#اللهم_عجل_لولیک_الفرج

سوپرلایک

والا

اگه بد بستن در کنترال بفهمی باتریا رو سرو ته گذاشتی دیگه چه خالی میده

#قشنــگه

حامد فرد: هنوزم تو خیابون دنبال ستگریزه میگردم-
تا دلم واسه بچگی هام تنگ میشه میخندم -
هنوزم تو جیبم خورده جای برگ تراوله-
رستورانی که شام میخورم دکه فلافله-
هنوزم از رقص و فریاد و شلوغی بیزارم -
شبم با صدای فرهاد و فروغی بیدارم -
هنوزم به بازی زمونه قه قه میخندم-
زیر دوش آب حموم رو به چه چه می بندم-
هنوز با امید به آینده حسابی می کوشم-
از بی پولی هم شلوارمو سه سالی می پوشم-
یه چن سالی میشه به امید فردا سرحالم -
یه چن سالی میشه که شب یلدا سر کارم -
همیشه خودمو از یه شخص لـ.ـا.شـ.ـی سَوا دیدم -
تو سلمونی هم سرمو با ماشین تراشیدم -
همیشه با ورق و قلم تنها و ویلونم-
همیشه حباب میدم با چند کام قلیونم -
مادر میگه من خودم رو از درد و غصه کشتم-
کاش میدونست که با دعاش گرم و قرصه پشتم -
کاش میدونست نصیحت حرفاشو میگیرم-
کاش میدونست میمیرم تا اشکاشو می بینم -
زمونه هیچوقت یه فقیرو ندیده باشه راحت -
به امثالی چون من میگن فقیر با شرافت-
زمونه مارو ترک کرد و در سرش یه طلاق-
زمونه جای شیر زده تو پرورش کلاغ-
همیشه دست به قلم و خط به ورق سیاه روزم -
همیشه رسم ادب رو از بی ادب می آموزم -
کسی که گمراه شد دست به کار بی آبرو زد -
کثیف گمراه اون سر به راه بیابون زد -
هنوزم تو پیاده رو قدم که میزنم -
نونی دیدم میزارم گوشه لگد نمیزنم-
هنوزم پاتوق تفریحاتم رودخونه و نـَهره -
پاتوق آرامشمم تو زورخونه ی شهره -
من همیشه از اشک و گریه شدید خیس خیسم-
وقتی با تمام غرور از شهید می نویسم-
تو وجودمم ندارم از سابقه شکایت-
عشق داش آکل صداق هدایت-
هنوزم مینویسم و از بیماری تو تنم -
من افتخار میکنم به ایرانی بودنم-
بدون نام ایران مساوی به رعشه ی بدنه -
هنوزم پلاک گردنم نقشه ی وطنه -
اهل مُدم نیستم پوما یه روز D&G بپوشم -
آینده همون میشم که امروز می اندیشم-
تو هم بدون آینده همونه که بهش یقین داشتی-
همون نهالی که به طرز بهترین کاشتی-
پس آینده رو میشه به دید بهتر دید-
این سیب نارس رو کنار و سیب دیگر چید-
میشه نهال خوشبختی رو در حومه ی خود کاشت-
میشه تلاش و کوشش رو سرلوحه خود داشت-
ما آینده مونو به طرز عالی می سازیم-
ما ایرانی ها همه رو به آتی می تازیم -
آینده پر از رازه و ما ناجی این رازیم
آ ... نمره مال ماست تو این بازی ریاضی -
همیشه دست به قلم و خط به ورق سیاه روزم -
همیشه رسم ادب رو از بی ادب می آموزم...