نشستم ...


خَستـه شُدم ...

دیگـــر قایق نمی سازم ...

پُشت دریاها هَر خبری که می خواهـــَد باشد

وَقتی از تو خبری نیست ...

قایق می خواهم چــه کـار... !!!

مــَرا همیـن جزیره ی کـوچک ـ تنهایـی هایَم بَس است ...

یاد من باشد فردا دم صبح
جور دیگر باشم
بد نگویم به هوا، آب ، زمین
مهربان باشم، با مردم شهر
و فراموش کنم، هر چه گذشت
خانه ی دل، بتکانم ازغم
و به دستمالی از جنس گذشت ،
بزدایم دیگر،تار کدورت، از دل
مشت را باز کنم، تا که دستی گردد
و به لبخندی خوش
دست در دست زمان بگذارم
یاد من باشد فردا دم صبح
به نسیم از سر صدق، سلامی بدهم
و به انگشت نخی خواهم بست
تا فراموش، نگردد فردا
زندگی شیرین است، زندگی باید کرد
گرچه دیر است ولی
کاسه ای آب به پشت سر لبخند بریزم ،شاید
به سلامت ز سفر برگردد
بذر امید بکارم، در دل
لحظه را در یابم

اگه دیدی کسی غیر طبیعی غذا میخوره و مکث میکنه بدون ناراحته
اگه دیدی کسی اصلا اشک به چشماش نمیاد بدون خیلی توداره
اگه دیدی کسی زیاد میخنده بدون خیلی زخم خورده
اگه کسی حالتو زیاد پرسید بدون آدم ساده ای هست
اگه دیدی کسی به همه چیز بی توجه هست بدون زمانی زیاده از حد عاشق بوده
اگه دیدی کسی در احوال پرسی هی میگه "شکـــر بد نیستم"
بدون دروغ میگه نه حالش خوبه و نه روزگارش
اگه دیدی کسی خیلی فیلم نگاه میکنه بدون از نظر عاطفی کمبود داره
اگه دیدی کسی زیاد آهنگ گوش میکنه بدون دردهاشو خیلیها نمیفهمن
اگه دیدی کسی خودشو از دید دیگران قایم میکنه بدون از خیلیها ضربه خورده
اگه دیدی..............
ما خیلی چیزها میبینیم ولـــی توجه نمیکنیم

تومقصری اگرمن دیگر"من سابق"نیستم

من را به من نبودن محکوم نکن!

من همانم که درگیرعشقش بودی!

یادت نمی آید!؟من همانم!

حتی اگراین روزها هردویمان بوی بی تفاوتی بدهیم!

میدانی؟در اور است من ازاد نباشم تا تو به گناه تیوفتی

قوس های بدنم به چشم هایت بیشتر از تفکرم می ایند

دردم می اید لباسم را باید با میزان ایمان تو تنظیم کنم

دردم می اید ژست روشنفکریت تنها برای دختران غریبه است

به خواهر و مادرت که میرسی قیصر میشوی

دردم می اید در رختخواب با تمام عقیده هایم موافقی

و صبح از دنده دیگری بلند می شوی

تمام حرف هایت عوض می شود

دردم می اید نمیفهمی

تفکر فروشی بدتر از تن فروشی است

حیف که ناموس برای تو وسط پا است نه تفکر

حیف که فاحشه ی مغزی بودن بی اهمیت تر از فاحشه ی تنی بودن است

من محتاج درک شدن نیستم/دردم می اید خر فرض می شوم

دردم می اید انقدر خوب سر وجدانت کلاه می گذاری

و هر بار که ازادیم را محدود میکنی

میگویی من به تو اطمینان دارم اما جامعه خراب است

نسل توام که اصلا مسئول خرابی هایش نبود

میدانی؟

دلم برای مادرهایمان می سوزد

بدبخت های بودند که حتی می ترسیدند باور کنند حقشان پایمال شده

خیانت نمی کردند...نه بخاطر اینکه از زندگیشان راضی بودند

نه...خیانت هم شهامت می خواهد...نسل تو از مادرهایمان همه چیز را گرفت

جایش الگو داد...

مادرم از خدا میترسد...از لقمه های حرام میترسد...از همه چیز میترسد

تو هم که خوب می دانی ترساندن بهترین ابزار برای کنترل است

دردم می اید...این را هم بخوانی می گویی اغراق است

ببینم فردا که دختر مردم زیر پاهای گشت ارشاد به جرم موهای بازش کتک می خورد همین را می گویی
ببینم انجا هم اندازه ی درون خانه غیرت داری؟

دردم می اید که به قول شما تمام زن های اطرافتان خرابند...

انهایی هم که نیستند فامیل های خودتانند...
دردم می اید

از این همه بی کسی دردم می اید

اینجا ست که حرمت نان از قلب بیشترست

ان را می بوسند این را می شکنند