ماه من غصه چرا؟
آسمان را بنگر، که هنوز، بعد صدها شب و روز
مثل ان روز نخست
گرم و آبی و پر از مهر، به ما می‌خندد!
یا زمینی را که دلش از سردی شب‌های خزان
نه شکست و نه گرفت!
بلکه از عاطفه لبریز شد و
نفسی از سر امید کشید
و در آغاز بهار، دشتی از یاس سپید
زیر پاهامان ریخت،
تا بگوید که هنوز، پر امنیت احساس خداست!
ماه من، غصه چرا؟!
تو مرا داری و من هر شب و روز،
آرزویم، همه خوشبختی توست!
ماه من !دل به غم دادن و از یاس سخن‌ها گفتن
کار آنهایی نیست، که خدا را دارند .....
ماه من! غم و اندوه، اگر هم روزی، مثل باران بارید
یا دل شیشه‌ای ات، از لب پنجره عشق، زمین خورد و شکست،
با نگاهت به خدا، چتر شادی وا کن
و بگو با دل خود، که خدا هست، خدا هست!
او همانی است که در تارترین لحظه شب، راه نورانی امید
نشانم می‌داد .....
او همانی است که هر لحظه دلش می‌خواهد، همه زندگی‌ام، غرق شادی باشد .....
ماه من! غصه اگر هست، بگو تا باشد!
معنی خوشبختی،
بودن اندوه است .....!
این همه غصه و غم، این همه شادی و شور
چه بخواهی و چه نه! میوه یک باغ‌اند
...
من که بچه بودم هر وقت برنامه کودک نگاه میکردم اصن به جای شاد شدن اعصابم بهم میریخت!
اون که از اون فوتبالیستا که 2500 کیلومتر میدویدن بعد تازه شوت میزدن 6000 کیلومتر هم توپه راه میرفت بعد توپ به خط میرسید میگفت ادامه در قسمت بعد
اون از ردپای آبی که وسایلاش زیر پاش بود هی میپرسید کجان مرتیکه کصصصصصصصافط!
اون از تسوکه و زمبه اینا که داداشش وقتی بازوبنده رو میبست درختو از ریشه در میاورد!
اون از تام و جری که من اشکم در اومد یه بار این گربه هه یه بلایی سر اون موشه بیاره که نشد
آخه چرا اندکی شعور برای مخاطب در نظر نمیگیرین؟ ها؟!!! :دی
ای وطن ای مادر تاریخ ساز
ای مرا بر خاک تو روی نیاز
ای کویر تو بهشت جان من
عشق جاویدان من ایران من
ای ز تو هستی گرفته ریشه ام
نیست جز اندیشه ات اندیشه ام
آرشی داری به تیر انداختن
دست بهرامی به شیر انداختن
کاوه آهنگری ضحاک کش
پتک دشمن افکنی ناپاک کش
رخشی و رستم بر او پا در رکاب
تا نبیند دشمنت هرگز به خواب
مرزداران دلیرت جان به کف
سرفرازان سپاهت صف به صف
وطن یعنی چه آباد و چه ویران
وطن یعنی همین جا یعنی #ایران.
من که رفتم بنویسید دمش گرم نبود / بنویسید صدا بود ولی نرم نبود / خانه در خاک و خدا داشت ، تماشایی بود/ بنویسید دو خط مانده به تنهایی بود / بنویسید که با ماه ،کبوتر می چید / از لب زاغچه ها بوسهء باور می چید / بنویسید که با چلچله ها الفت داشت / اهل دل بود وَ با فاصله ها نسبت داشت / دلش از زمزمهء نور عطش می بارید / ریشه در ماه ، ولی روی زمین می جوشید / بنویسید زبان داشت ولی لال نشد/ بنویسید که پوسید ولی کال نشد / پُرِ طوفان غزل بود ولی سیل نداشت/ بنویسید که دل داشت ولی میل نداشت / پنجه بر پنجرهء روشن فردا می زد/ وسعت حوصله اش طعنه به دریا می زد/ بنویسید به قانونِ عطش ، آب نداد/ و کسی کودک احساسش را تاب نداد /
مام رضا (علیه السلام): هر کس نمی تواند کاری کند که به سبب آن گناهانش آمرزیده شود و کفاره ای برای کثرت گناهانش ندارد پس بر محمد و آل او بسیار صلوات بفرستد زیرا این عمل گناهان را ریشه کن می کند .
حقیقت غیبت عبارت است از نهان زیستی وفعّالیّت پنهانی امام دوازدهم . با این نگاه غیبت ادامۀ تقیّه است .(1) بنابراین هم در تعریف غیبت وهم در علّت یابی آن باید به ماهیّت وریشه های تقیّه توجّه داشته باشیم.
شاخه با ریشه ی خود حس غریبی دارد<br>باغ امسال چه پاییز عجیبی دارد<br>غنچه شوقی به شکوفا شدنش نیست دگر<br>با خبر گشته که دنیا چه فریبی دارد<br>خاک کم آب شده مثل کویر تشنه <br>شاید از جای دگر مزرعه شیبی دارد<br>سیب هر سال در این فصل شکوفا می شد<br>باغبان کرده فراموش که سیبی دارد!!!
من همون تک درخت خشکیده توی کویر داغ تنهایی ام که همه بردنم ازیاد گاهی گم کرده راهی از کنارم میگذشت تکیه بر ساقه خشکیده ام می دادو با خنجری در دستانش ساقه ام را نوازش میکرد ولی چه زود از من خسته میشدو می رمید اه گرمای کویر تنهایی ریشه ام را خشکانده شاید رهگذر دیگری در شب ساقه ام را به آتش زند ولی اگر سوزاندن ساقه ام خاطر تنهای او را پر کند پس به او می گویم بسوزانم چرا که زخم خنجر دیرینه بر ساقه دارم خشکیده ام تنها و بی پناهم بسوزان و جودم را خاکستر کن ....... بسوزان که بدادم رسیده ای سوختم سوختم ای قوم رهایم نکنید سر به صحرا زدم از ننگ سر عاقل خویش
من شعر سکوتم را در گوش تو خواهم خواند، شب های بلندم را با یاد تو خواهم ماند، من ریشه ی عشقم را در قلب تو خواهم کاشت، آن صحبت اول را در خاطره خواهم داشت..
قدرت گرفته توسط شِیرترانیکس
فارسی
قابل تو یکی رو اصلااا نداره
فعلا در مورد فوتبال حرف نزنین خواهشا 
همین ایران خوبه
