تبریک میگم عزیزم

مبارک باشه

صوفیا جان زحمت کشیدی ممنون از تو و از ندای عزیز دست گلتون درد نکنه .

مبارکه

فدات یلدا جونم ایشالله یه اقای مهربون که باهاش خوشبخت بشی قسمتت بشه تا همیشه شاد زندگی کنی گلم

کدام عاشق سینماست که خنده تلخ و اشکبار «سید» در برابر «قدرت»، دوست بازیافته‌اش بر سفره میگساری «گوزن‌ها» را ببیند و منقلب نشود؟ کیست که نگاه شیفته و عشق پنهان به «مرجان» را در سکوت لحظه ها و چشمان «داش آکل» در نیابد؟ کیست که عمق فاجعه را در چشمان ملتهب «قیصر»، آن زمان که از مرگ خواهر و برادرش آگاه می‌شود؛ نبیند؟ چه کسی می‌تواند تنهایی و محرومیت «ابی» را پس از سال ها زندان، در «کندو» لمس نکند، وقتی که در ورودی سالن سینما، با چشمانی حریص و دست و دلی لرزان به تصویر نیمه لخت زنی خیره می‌شود...
او نشان داد می توان با دندان های تیره و زشت و فکی جلو آمده در نقش یک معتاد (سید گوزن‌ها) و یا با کله ای خربزه ای در نقش یک عقب مانده ذهنی (مجید سوته دلان) یا با موی از میان تراشیده و صورتی شیار برداشته از زخم دشنه در نقش عاشقی پیر (داش آکل) بازی کرد و همچنان ستاره ماند.
اکنون که این قصه را برای شما بازگو کرده ام؛ درست مانند وقت هایی است که از سادگی مجید سوته دلان، دریا دلی شیر ممد تنگسیر، لطافت عشق آکل در داش آکل و تلخکامی رنج آور سید گوزن‌ها، برای یکدیگر قصه می‌گوئیم و خود را در اندوه و شادی و پیروزی و شکست آنان شریک می‌دانیم.
چند سال پیش مصاحبه ای از او در صدای آمریکا شنیدم. زمانی بود که مادرش تازه فوت کرده بود. بهروز گفت: یک بار مادرش از یک پوستر فروش پوستر او را می خواهد و فروشنده با نگاهی به سن و سالش می گوید: مادر شما دیگه چرا؟ و مادر بهروز به گریه می افتد: آخه این پسرمه...
بیستم اسفند ماه، سالروز تولد بهروز وثوقی را به تمامی خانواده هنر و دوستدارانش تبریک عرض می کنم. اما صد افسوس که هنرمند محبوب این مردم در میان آنها نیست. با گذشت سه دهه از عدم فعالیت او در سینمای ایران هنوز مردم و به خصوص نسل جوان و نوجوان او را اسطوره می دانند و برای بازگشت او به وطن لحظه شماری می کنند. ولی به او حق می دهیم. کتاب خاطرات بهروز که تنها شامل خاطرات سینمائی اوست در ایران مجوز نمی گیرد حال چگونه خود او می تواند در وطنش باشد. در پایان لازم می دانم از عباس کیارستمی عزیز که در سانفرانسیسکو جایزه ی کروساوا خودش را به بهروز بخشید تشکر ویژه ای کنم که پیام دوستداران بهروز وثوقی را که همانا آرزوی بازگشتش به وطن است را به خوبی به اسطوره رساند.
امیدواریم روزی جشن حضورت در میهن را را بر پا کنیم...

شقایق گلم شرمندم کردی ممنونم یه دنیا

الان یکی دیگه تازه دیدم میزارم

خدا رحمتشون کنه واقعا تولدشون مبارک خدا بهتون صبر بده

مقصی آجی دست درد نکنه

هوهو

دست جیغ هورا

تولده تولــــــــــد

متن شعر به فارسی:چقدر در جنگل برای مردم می خوابی، خسته نشدی/جان جانانم، با توام ای میرزا کوچک خان/خدا می داند که من نمی توانم از ترس دشمن بخوابم/دلم آویزان است، با توام ای میرزا کوچک خان/چرا زودتر نمی آیی، تندتر نمی آیی، تنها گذاشتی/گیلان ویران را، با توام ای میرزا کوچک خان/بیا ای روح روان، قربان ریشت/به قربان چشمان آبی تو شومچشمانت را روی هم نگذار ای میرزا کوچک خان/ما بچه های رشت، قربانت می رویم/ جانمان را زیر پایت قربانی می کنیم.