــت را کردهـــــ ..!


افسوســـ ، که جــ ــز پاهایــــ بغــ ــل کرده امــــ

مهمانــ ـــی ندارمــــــ ...!!

بــا مـــن لــج نکــن بــغــض نــفــهــم

ایــن کــه خــودت را گــوشه ی گــلــو قــائـــــــم کــنــی

چــیزی را عـــوض نمـــیـکنــد ؛

بــالــاخره یــا اشــک میـــشوی

در چــشــمانـــم

یا عــقــده در دلـــــــم!

هــــر دو را زیـــاد دارم!!

حق انــتــخاب بـــا تـــوســت...

بنـــد دلـــم را به بند کفـــش هایت گـــره زده بودم که هر جـــا رفتـی دلــم را با خود ببری غــــافل از اینکه تو پـــا برهنـــه می روی و بی خبــــر…

وانمود کردم به همه / که خیلی سخت نبود غمت /رفتنو دل بریدنت

وانمود کردم به همه / که دیگه اشتیاقی نیست / واسه دوباره دیدنت!

یه جور نشون دادم که نه / یه اتفاق عادی بود

همون دوتا درد دلم / واسه خودش زیادی بود

یه جوری گفتم که همه / بهم میگن بی عاطفه

میگن که حرف امروزت / با دیروزت مخالفه

اما شبا یواشکی / وقتی که هیشکی نیست پیشم

گوشیمو روشن میکنم / به عکس تو خیره میشم

دیگه منم و غربت / اشکای بی امونه من

به کی بگم دیوونتم / به کی بگم تنگه دلم

اما شبا یواشکی / وقتی که هیشکی نیست پیشم

گوشیمو روشن میکنم / به عکس تو خیره میشم

دیگه منم و غربت / اشکای بی امون من

به کی بگم ، دیوونتم / به کی بگم تنگه دلم

به کی بگم، به کی بگم ، تنگ دلـــــم

مدتیه عوض شدم / انگار یه آدم دیگم

هرکی میپرسه یادشی / دارم بهش دروغ میگم

دلم نمیخواد هیچکسی / چیزی بدونه از غمم

همین غرور لعنتی / تو رو جدا کرده ازم

هیشکی خبر نداره از / دقیقه های غربتم

اینجوری وانمود شده / که بی تو خیلی راحتم

بنـــد دلـــم را
به بند کفـــش هایت گـــره زده بودم
که هر جـــا رفتـی
دلــم را با خود ببری
غــــافل از اینکه
تو پـــا برهنـــه می روی
و بی خبــــر…

نـِمــیــدانـَـҐ چـِشـــمــــانـَت

بـــــ ا مــَـלּ چـِـہ میــکــُــنـد

وقـتــے‌ کــِہ نـِـگاهَــҐ میکـُنے‌ ...

چـِنـاלּ دلـــَ ـҐ از شـِـیطـَـنـَـت نـگـــاهَـت

مــیــلـ ـَـ ـرزد !

فلسفــــه خَـــــم شـــد✖


منطــــق ، جــنـــون گــرفـتــــــ ✖


فِقــــه ، کــافــر شـد ✖


وقــتـــی کــــه✖


خدایـــم شــدند ، چــشمــانَـــشـــــ✖


دلـــم تکـــــــبـیر گــفتــــــ✖


نمـــاز خــوانــدم بـه قـبـــله ی نگــاهَـشـــــ✖..

گاهـــــی آدم دلـــــش میخواهد
کفش هایش را در بیاورد ،
یواشکــــی نوک پا نوک پا
از خودش دور شـــــــــود ،
بعد بزند به چاک
فرار کند از خودش ...